Gruczoły potowe znajdują się na całym ciele. Najwięcej jest ich w skórze dłoni oraz stóp, dlatego te miejsca, zazwyczaj z przyczyn emocjonalnych, pocą się najbardziej. Nadpotliwość może również występować pod pachami, na twarzy czy w okolicach głowy. Jeśli nadmierna potliwość dotyczy całego ciała, warto się zbadać, ponieważ nadpotliwość ogólna może być oznaką zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu.

Nadpotliwość – przyczyny

Nadmierna potliwość ma różne przyczyny; najczęściej to reakcja organizmu na stres, lęk czy inne sytuacje, które wywołują silne emocje. Wówczas pocą się dłonie, stopy, twarz i skóra pod pachami. Nadpotliwość w tych miejscach, jeśli ma podłoże psychiczne, na ogół występuje wśród młodych ludzi i często słabnie po 25. roku życia, choć nie jest to regułą.

Nadpotliwość na całym ciele lub w wielu miejscach równocześnie może świadczyć o chorobie. Jeśli nie doszło do przegrzania organizmu, a stan psychiczno-emocjonalny jest stabilny, warto skonsultować się z lekarzem. Nadmierna potliwość towarzyszy przeziębieniu lub grypie, może być jednym z pierwszych symptomów zawału. Bywa również oznaką chorób, takich jak:

• gruźlica,

• nadczynność tarczycy,
• cukrzyca,

• rak trzustki,
• nowotwór układu chłonnego,
• choroba Parkinsona.

Zobacz nasz film i dowiedz się jak skutecznie leczyć nadpotliwość

Nadpotliwość bardzo często występuje w przypadku otyłości, gdyż organizm osoby z dużą nadwagą podczas wysiłku fizycznego łatwo się przegrzewa.

Przyczyną nadpotliwości może być zła dieta (obfita w ostre i słone potrawy), a także palenie tytoniu oraz zatrucia, w tym alkoholowe.

Nadmierna potliwość u dzieci najczęściej jest spowodowana podwyższoną temperaturą ciała występującą podczas przeziębienia, może być też rekcją alergiczną. Infekcje i choroby skóry również przyczyniają się do nadpotliwości. Poważniejszą przyczyną nadmiernej potliwości u dzieci może być hipoglikemia (obniżony poziom cukru we krwi) lub niedobór składników pokarmowych, takich jak witamina D3.

Nadpotliwość a tarczyca

Zwiększona potliwość, która narasta w ciągu dnia, może być symptomem zaburzeń czynności tarczycy. Nadpotliwość najczęściej towarzyszy jej nadczynności, występuje nie miejscowo, lecz ogólnie na całym ciele i nie jest wywołana czynnikami psychicznymi.

O metodzie leczenia, której zadaniem jest przywrócenie właściwego stężenia hormonów tarczycy, a tym samym zlikwidowanie problemu nadmiernej potliwości, decyduje lekarz. Może on wybrać kurację farmakologiczną lub zalecić podawanie radioaktywnego jodu niszczącego komórki tarczycy bądź zdecydować o leczeniu chirurgicznym polegającym na usunięciu nadczynnej tkanki tarczycy.

Czy botoks jest skuteczny w walce z nadpotliwością? Odpowiedź znajdziesz w naszym filmie

Leczenie nadpotliwości

Nieleczona nadmierna potliwość, która pojawiła się w okresie dziecięcym lub w fazie dojrzewania, a która nie minęła z wiekiem, może skutkować zakażeniami bateryjnymi i grzybiczymi skóry w późniejszych latach. Nadpotliwość powoduje dyskomfort osoby dotkniętej tym problemem, m.in. z powodu plam pod pachami czy wilgotnych dłoni. Dlatego ważne jest podjęcie leczenia.

Przede wszystkim należy zadbać o staranną higienę. Częste mycie ciała oraz depilacja zbędnego owłosienia pomagają pozbyć się nadmiaru potu oraz eliminują przykry zapach. Należy bowiem pamiętać, że pot jest praktycznie bezwonny – przykry zapach powodują bakterie.

Jeśli problem nadpotliwości dotyczy skóry pod pachami, warto sięgnąć po antyperspiranty i blokery zawierające chlorek glinu, które stosuje się dwa razy w tygodniu. Zawarta w nich substancja, wnikając w skórę, hamuje wydzielanie potu.

Zalecana jest zmiana nawyków żywieniowych – należy jeść łagodne, małosolne potrawy oraz ograniczyć używki, takie jak papierosy oraz alkohol. Zdrowa dieta powinna być uzupełniona o herbaty ziołowe (szałwia, pokrzywa, skrzyp polny), które przyczyniają się do zmniejszenia potliwości. Można sięgnąć po suplementy ziołowe zawierające kompozycję tych składników.

Leki na nadpotliwość występują w postaci tabletek i również zawierają mieszankę ziół. Tabletki często są uzupełniane o melisę, która działa uspokajająco.

Miejscową potliwość można leczyć zabiegami gabinetowymi. Powinien o tym zdecydować dermatolog na podstawie analizy najbardziej potliwych miejsc oraz intensywności wydzielania potu. Dostępne metody to m.in zastosowanie toksyny botulinowej (botoksu). Zabieg sprawdza się w przypadku nadpotliwości pach, dłoni, stóp, twarzy i głowy. Metoda polega na punktowym wstrzykiwaniu substancji w skórę o zwiększonej potliwości. Efekt utrzymuje się do 6 miesięcy.

Nadpotliwość dłoni i stóp można również leczyć jonoforezą, która polega na porażeniu prądem elektrycznym gruczołów potowych, co prowadzi do redukcji wydzielania potu. Metoda jest bezbolesna, ale wymaga zatasowania od kilku do kilkunastu serii zabiegów, w zależności od intensywności wydzielania potu. Efekt utrzymuje się 1–2 lata.

Zwiększoną potliwość wywołaną chorobą należy leczyć, działając głównie na źródło problemu, czyli na dolegliwość zdrowotną, a nie na jej objaw, którym jest nadpotliwość.