Migotanie komór jest mechanizmem, który prowadzi do zatrzymania krążenia na skutek zatrzymania pompowania krwi. W konsekwencji dochodzi do utraty przytomności i/lub nagłego zatrzymania krążenia.

Zobacz także: Częstoskurcz komorowy - objawy, leczenie, a migotanie komór

Na czym polega migotanie komór?

Migotanie komór do bardzo szybkie i nieskoordynowane kurczenie się włókien mięśnia sercowego, który nie spełnia swojej funkcji - nie pompuje krwi, co prowadzi do zatrzymania krążenia w całym krwioobiegu. Migotanie komór, które nie zostanie ustabilizowane w ciągu 3-4 minut od utraty przytomności, powoduje trwałe i poważne uszkodzenie mózgu, co kończy się zwykle śmiercią.

Przyczyny migotania komór serca

Migotanie komór jest gwałtownym symptomem takich schorzeń, jak:

• choroba niedokrwienna serca,
  
• pierwsza faza zawału serca,
  
• kardiomiopatia, 
  
• wrodzone zaburzenia kanałów jonowych (kanałopatii), do których należą: częstoskurcz komorowy, zespół Brugadów oraz zespół wydłużonego QT (komorowe zaburzenie rytmu serca), 
  
• zaburzenia hormonalne,
  
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej,
  
• uszkodzenie serca w wyniku choroby wieńcowej,
  
• wady zastawkowe serca,
  
• zażywanie narkotyków, np. metaamfetaminy.
  

Migotanie komór - objawy i konsekwencje

Trudno określić objawy migotania komór, ponieważ w kilka sekund od jego wystąpienia dochodzi do utraty przytomności. Gwałtowne i nagłe zatrzymanie krążenia najczęściej prowadzi również do równoczesnego zatrzymania oddechu. W wyniku niepodjęcia natychmiastowej akcji reanimacyjnej w ciągu kilku minut dochodzi zwykle do zgonu. W bardzo nielicznych przypadkach migotanie komór ulega samoistnemu wyrównaniu.

Migotanie komór - reanimacja

Podjęcie akcji reanimacyjnej jest jedyną szansą na przeżycie osoby, która doznała migotania komór. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie defibrylacji i resuscytacji. Używa się w tym celu defibrylatorów, które za pomocą impulsu elektrycznego umartwiają rytm serca.

W przypadku, gdy do zatrzymania krążenia nie doszło w szpitalu, niezbędne jest zadzwonienie po pogotowie i wykonanie masażu serca. Należy uklęknąć obok nieprzytomnej osoby, położyć splecione dłonie - mniej więcej na środku mostka osoby poszkodowanej, wyprostować ręce w łokciach, przenieść na nie ciężar ciała i rozpocząć rytmiczne uciskanie klatki piersiowej z częstością około 100 ucisków na minutę. Klatka piersiowa powinna się lekko uginać. Konieczne również jest przeprowadzenie resuscytacji oddechowej (sztucznego oddychania) - dwa wdechy na 30 uciśnięć. Gdy jest to niemożliwe, trzeba pamiętać, że już sam masaż serca zwiększa szanse na przeżycie. Reanimacja powinna być prowadzona do czasu wezwania karetki lub do momentu opadnięcia z sił. 

Migotanie komór - leczenie

Po pomyślnej akcji reanimacyjnej konieczne jest przeprowadzenie badań w celu ustalenia przyczyny wystąpienia migotania komór. Wykonuje się wówczas: badania krwi, koronarografię (angiografia tętnic wieńcowych z użyciem kontrastu i promieni rentgenowskich) oraz echokardiografię serca (echo serca, USG serca). W niektórych przypadkach dodatkowo przeprowadza się również badanie elektrofizjologiczne (elektrofizjologię) polegające na wprowadzeniu do serca elektrod przez żyły udowe lub podobojczykowe i jego stymulacji.

Po ustaleniu przyczyny wystąpienia migotania komór w ramach długoterminowego leczenia zaleca się farmakoterapię, poszerzanie naczyń krwionośnych angioplastyką wieńcową (balonikowanie, stentowanie), by-passy, korektę rozpoznanej wady serca lub ablację RF (jedna z metod leczenia arytmii serca przy użyciu impulsów elektrycznych).

Profilaktyka migotania komór serca

Zapobieganie migotania komór serca, polega przede wszystkim na niedopuszczeniu do rozwoju chorób zależnych od stylu życia.

Konieczna jest

Bardzo istotne jest również prawidłowe leczenie już istniejących schorzeń, które mogą mieć wpływ na wystąpienie migotania komór.

Osoby, które przeżyły migotanie komór lub są szczególnie nim zagrożone, np. cierpiące z powodu choroby niedokrwiennej lub kardiomiopatii muszą zostać poddane zabiegowi wszczepienia kardiowertera-defibrylatora. Jest to elektroda instalowania w mięśniu serca. Rozpoznaje nieprawidłowy rytm serca i przywraca go do normy impulsem elektrycznym.