Audiologia jest nauką, która zajmuje się psychologią, fizjologią, zaburzeniami oraz leczeniem patologii w obrębie narządu słuchu. Żeby zostać specjalistą w tej dziedzinie, trzeba ukończyć studia na kierunku lekarskim oraz następnie zrobić specjalizację. Jakie badania może wykonywać ten lekarz?

Czym jest audiologia?

Audiologia kliniczna to dziedzina nauk medycznych zaliczana do otolaryngologii. W jej zakres wchodzi fizjologia, diagnostyka zaburzeń oraz leczenie nieprawidłowości w obrębie zmysłu słuchu. Można ją łączyć z innymi specjalizacjami, np. z foniatrią. Popularnym kierunkiem jest też logopedia z audiologią, która dotyczy rozpoznawania przyczyn wad wymowy, ich usuwania oraz umiejętności prowadzenia terapii zaburzeń mowy u osób niesłyszących.

Polecamy: Dyzartria – jakie są potencjalne przyczyny zaburzeń mowy?

Czym jest afazja motoryczna? Zobaczcie na filmie:

Kto może zostać specjalistą audiologiem?

Audiologiem może zostać:

• lekarz, który ukończył studia I lub II stopnia i nie wybrał specjalizacji – program specjalizacji trwa wtedy 5 lat i jest podzielony na kurs podstawowy oraz staże kierunkowe. Kończy się egzaminem państwowym. Zadaniem lekarza jest poznanie tajników wykonywania badań audiologicznych i opanowanie umiejętności rozpoznawania oraz leczenia zachowawczego zaburzeń zmysłu słuchu, węchu oraz mowy;
• lekarz, który ukończył studia ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie laryngologii lub otolaryngologii – nauka trwa 3 lata i jest zakończona egzaminem państwowym. Po ukończeniu nauki lekarz może przyjmować i diagnozować pacjentów z zaburzeniami słuchu, mowy i połykania, przeprowadzać podstawowe zabiegi chirurgiczne, wydawać orzeczenia i opinie w sprawie patologii dotyczących zmysłu słuchu, węchu oraz zaburzeń równowagi.

Specjalistą audiologiem dziecięcym i osób dorosłych może zostać również lekarz posiadający specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w następujących dziedzinach: audiologia i foniatria, laryngologia, otolaryngologia dorosłych i dziecięca oraz otorynolaryngologia (zarówno dorosłych, jak i dzieci). Czas trwania szkolenia to 2,5 roku. Obejmuje ono moduł podstawowy oraz staże kierunkowe i kończy się egzaminem państwowym złożonym z testu pisemnego zawierającego zbiór pytań wielokrotnego wyboru oraz egzaminu ustnego opartego na pytaniach problemowych dotyczących wybranych zagadnień.

Logopedia z audiologią

Studia licencjackie na kierunku logopedia z audiologią trwają 3 lata. W czasie nauki student zdobywa wiedzę z zakresu diagnozowania przyczyn powstawania wad wymowy, umiejętności diagnozowania tych patologii oraz prowadzenia terapii zaburzeń mowy zarówno z dziećmi, jak i z dorosłymi. Połączenie logopedii z audiologią pozwala na dodatkowe poszerzenie wiedzy w zakresie usprawniania aparatu mowy u chorych z niedosłuchem lub całkowitą głuchotą.

Student, który ukończył studia z oceną pozytywną, może podjąć zatrudnienie w placówkach ochrony zdrowia, placówkach oświatowych lub domach pomocy społecznej. Niektórzy logopedzi pracują także w mediach jako trenerzy emisji głosu i technik mówienia.

Poradnia audiologiczna – co to jest? Jakie badania diagnostyczne wykonuje się w tej placówce?

Do poradni audiologicznej kierowani są pacjenci z niedomogą słuchu, u których podstawowe badanie uszu jest niewystarczające do zdiagnozowania nieprawidłowości. Mając skierowanie do placówki specjalistycznej, mogą wykonać następujące badania:

• audiometrię tonalną – badanie polega na odbieraniu sygnałów dźwiękowych o różnym natężeniu usłyszanych w słuchawkach. Jest bezbolesne i trwa około kilkunastu minut. Pozwala określić stopień ewentualnego niedosłuchu oraz tzw. próg słyszenia (określenie najniższego dźwięku słyszanego przez pacjenta);
• tympanometrię – badanie diagnostyczne umożliwiające ocenę ucha środkowego. Specjalista sprawdza stan błony bębenkowej chorego, zawartość płynu w jamie i ocenia kondycję oraz układ kosteczek słuchowych. Może również sprawdzić odruchy mięśnia strzemiączkowego, co pozwoli na rozpoznanie możliwych patologii w obrębie ucha wewnętrznego;
• badanie BERA – nazywa się je także badaniem ABR. Pozwala określić czynność wywołanych potencjałów słuchowych pnia mózgu. Pacjent musi założyć słuchawki, a na głowie ma umieszczane dodatkowe elektrody połączone z systemem komputerowym. Chory jest stymulowany przy pomocy dźwięków słyszalnych w słuchawkach, a jego reakcje rejestrowane przez komputer.

Skierowanie do poradni audiologicznej wystawia lekarz laryngolog, o ile sam nie jest audiologiem–foniatrą. Badania diagnostyczne słuchu zleca się też osobom, które chcą podjąć pracę wymagającą noszenia słuchawek lub na wysokości powyżej 3 metrów.

Bibliografia:

1. Modułowe programy specjalizacji (od 1.10.2014) – aktualizacja 2018, Audiologia i foniatria, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego.
2. A. Pruszewicz, A. Obrębowski, Audiologia kliniczna – zarys, wyd. IV rozszerzone i poprawione, Wydział Nauk Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań 2010, s. 23.