Biegunka z krwią stanowi dość niepokojący objaw, któremu nierzadko towarzyszą kurczowe bóle brzucha poprzedzające defekację. Pojawia się w przebiegu zakażeń układu pokarmowego, nieswoistych zapaleniach jelit takich jak: wrzodziejącego zapalenia jelita grubego czy choroby Leśniowskiego-Crohna. Krew pojawić się może także w biegunce podróżnych o ciężkim przebiegu.

Co powoduje biegunkę z krwią?

W krwawej biegunce krew może być równomiernie wymieszana z kałem lub pojawiać się tylko w jednym miejscu. Krew stwierdza się niekiedy w biegunce podróżnych (z łac. diarrhoea viatorum) o ciężkim przebiegu. Pospolicie nazywana zemstą faraona, biegunka podróżnych rozwinąć się może zwłaszcza u osób podróżujących do krajów o niższym standardzie sanitarno-epidemiologicznym położonych w Afryce, Azji Południowej, Ameryce Łacińskiej, na Bliskim Wschodzie. Ciężkie przypadki choroby wymagać mogą hospitalizacji i wprowadzenia antybiotykoterapii z użyciem chemioterapeutyków lub antybiotyków. W większości przypadków chorobę wywołują bakterie, a zwłaszcza enterotoksyczny szczep Escherichia coli.

Krwawa biegunka a choroba nowotworowa jelita grubego

Krwawa biegunka, niedokrwistość, znaczna utrata masy ciała, ból w dolnej części brzucha promieniujący do pleców, nudności, wymioty, trudności w połykaniu, osłabienie u osób powyżej 50. roku życia mogą nasuwać podejrzenie choroby nowotworowej jelita grubego. Towarzyszące chorobie dolegliwości są niespecyficzne, stąd też w pierwszym stadium nowotwór mylony może być z chorobą wrzodową.

Rak jelita grubego plasuje się jako drugi pod względem zachorowalności nowotwór złośliwy w Europie, a w Polsce zajmuje miejsce trzecie. Zmiany nowotworowe w jelicie grubym wykrywane są zbyt późno, kiedy choroba jest już mocno zaawansowana, a przez to rokowania są bardzo niepomyślne. Choroba ta charakteryzuje się także częstymi nawrotami. W około 50% przypadków zmiany dotyczą odbytnicy, czyli nowotworu dolnego odcinka jelita grubego.

Biegunka z krwią a krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego

Biegunka z krwią może świadczyć o występowaniu krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Niektóre przyczyny krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego:

• wrzodziejące zapalenie jelita grubego (z łac. colitis ulcerosa) - przewlekły proces zapalny błony śluzowej o nieznanej jak dotąd etiologii. W rozwoju choroby udział mogą mieć czynniki genetyczne, środowiskowe czy immunologiczne. Oprócz objawów ze strony przewodu pokarmowego pojawić się może także zapalenie stawów czy problemy skórne takie, jak piodermia zgorzelinowa znana też jako zgorzelinowe zapalenie skóry czy rumień guzowaty (choroba zapalna podskórnej tkanki tłuszczowej),
  
• polipy - guzowaty twór patologiczny wyrastający z błon śluzowych wysłanych nabłonkiem gruczołowym,
  
• ostra gastropatia krwotoczna, zwana też nadżerkową - uszkodzenie błony śluzowej żołądka, za które odpowiada najczęściej przewlekłe stosowanie NLPZ-ów, czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych i nadużywanie alkoholu.
  

O tym,  jakie są przyczyny i sposoby leczenia biegunki dowiecie się z filmu:

Biegunka z krwią a choroby odbytu

Biegunka z krwią może świadczyć o występowaniu chorób odbytu. Pojawia się w przypadku hemoroidów, zwanych pospolicie żylakami odbytu lub guzkami krwawniczymi. Hemoroidy, mimo iż nie są niebezpieczne dla życia, to powinny być leczone, ponieważ stanowią źródło dużego dyskomfortu i dolegliwości bólowych. Wśród możliwych metod leczenia wymienia się m.in.: gumkowanie, laseroterapię, skleroterapię czy leczenie operacyjne.

Hemoroidy mogą rozwinąć się bez względu na wiek. Czynnikami sprzyjającymi ich powstaniu są zwłaszcza mała aktywność fizyczna, niewystarczająca podaż błonnika, zaparcia. To problem dotykający dość często kolarzy, osoby otyłe, pracujące w pozycji siedzącej, jak kierowcy oraz kobiety w ciąży.

Biegunka z krwią i śluzem u dziecka – biegunka infekcyjna

Biegunka z krwią i śluzem u dziecka może być spowodowana przez czynnik zakaźny. Za jej rozwój odpowiadać mogą bakterie, w tym m.in.: Salmonella (głównie S. enteritidis), Shigella, Yersinia (Y. enterocolitica, Y. pseudotuberculosis), Campylobacter (C. jejuni, C. coli), Escherichia coli (szczepy: Enteropatogenne-EPEC, Enterokrwotoczne-EHEC, Enteroinwazyjne-EIEC, Enterotoksyczne-ETEC, Enteroagregacyjne-EAEC), jak również toksyny Clostridium difficile. Patogenami tymi można się zarazić, spożywając zanieczyszczoną żywność i nie przestrzegając podstawowych zasad higieny.

Krwawe biegunki u dziecka mogą być też skutkiem inwazji wirusów, w tym m.in.: rotawirusów, norowirusów oraz adenowirusów. Źródłem infekcji jest zazwyczaj chory lub nosiciel wirusa. Przenoszeniu się wirusa sprzyjają takie miejsca, jak żłobki, przedszkola czy szkoły. W sytuacji gdy niemowlę karmione sztucznie oddaje ponad 3 stolce, a karmione piersią powyżej 6 stolców płynnych lub półpłynnych w ciągu 24 godzin lub jeden tzw. stolec patologiczny zawierający krew przez okres do 14 dni, mówi się o biegunce ostrej, a powyżej 2 tygodni stwierdza się biegunkę przewlekłą.

U dzieci w sposób szczególny należy uważać na ryzyko odwodnienia organizmu podczas biegunki. Objawy odwodnienia to zapadnięte ciemiączko i oczodoły, płacz bez łez, ciemny mocz, a następnie jego brak, brak śliny, suche usta i język, blada, chłodna i mało elastyczna w dotyku skóra. Warto podawać dziecku płyny zawierające elektrolity, a w ciężkich stanach konieczny jest pobyt w szpitalu.