Przyczyny zapalenia tchawicy

Zapalenie tchawicy rzadko pozostaje zlokalizowane na niej samej, często dotyka także okolicznych narządów, takich jak krtań i oskrzela. Zapalenie jest częściej zgłaszane u pacjentów pediatrycznych ze względu na rozmiar i kształt ich tchawicy, która łatwo ulega zapaleniu. Bakteryjne zapalenie tchawicy stanowi jedynie wtórną infekcję wcześniej przechodzonego zakażenia wirusowego, może być spowodowane również wcześniejszą intubacją czy urazem dróg oddechowych.

Na zapalenie tchawicy, a także inne ostre choroby układu oddechowego, chorujemy przeważnie w chłodniejszych porach roku: jesienią, zimą i wiosną. Zapalenie tchawicy często rozwija się w wyniku choroby nerek, serca czy rozedmy płuc.

Główne niezakaźne przyczyny zapalenia tchawicy:

• reakcje alergiczne - mogą prowadzić do procesów zapalnych w tchawicy,
  
• dym tytoniowy - powoduje silne podrażnienie dróg oddechowych licznymi toksycznymi substancjami chemicznymi i tym samym znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia wszystkich zakażeń układu oddechowego,
  
• alkohol, szczególnie w dużych ilościach, niszczy układ odpornościowy,
  
• powietrze zanieczyszczone substancjami drażniącymi (np. tlenkiem azotu czy dwutlenkiem siarki) wpływa na drogi oddechowe, powodując podrażnienie oskrzeli i tchawicy. 
  

Jakie są objawy zapalenia tchawicy?

Zapalenie tchawicy, podobnie jak inne zakażenia układu oddechowego, zwłaszcza zapalenie krtani i oskrzeli, może powodować bardzo podobne objawy. Pacjenci chorujący na zapalenie tchawicy doświadczają pierwszych objawów zakażenia górnych dróg oddechowych w ciągu kilku dni po infekcji. Charakterystyczny kaszel, który nie był tak intensywny na początku, a rozwinął się w głęboki lub szczekający, jest skutkiem niedrożności tchawicy spowodowanej obrzękiem zapalnym. Pojawia się wysoka gorączka i kilka innych objawów, takich jak: ból w klatce piersiowej, ból gardła, głowy czy zawroty głowy, a także senność, osłabienie, zmęczenie. Trudności w oddychaniu (duszność) i szybkie, krótkie oddechy są oznaką niedrożności oddechowej wymagającej natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Zobacz także: Zapalenie krtani i tchawicy - objawy, leczenie, czy jest zaraźliwe?

Leczenie zapalenia tchawicy

Leczenie zapalenia tchawicy powinno opierać się na objawach i wynikach diagnostycznych, należy także zwrócić uwagę na wiek i stan zdrowia danej osoby.

Główne cele leczenia zapalenia tchawicy:

• wykrywanie i eliminacja czynnika etiologicznego: alergenu, wirusów, bakterii,
  
• złagodzenie objawów choroby,
  
• zapobieganie powstawaniu powikłań.

Początkowe leczenie jest związane z udrożnieniem dróg oddechowych. Jeżeli to się nie uda wskazana jest intubacja. Po tym etapie włączana jest farmakoterapia. Zakażenia wirusowe zazwyczaj nie wymagają leczenia, chociaż w ciężkich przypadkach zaleca się przyjmowanie leków wspomagających: przeciwgorączkowych, przeciwalergicznych czy przeciwwirusowych. Z kolei zakażenia bakteryjne wymagają zwykle zastosowania antybiotyków (np. penicylin, cefalosporyn) w celu wyeliminowania bakterii. Leczenie objawowe pomaga zwalczać objawy za pomocą leków przeciwgorączkowych, przeciwkaszlowych bądź wykrztuśnych. Wszelkie leki należy przyjmować tylko po konsultacji z lekarzem. Szybko podjęte leczenie jest niezbędne do zmniejszenia ryzyka powikłań zagrażających życiu.

Zapalenie tchawicy - leczenie szpitalne

Pacjenci z ciężkimi objawami i powikłaniami wymagają hospitalizacji. W przypadku, gdy nie zdoła się opanować problemów z oddychaniem za pomocą intubacji, pacjenci mogą zostać poddani chirurgicznemu zabiegowi tracheotomii - przecięcia przedniej ściany tchawicy w celu udrożnienia dróg oddechowych.

Domowe sposoby radzenia sobie z zapaleniem tchawicy

Zapobieganie zapaleniu tchawicy polega na usuwaniu przyczyn, które powodują jego rozwój, i wzmacnianiu układu odpornościowego. Pomocne mogą okazać się naturalne metody wspomagania odporności organizmu, między innymi: hartowanie ciała, unikanie wychłodzenia organizmu, rzucenie palenia, odpowiednie nawadnianie organizmu przez picie wody alkalicznej. Ponadto warto wypróbować:

• picie herbaty imbirowej, kilka razy dziennie,
  
• picie ciepłego mleka z miodem, masłem i czosnkiem, 
  
• picie świeżo wyciskanych soków owocowych i warzywnych,
  
• nawilżacze powietrza,
  
• aromaterapię, np. eterycznym olejkiem eukaliptusowym czy sosnowym.