Zespół Aspergera jest spektrum autyzmu, a więc łagodną formą choroby. Obejmuje zaburzenia w funkcjonowaniu i komunikacji z otoczeniem. Zachowania zaburzonych osób utrudniają im podjęcie i utrzymanie zdrowych relacji.
Czym jest zespół Aspergera?
Osoby z zespołem Aspergera charakteryzują m.in. uboga komunikacja niewerbalna i pedantyczna mowa. Obserwuje się u nich brak empatii, a także kłopoty z odczytywaniem ekspresji innych osób. Mogą wydawać się naiwni i mają problemy z nawiązywaniem bliskich relacji. Nie potrafią też utrzymać relacji oraz reagują nieadekwatnie. Występuje u nich problem ze zrozumieniem sytuacji społecznych i rozumieją skierowane do nich komunikaty dosłownie. Nie zauważają żartów, ironii oraz metafor. Mają specyficzne, nasilone zainteresowania w wąskim obszarze. Niekiedy występuje u nich nieskoordynowane i niezdarne zachowanie.
Zespół Aspergera, czyli co? Odpowiedź znajdziesz w naszym filmie
Polecamy: Test na zespół Aspergera u dzieci i dorosłych. Czy jest wiarygodny?
Zespół Aspergera – terapia
Terapia w zespole Aspergera jest niezwykle istotnym elementem socjalizacji i rozwoju. Dzieci, które pracują nad rozwojem umiejętności społecznych lepiej odnajdują się w grupie i uczą się, w jaki sposób nawiązywać znajomości. Zajęcia terapeutyczne pokazują, w jaki sposób zainicjować kontakt i prowadzić dialog. Pomagają zrozumieć, jak można się zaadaptować oraz jak rozwiązuje się konflikty. Terapia dzieci, młodzieży i dorosłych cierpiących na zespół Aspergera może składać się z zajęć indywidualnych, grupowych oraz rehabilitacji. Ma na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i poznawczych. Pomaga w aspekcie emocjonalnym, umiejętności społecznych, percepcji słuchowej i wzrokowej. Wspiera ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-ruchowo-słuchowej. Rozwija także motorykę małą i dużą oraz świadomość ciała i orientację w przestrzeni. Poprawia zdolność koncentracji uwagi oraz mówienia.
Program terapii logopedycznej dziecka z zespołem Aspergera
Elementy terapii dzieci z zespołem Aspergera w aspekcie logopedycznym mogą być stosowane zarówno w czasie oddzielnych zajęć, jak i przez nauczycieli w szkole. Polegają na niwelowaniu presji czasu, zadawaniu dodatkowych pytań w trakcie ustnych wypowiedzi i zachęcaniu do samodzielnej pracy. Pedagog powinien pozytywnie wzmacniać dziecko, np. za pomocą pochwał i nagradzania za dobrze wykonane zadania. Może też poświęcać mu dodatkową uwagę i pomagać w samodzielnych działaniach. W trakcie terapii należy używać jasnych, zrozumiałych komunikatów i dostosowywać tempo wykonywania zadań do możliwości dziecka. Przed rozpoczęciem rozmowy trzeba zdobyć uwagę osoby z zespołem Aspergera.
Warto też dopasować język do poziomu dziecka i dołączyć gesty. Najlepiej unikać metafor i mówienia nadmiernej ilości rzeczy. Trzeba komunikować wprost, co dziecko powinno zrobić, a czego nie powinno. Dobrze jest parafrazować wypowiedzi dziecka. Nauka komunikacji w trakcie programu logopedycznego polega m.in. na pokazaniu nowych sposobów proszenia o pomoc bądź wyjaśnienie. Warto pamiętać o tym, jak istotny jest oddech, mimika i wyraz oczu, a także układ ciała i odgłosy nieartykułowane. Bardzo ważne jest też nauczenie dziecka z zespołem Aspergera obserwacji innych dzieci, by wiedziało, co może zrobić w danej sytuacji. Dobrze jest pokazywać mu przykłady wyrażania emocji. Pomocne są zabawy polegające na współpracy oraz zachęcanie do podejmowania znajomości i przyjaźni. W trakcie przerwy dziecko powinno mieć zorganizowaną aktywność. Ważna jest też nauka koncepcji czasu i uprzedzania o nadchodzącym końcu konkretnego zadania.
Zespół Aspergera – terapia behawioralna
Terapia behawioralna to niezwykle efektywna forma terapii skierowana do dzieci z zespołem Aspergera i autyzmem. Oznacza oddziaływanie zorientowane na nauczenie nowych akceptowanych społecznie zachowań. Twórcy metody twierdzą, że część zachowań ma przyczyny biologiczne, jednak większości z nich można się po prostu nauczyć. Osoby z zaburzeniami rozwoju przechodzą ten proces inaczej niż ci, którzy znajdują się w tzw. normie rozwojowej. Terapia behawioralna rozpoczyna się od uczenia podstaw, a więc prawidłowej komunikacji i czynności samoobsługowych. Dziecko dowiaduje się, w jaki sposób nawiązać i utrzymać kontakt wzrokowy, a także jak wykonywać proste polecenia wyrażone słownie. Po zajęciach powinno potrafić jeść w prawidłowy sposób, a także przynosić i wskazywać konkretne przedmioty. Bardzo ważnym aspektem terapii behawioralnej w zespole Aspergera jest rozwój zachowań mających na celu integrowanie się z rówieśnikami. Dziecko uczy się, w jaki sposób zdobywać przyjaciół i jak się z nimi komunikować, zarówno werbalnie, jak i niewerbalnie.
Jaki jest stan psychiczny dzisiejszych nastolatków? Przekonacie się oglądając film:
Bibliografia: