Preejakulat, zwany też płynem preejakulacyjnym, pojawia się zwykle w drugiej fazie cyklu reakcji seksualnych mężczyzny, czyli plateau. Pierwsza – podniecenie, charakteryzuje się stopniowo narastającą erekcją penisa, wzrostem ciśnienia krwi, przyspieszoną akcją serca, a także pojawiającym się na skórze zaróżowieniem. W fazie plateau, oprócz wydzielania preejakulatu, zwiększa się obwód członka przy krawędzi żołędzi, niekiedy zmienia się jego barwa. Znacznemu powiększeniu ulegają również jądra. Na podbrzuszu może czasami wystąpić wysypka, mężczyzna odczuwa też narastające skurcze mięśni brzucha oraz twarzy, ciśnienie krwi jest nadal podwyższone, natomiast akcja serca przyspieszona. Kolejną fazą jest orgazm i wytrysk nasienia z plemnikami, które często znajdują się już w płynie preejakulacyjnym.
Preejakulat – jakie zadanie spełnia płyn preejakulacyjny
Preejakulat to bezbarwna wydzielina, którą pod wpływem pobudzenia seksualnego produkują gruczoły opuszkowo-cewkowe, nazywane również gruczołami Cowpera od nazwiska angielskiego naukowca Williama Cowpera, który zbadał i opisał je pod koniec XVII wieku.
Ten narząd występuje tylko u mężczyzn i jest istotnym elementem ich układu płciowego. Gruczoły opuszkowo-cewkowe, mające średnio 5–8 mm średnicy, położone są na dnie miednicy, poniżej gruczołu krokowego, czyli prostaty. Odchodzą z nich dwa kilkucentymetrowe przewody biegnące obok cewki moczowej, odprowadzające preejakulat.
Preejakulat jest wydzielany w różnej ilości, niektórzy mężczyźni w ogóle go nie produkują, z kolei inni wytwarzają jednorazowo nawet ponad 5 mm wydzieliny, do czego przyczynia się przede wszystkim przedłużona stymulacja seksualna, na przykład długo trwająca masturbacja albo gra wstępna z partnerką.
Płyn preejakulacyjny, lepki i śluzowaty, spełnia funkcję naturalnego lubrykantu, mającego nawilżać członek przed wprowadzeniem go do pochwy, ale zwłaszcza cewkę moczową, by ułatwić przemieszczanie się nasienia podczas wytrysku. Wydzielina zawiera także substancje odżywcze dla plemników, stymuluje ich ruchliwość, a dzięki swojemu zasadowemu charakterowi zobojętniania szkodliwy dla nich kwaśny odczyn w cewce moczowej.
Preejakulat a ciąża
Przez wiele lat uważano, że preejakulat nie zawiera plemników, ewentualnie znajdują się one w małej ilości, martwe lub o upośledzonej ruchliwości i raczej niebędące w stanie zapłodnić komórki jajowej. Do zupełnie innych wniosków doszła czwórka brytyjskich naukowców: Stephen R. Killick, Christine Leary, James Trussell i Katherine R. Killick, którzy w 2010 r. zaprezentowali wyniki swoich badań przeprowadzonych na preejakulacie 27 mężczyzn. Okazało się, że u 41% z nich znaleziono plemniki w płynie preejakulacyjnym, zaś u 37% były one ruchliwe i w dużej ilości, prawdopodobnie zdolne do zapłodnienia.
To może tłumaczyć, dlaczego stosunek przerywany uznawany jest za jedną z najmniej skutecznych metod zapobiegania ciąży, o czym świadczy wskaźnik w tzw. skali Pearla, wynoszący 15–28, co oznacza, że na 100 kobiet wybierających tę formę zabezpieczenia się przed zapłodnieniem 28 i tak może zajść w ciążę.
Mimo takiego ryzyka wielu Polaków wciąż próbuje się w ten sposób zabezpieczyć przed ciążą, o czym świadczą dane z raportu prof. Zbigniewa Lwa-Starowicza „Seksualność kobiet 2016”, z którego wynika, że stosunek przerywany stosuje 24% par.
Jak zbudowany jest męski układ rozrodczy? Odpowiedź znajdziesz w filmie:
Preejakulat a HIV
Płyn preejakulacyjny może również zawierać komórki CD4, zwane też limfocytami T lub komórkami pomocniczymi, czyli białe krwinki sterujące reakcjami układu odpornościowego na różne infekcje. To w nich namnaża się m.in. wirus HIV wywołujący AIDS – zespół nabytego upośledzenia odporności. Dzięki odpowiednio wczesnemu wykryciu i przeprowadzonej terapii chory może prowadzić w miarę normalne życie prywatne i zawodowe. W przeciwnym razie naraża się na poważne zakłócenie funkcjonowania systemu immunologicznego, wzrost podatności na różne schorzenia, a w konsekwencji – na śmierć.
Wprowadzenie preejakulatu do dróg rodnych kobiety nie tylko może przyczynić się do zajścia w ciążę, ale również zwiększa ryzyko poważnych chorób. Dlatego, uprawiając seks, zwłaszcza z nowo poznanym mężczyzną, kobieta powinna zatroszczyć się o zabezpieczenie, np. o prezerwatywę.
Bibliografia:
"Sperm content of pre-ejaculatory fluid", Stephen R. Killick, Christine Leary, James Russel, Katherine A. Guthrie, The National Center for Biotechnology Information