Róża jest chorobą bakteryjną, której istotą jest zapalenie tkanki łącznej. Stan zapalny obejmuje skórę, a w niektórych przypadkach również tkankę podskórną. Wyróżnia się kilka rodzajów choroby. Nieleczona może prowadzić do niebezpiecznych powikłań, np. do sepsy.

Na czym polega choroba róża?

Róża jest zakaźną chorobą skóry i tkanki podskórnej wywoływaną przez paciorkowce grupy A (Streptococcus pyogenes). Do zakażenia dochodzi przez uszkodzoną skórę. Bakterie mogą wnikać do organizmu przez drobne otarcia naskórka, skaleczenia, rany, miejsca ukąszeń przez owady oraz owrzodzenia. Infekcji paciorkowcowej sprzyjają również zaburzenia krążenia żylnego i chłonnego (np. niedostateczne ukrwienie podudzi) oraz wewnątrzustrojowe ogniska zapalne. Choroba róża jest zapaleniem tkanki łącznej, które obejmuje skórę łącznie z naczyniami chłonnymi, a niekiedy dotyczy również tkanki podskórnej. Jest to schorzenie zakaźne, ale przypadki zakażeń jednej osoby od drugiej są bardzo rzadkie. Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby w starszym wieku, noworodki oraz małe dzieci w wieku 5-10 lat. Innymi czynnikami ryzyka są:

• obniżenie odporności organizmu oraz wrodzone niedobory odporności,
  
• cukrzyca,
  
• zakażenia grzybicze skóry,
  
• zakażenia wirusem HIV,
  
• AIDS,
  
• uzależnienie od alkoholu,
  
• przebyte przeszczepy narządów,
  
• przyjmowanie leków immunosupresyjnych.
  

Zobaczcie, jak zbudowana jest skóra:

Objawy choroby róży

Choroba róża charakteryzuje się nagłym początkiem oraz szybkim przebiegiem. Typowym objawem choroby jest rumień zapalny o intensywnie czerwonym zabarwieniu z towarzyszącym obrzękiem, który jest wyraźnie odgraniczony od zdrowych powłok skórnych. Zmiana najczęściej lokalizuje się na twarzy, np. na nosie lub policzku oraz w okolicy kończyn dolnych. 

Rumień niekiedy pojawia się na dłoniach, stopach lub pośladkach. Zmiany skórne oraz skóra nad ogniskiem zapalnym są mocno napięte, lśniące oraz nadmiernie ciepłe i bolesne. W przypadku, gdy rumień umiejscawia się w okolicy twarzy dochodzi do obrzmienia tkanki oczodołowej, które jest wynikiem zaburzeń w krążeniu chłonki. U osoby chorej na różę pojawia się wysoka gorączka, która sięga nawet do 41 stopni Celsjusza, dreszcze, nudności, wymioty oraz powiększenie węzłów chłonnych położonych blisko odczynu zapalnego. W miejscach chorobowo zmienionych może wystąpić uczucie puchnięcia, swędzenie oraz pieczenie.

Rodzaje choroby róży

Róża jest chorobą, która może przyjmować rozmaite postacie. Wyróżnia się kilka podstawowych rodzajów tego schorzenia. Jednym z nich jest róża pełzająca, nazywana również wędrującą, która rozprzestrzenia się drogą naczyń limfatycznych. Jej początek jest nagły i towarzyszą mu ból oraz pieczenie skóry. U chorego występuje ogólne osłabienie organizmu. Innym rodzajem choroby jest róża pęcherzowa, której typowym objawem jest pojawianie się pęcherzy wypełnionych treścią surowiczą. Róża przyjmuje również postać zgorzelinową, która może doprowadzić do martwicy tkanek. Pozostałymi rodzajami choroby są:

• róża nawrotowa, która polega na nawracającym rumieniu zapalnym, najczęściej lokalizującym się w tym samym miejscu co poprzednio,
  
• róża krwotoczna, której towarzyszą objawy krwotoczne, takie jak krwawienia podskórne,
  
• róża nowotworowa, która charakteryzuje się miejscowym odczynem zapalnym powstającym w odpowiedzi na rozprzestrzeniające się naczyniami limfatycznymi komórki nowotworowe; może towarzyszyć np. rakowi piersi.
  

Jak leczyć chorobę różę?

Leczenie róży polega na przyjmowaniu antybiotyków. Niekiedy wskazana jest hospitalizacja. Choroba pod wpływem antybiotykoterapii zaczyna szybko ustępować, a u pacjenta widoczny jest zanik objawów skórnych, jak też ogólnych. W trakcie leczenia zaleca się robić miejscowe okłady z ichtiolu na chorobowo zmienione miejsca skóry. W codziennej pielęgnacji należy stosować preparaty nawilżające. Leczenie róży jest procesem długotrwałym – może trwać 1-3 miesiące. Pomocniczo w leczeniu wykorzystuje się zioła. 

Na łagodzenie objawów skórnych korzystnie wpływa przemywanie skóry wyciągiem z piołunu, który wykazuje właściwości antybakteryjne. W zwalczaniu choroby zastosowanie mają również ziołowe herbaty i napary z pokrzywy, rokitnika, dziurawca oraz innych ziół, które odznaczają się pozytywnym wpływem na układ krążenia. Przy chorobach skórnych wskazane jest stosowanie nasion lnu, które zapobiegają nadmiernej utracie wody przez skórę i zapewniają jej optymalne nawilżenie. Nieleczona choroba róża może doprowadzić do rozwoju poważnych powikłań. Najgroźniejszym z nich jest sepsa, nazywana inaczej posocznicą, czyli ogólnoustrojowa infekcja bakteryjna. Innymi powikłaniami po róży mogą być:

• zapalenie naczyń limfatycznych,
  
• zaburzenia krążenia limfy,
  
• słoniowacizna, czyli obrzęk o bardzo dużym nasileniu,
  
• ropowica.