Dostarczanie cukru stymuluje organizm do produkcji serotoniny i dopaminy, które poprawiają samopoczucie. Mózg ludzi uzależnionych od cukru działa podobnie jak narkomanów – na widok ciastka zaczyna inaczej pracować. Warto zrobić sobie detoks i zobaczyć, jakie zmiany zajdą w naszym ciele. Zwykle już drugiego dnia bez cukru zaczynamy odczuwać ochotę na zjedzenie czegoś słodkiego. Mogą pojawić się bóle głowy, dekoncentracja, drżenie mięśni, a nawet zimne poty!

Odstawienie cukru nie jest proste. Przede wszystkim dlatego, że większość posiłków należy przygotowywać samemu ze świeżych produktów. Z badań wynika, że przeciętny człowiek zjada średnio 19 łyżeczek cukru dziennie! Przy czym Światowa Organizacja Zdrowia rekomenduje, aby spożycie cukru ograniczyć do 10% dziennego zapotrzebowania energetycznego, co przekłada się na 50 g czyli 12 łyżeczek cukru. Im mniej tym lepiej – w przypadku ograniczenia cukru do 5% dziennego zapotrzebowania energetycznego nie odczulibyśmy jego negatywnych skutków. Polacy zjadają średnio 39 kilogramów cukru w ciągu roku, a i tak nie są rekordzistami w tej kategorii. Spożycie cukru ciągle rośnie, zwłaszcza w USA, którego obywatele coraz częściej borykają się z otyłością i chorobami z niej wynikającymi.

Co dzieje się w organizmie po zjedzeniu cukru?

Zacznijmy od tego, że spożywanie cukru spożywczego, sacharozy, powoduje, że węglowodany proste w niej zawarte szybko wchłaniają się do krwi. Wzrasta więc stężenie glukozy w organizmie. Węglowodany proste znajdziemy także w owocach (fruktoza), ale błonnik pokarmowy w nich zawarty spowalnia wchłanianie. Kiedy poziom glukozy wzrasta uruchamia się trzustka, która zaczyna wydzielać insulinę, aby ten poziom obniżyć. Im bardziej gwałtowny wzrost stężenia glukozy we krwi, tym większe wydzielanie insuliny, a co za tym idzie większy spadek stężenia glukozy. A co się dzieje kiedy poziom glukozy spada? Od razu spada poziom serotoniny, czyli hormonu szczęścia. Mamy więc spadek nastroju – zwiększa się nasz apetyt (zwłaszcza na cukier) i znowu potrzebujemy dostarczyć naszemu organizmowi glukozę. Tak właśnie działa mechanizm uzależnienia od cukru.

Jak odstawić cukier?

Gwałtowne odstawienie cukru kończy się porażką. Dietetycy zalecają, aby eliminować go stopniowo z diety. Unikanie przetworzonej żywności, gotowanie samemu w domu ze świeżych produktów, nawadnianie organizmu, jedzenie dużej ilości warzyw i owoców – wszystkie nowe nawyki żywieniowe trzeba wprowadzać powoli. Jeśli słodzimy kawę lub herbatę należy stopniowo zmniejszać ilość dodawanego cukru, poobiednie ciastko zastąpić bananem – każdy musi znaleźć swój sposób, podobnie jak w walce z nałogiem tytoniowym.

Przede wszystkim należy czytać etykiety produktów żywnościowych. Lepiej nie kupować tych, które w pierwszej kolejności zawierają cukier, syrop z agawy, syrop fruktozowy, glukozowy lub glukozowo-fruktozowy, dekstrozę, glukozę, laktozę, melasę. Bardzo ważne jest także odstawienie fast-foodów i napojów. Tutaj zaskoczeniem mogą być soki owocowe, do których często dodawany jest cukier.

Nie powinno nas zaskoczyć, jeśli w trakcie detoksu od cukru będziemy odczuwać problemy z koncentracją, nadmierną irytację, bóle i zawroty głowy, a nawet zimne poty czy drżenie mięśni.

Jakie choroby powoduje spożywanie dużej ilości cukru?

Cukier szkodzi przede wszystkim sercu. Około 75% osób trafiających na ostry dyżur z zawałem serca nadużywają cukru! Dodatkowo cukier powoduje szybsze starzenie się mózgu. Choroba Alzheimera bywa nazywana... cukrzycą III stopnia. Mało optymistyczne, prawda? A to zaledwie początek – cukier negatywnie wpływa na pracę wątroby, powoduje otyłość, problemy z wypróżnianiem, próchnicę. Niewłaściwa dieta i siedzący tryb życia znacznie skracają nasze życie, a przynajmniej – jego jakość.

Jak wygląda uzależnienie od cukru? Czy można je leczyć?

Dr William Coda Martin i jego badania

W 1957 roku dr William Coda Martin sklasyfikował cukier jako truciznę. Z jego badań wynika, że cukier to tylko "puste" kalorie. Pozbawiony jest substancji mineralnych i witamin, które występują w korzeniu buraka cukrowego. Jednym słowem - cukier to węglowodany i skrobia, a nasz organizm nie metabolizuje ich w tej postaci. Pisał:

Niekompletny metabolizm węglowodanów powoduje tworzenie metabolitów toksycznych, takich jak kwas pirogronowy lub nienormalne cukry zawierające 5 atomów węgla. Kwas pirogronowy akumuluje się w mózgu i systemie nerwowym a nienormalne cukry w czerwonych krwinkach krwi. Te toksyczne metabolity zakłócają oddychanie komórek, które nie mogą zapewnić odpowiedniej ilości tlenu dla przeżycia i normalnego funkcjonowania organizmu. Z upływem czasu niektóre z komórek obumierają. To zakłóca funkcje części ciała i staje się początkiem chorób degeneracyjnych.

Zdaniem naukowców całkowite wyeliminowanie cukru z diety wpływa pozytywnie na nasz organizm i zapobiega rozwojowi chorób serca, nowotworów, otyłości oraz usprawnia pracę mózgu. Dzieje się tak dlatego, że nasz organizm nie jest osłabiony przez magazynowanie cukru (glukozy).

Początkowo cukier (w formie glukozy - glikogenu) jest magazynowany w wątrobie, która poszerza się i, gdy nie ma już miejsca, wydala nadmiar glikogenu w formie kwasów tłuszczowych do krwi. Te  zajmują miejsca w najmniej aktywnych partiach ciała - brzuch, pośladki, piersi, biodra. Potem wędrują do narządów - głównie do serca i nerek, co powoduje osłabienie ich funkcji. 

Nadmiar cukru uszkadza układ nerwowy, sprawną pracę móżdżku, spowalnia proces tworzenia się tkanek. Organizm pobiera magazynowane wcześniej substancje (np. pobiera tyle wapnia z kości, że powstaje próchnica) do metabolizowania cukru, ale jeśli dostaje zbyt dużo glukozy, w efekcie jest bardzo osłabiony i coraz podatniejszy na infekcje.