Licówki na zęby to cienkie płytki, które w większości są stworzone z porcelany, a następnie mocowane na wargowej (licowej) stronie zębów, dzięki specjalnie wykonanemu do tego celu klejowi. Są one dobrym sposobem na wyeliminowanie niedoskonałości estetycznych uzębienia, w tym zmiana koloru, odbudowanie brakujących części, uregulowanie kształtu oraz dobranie odpowiedniej wysokości zębów. Wykorzystana do tego celu porcelana pozwala na zachowanie naturalnego połysku i koloru, nie powoduje alergii.

Zobacz także: Stomatologia estetyczna – komu może pomóc? Najczęściej wykonywane zabiegi

Jakie są rodzaje licówek?

W gabinetach stomatologicznych istnieje szeroki wybór licówek. Wśród nich znajdują się:

• Akrylowe – zabezpieczają ząb przez określony czas i są podstawą do założenia tradycyjnej licówki. Należą do znacznie tańszych, ale i mniej estetycznych rozwiązań. Masa akrylowa, z której są wykonane, jest tworzona z utwardzanego akrylu. Ponadto ten rodzaj licówek jest nietrwały, cięższy i grubszy.
  
• Kompozytowe – tworzone są z różnych materiałów. Licówki mają jednolity kolor, przez co wyglądają sztucznie. Tworzywo, z którego są zrobione, często ulega przebarwieniom. Licówka kompozytowa jest tworzona z tego samego materiału, którym uzupełnia się ubytki zębowe. Ma mniejszą wytrzymałość niż porcelanowa, jednak można ją założyć już w ciągu pierwszej wizyty. Najpierw zbierane są jednak powierzchowne tkanki zęba. Czasami jest jedynie zakładana tymczasowo jako baza do zastosowania licówki porcelanowej. Licówką kompozytową można zamaskować diastemę, skorygować kształt zęba czy odtworzyć utracone tkanki zęba.
  
• Ceramiczne – wykonane są z ceramiki skaleniowej, dzięki czemu ząb wygląda naturalnie. To trwalsze i droższe rozwiązanie. Licówki są tworzone z kaolinu, barwników, krzemionki, kwarcu i wody, a następnie wypalane w specjalnym piecu.

Kiedy zakłada się licówki? Dowiesz się tego z naszego filmu

• Porcelanowe – są bardzo elastyczne i trwałe. Licówki nie ulegają przebarwieniom. Licówka porcelanowa jest najpopularniejszym rodzajem licówek. Jest bardzo elastyczna i cechuje się dużą trwałością. W czasie zabiegu jest na stałe łączona z zębem, dzięki czemu jest odporna na urazy mechaniczne. Licówka jest tworzona z masy porcelanowej, która wykonana jest z masy akrylowej i ceramicznej oraz innych materiałów. Może być mocowana na każdym zębie, jednak najczęściej stosuje się ją przy tych najbardziej widocznych. Licówka porcelanowa jest odporna na przebarwienia, w tym na osadzanie się kamienia nazębnego.
  
• Pełnoceramiczne – mają warstwy, co bardzo upodabnia je do zębów. Zbudowane są z powłoki szkliwa oraz zębiny, wykonanych z porcelany. Porcelanowa podbudowa jest zrobiona z tlenku glinu albo cyrkonu.
  

Ile kosztują licówki?

Koszt licówek jest uzależniony od materiału, z jakiego zostały wykonane. Ponadto jest ważne umiejscowienie oraz ilość zaopatrywanych zębów. Najtańsze licówki można wykonać już w granicach 80 zł, natomiast te najtrwalsze ceną sięgają nawet 2500 zł. W porównaniu do koron są znacznie tańsze.

Licówki na zęby – sposób zakładania

Przed założeniem licówki lekarz musi dokonać dokładnej analizy uzębienia i dziąseł. Ponadto zęby powinny być oczyszczone, gdyż licówka może nie złączyć się z zębem.

W niektórych sytuacjach może być konieczne piaskowanie (usuwanie przebarwień czy osadu ze szkliwa zębów) albo wykonanie skalingu (usuwanie kamienia nazębnego z szyjek zębowych). Przed założeniem trzeba wybrać kolor, wielkość i kształt. Od rodzaju zakładanych licówek i stanu uzębienia zależy liczba potrzebnych wizyt.

Licówki można zamocować na zębach za pomocą dwóch metod. Pierwsza wymaga wcześniejszego zeszlifowania warstwy licowej szkliwa, po to aby stworzyć miejsce pod umieszczenie licówki. Jest to technika wykorzystywana, gdy specjalista zamierza ingerować w strukturę zęba. Szlif wykonuje się na przykład podczas zmniejszania rozmiaru, cofnięcia czy wyrównania zębów. Bez tego ząb znajdowałby się nad łukiem.

Druga metoda nie wymaga szlifowania. W czasie zabiegu lekarz nie ingeruje w tkankę zęba, zatem tak założoną licówkę w razie potrzeby można usunąć. Zanim zostanie pobrany wycisk, zęby są polerowane. Ten rodzaj licówek jest najczęściej wykonywany w celu usunięcia diastemy (przerwa między zębami), wybielenia czy wydłużenia zębów.

Przeciwwskazania do założenia licówek

W niektórych przypadkach nie można założyć licówki. Przeciwwskazaniem jest m.in. bruksizm (patologiczne zgrzytanie zębami), za mała ilość szkliwa, silne przebarwienia na zębach, nieprawidłowy zgryz. Nie można ich założyć, jeżeli występuje stan zapalny albo paradontoza.

Na licówki nie powinny decydować się osoby mające choroby dziąseł, takie jak zapalenie przyzębia czy paradontoza. Dodatkowo nie stosuje się tego zabiegu w przypadku bardzo zniszczonych zębów. Wówczas najlepiej zdecydować się na korony.