Liszaj twardzinowy jest rzadko leczonym schorzeniem ze względu na wstydliwość osób dotyczącą ich intymności. Nie warto jednak ukrywać bólu i pieczenia w tych okolicach - liszaj jest bardzo dokuczliwym stanem zapalnym skóry i uczucie dyskomfortu w ważnych narządach naszego ciała może się zdecydowanie przedłużyć. Należy zatem jak najszybciej skontaktować się z ginekologiem lub wenerologiem.

Liszaj twardzinowy - przyczyny

Przyczyny liszaja twardzinowego nie są do końca znane. Specjaliści wyróżnili jednak najbardziej prawdopodobne źródła tych dokuczliwych zmian skórnych. Są to: predyspozycje genetyczne (liszaj czasem występuje rodzinnie); zaburzenia immunologiczne (częściej atakują osoby chore na cukrzycę, bielactwo, chorobę Gravesa-Basedowa itd.); zaburzenia hormonalne; czynniki infekcyjne (np. wirus brodawczaka ludzkiego, zakażenie krętkami) oraz czynniki miejscowe, takie jak kłopoty z ukrwieniem lub urazy.

Objawy liszaja twardzinowego

Pierwszymi symptomami liszaja twardzinowego są zarówno większa, pojedyncza plama, jak i rozsiane po małej przestrzeni plamki o mniejszej średnicy. Są to białe, perłowe wykwity (zmiany wypukłe) i plamy zanikowe (zmiany płaskie). Z czasem przekształcają się one w blaszki, które mogą się powiększać i łączyć się ze sobą, formując większe, nieestetyczne wykwity o nieregularnych kształtach. Poza tym w okolicy stanu zapalnego pojawiają się wybroczyny, pęcherze i owrzodzenia. To wszystko prowadzi do stałego bólu, świądu i pieczenia w tych miejscach.

Zobacz także: Liszaj płaski, twardzinowy, rumieniowaty - jak rozpoznać zmiany skórne?

Zmiany skórne mogą ulegać dalszej deformacji. W miejscach intymnych skóra może ulegać ścieńczeniu, zaciągnięciu, bliznowaceniu i innym zniekształceniom. Poza tym mogą tworzyć się na niej krwotocznych pęcherzy. Jest to uciążliwe dla obu płci, gdyż w rezultacie dochodzi do dyspareunii - bólu w trakcie stosunku płciowego. Poza tym liszaj twardzinowy utrudnia załatwianie podstawowych potrzeb fizjologicznych, zarówno miksji (oddawania moczu), jak i defekacji.

Liszaj twardzinowy - objawy i leczenie u kobiet

Liszaj twardzinowy atakuje kobiety dziesięć razy częściej niż mężczyzn. Najczęściej stan zapalny atakuje miejsca intymne - srom, krocze i okolicę około odbytu. Czasami dodatkowym objawem jest marskość sromu. Miejsca skóry dotknięte tymi zmianami mogą się wysuszać, a w dalszej fazie pękać. Jeżeli dokuczliwe swędzenie w tych miejscach się przedłuża, kobieta powinna zgłosić się do ginekologa, gdyż nieleczony liszaj twardzinowy może pozostawić blizny do końca życia, doprowadzić do nadkażenia skóry, a nawet stanowić potencjalne zmiany przednowotworowe.

Niestety, często kobiety zgłaszają się do lekarza w zaawansowanym stadium liszaja twardzinowego. Zdarzają się przypadki, w których te zmiany skórne wycofują się samoistnie, jednak należą one do rzadkości. Należy podjąć leczenie - najczęściej jest to miejscowe stosowane sterydów oraz maści zmniejszających swędzenie. Wspomagająco podaje się antybiotyki.

Stan zapalny w intymnych miejscach może źle wpływać na kobiety także od strony psychologicznej. Czasami kobiety mają duży kłopot z wytrzymaniem tych dolegliwości. Warto w takiej sytuacji zasięgnąć pomocy psychiatrycznej lub psychologicznej.

Liszaj twardzinowy - objawy i leczenie u mężczyzn

Liszaj twardzinowy u mężczyzn jest rzadszym przypadkiem, jednak może on wymagać bardziej skomplikowanego leczenia. Wszystko zależy od tego, w którym miejscu wystąpił. Zmiany skórne u mężczyzn często pojawiają się na napletku lub żołędzi. Dodatkowo mogą powstawać zapalenie żołędzi i stulejka.

Liszaja twardzinowego najłatwiej jest leczyć w początkowych fazach rozwoju, jednak rzadko do tego dochodzi, gdyż mężczyźni zazwyczaj nie zgłaszają się do specjalisty z pierwszymi objawami schorzenia. Warto to jednak zrobić, gdyż niewielkie zajęcie skóry napletka może zostać wyleczone stosowaniem kortykosteroidów od 2 do 8 tygodni. Czasami rozważa się też miejscowe podawanie sterydów, jednak nie są one tak skuteczne i może się to zakończyć koniecznością przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego.

Jeżeli zaawansowane fazy liszaja twardzinowego dotyczą napletka i prowadzą do stulejki, lekarz może zaproponować obrzezanie. Wycięcie napletka ogranicza ryzyko nawrotu stanu zapalnego. W przypadku zmian na żołędzi, usunięty fragment można zastąpić błoną śluzową jamy ustnej.

W przypadku liszaja twardzinowego na cewce moczowej, leczenie jest najtrudniejsze. Schorzenie często nawraca, co utrudnia stałe wyleczenie. Metoda jest bardzo skomplikowana i jej powikłania mogą doprowadzić nawet do zniekształcenia prącia, co ma duży wpływ na należytą przyjemność z życia seksualnego. Najbardziej cierpią na tym młodzi mężczyźni.