Pieczenie, ból przy oddawaniu moczu czy częste wizyty w toalecie, które kończą się oddaniem zaledwie kilku kropel moczu to najczęstsze objawy zapalenia pęcherza. Skąd się bierze zapalenie pęcherza moczowego? Schorzenie wywoływane jest przez bakterie. Za ogromną większość zakażeń odpowiada Escherichia coli, która naturalnie bytuje w okolicy odbytu i dopóki tam jest – nie stwarza żadnego zagrożenia dla zdrowia. Do rozwoju zapalenia pęcherza dochodzi w sytuacji, gdy patogen zostanie przeniesiony w okolice pochwy i cewki moczowej, a następnie do pęcherza moczowego.

Kiedy bakteria trafi do pęcherza moczowego przyczepia się do jego ścian, zaczyna namnażać, czego konsekwencją są m.in. ból i pieczenie przy oddawaniu moczu.

Co sprzyja infekcji?

Zapalenie pęcherza moczowego może pojawić się praktycznie u każdego. Jednak ze względu na specyficzną budowę układu moczowego kobiety chorują aż cztery razy częściej. Ich cewka moczowa jest dużo krótsza niż u mężczyzn, do tego znajduje się znacznie bliżej odbytu. Tym samym przeniesienie bakterii jest znacznie łatwiejsze. Jak tam trafia? Zazwyczaj podczas stosunku seksualnego (szczególnie groźne są te bez zabezpieczenia, do tego z przypadkowym partnerem), korzystania z publicznej toalety czy wizyty na basenie. Ale nie tylko. Zapalenie pęcherza moczowego znacznie częściej rozwija się u kobiet w ciąży czy w okresie menopauzy (winne są przede wszystkim zaburzenia hormonalne), stosujących wkładki higieniczne czy perfumowane podpaski (ograniczają przepływ powietrza, ciepło i wilgoć, które panują za ich sprawą w obrębie części intymnych, sprawiają, że bakterie mają idealne warunki do rozwoju). Przyczyną problemów może być także niewłaściwa higiena, tj. stosowanie kosmetyków, które nie są do tego przeznaczone.

Zapalenie pęcherza moczowego – jakie daje objawy?

Objawy zapalenia pęcherza moczowego są dość charakterystyczne. Dolegliwości, które powinny skłonić do wizyty u lekarza to:

• ból podczas oddawania moczu

• pieczenie

• ból w podbrzuszu

• parcie ma pęcherz i częste wizyty w toalecie, które kończą się oddaniem zaledwie kilku kropel moczu

• u niektórych pacjentów schorzeniu może towarzyszyć lekka gorączka. Zazwyczaj nie przekracza ona 38 °C.

Na początku można próbować „ratować się” się samu. Jak to zrobić? Przede wszystkim dużo pić, najlepiej wody niegazowanej. Więcej płynów to więcej wizyt w toalecie, a tym samym większe szanse na to, że przynajmniej część bakterii uda się wypłukać i oczyścić układ moczowy. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę, że to jedynie doraźne rozwiązanie i trzeba umówić się na wizytę u lekarza.

Skąd się bierze zapalenie pęcherza? Jak leczyć dolegliwości? Zobaczcie, co o zapaleniu pęcherza mówi urolog:

Zapalenie pęcherza moczowego – u kogo szukać pomocy?

Leczeniem tego rodzaju schorzeń zajmuje się lekarz urolog. Wbrew pozorom jego specjalizacja nie ogranicza się tylko to pomagania mężczyznom, którzy mają problemy z prostatą lub funkcjami seksualnymi. Ten specjalista leczy szeroko rozumiane problemy z układem moczowym, także u kobiet i dzieci. Jak wygląda taka wizyta? Zazwyczaj zaczyna się – tak samo, jak u każdego innego specjalisty – od szczegółowego wywiadu. Następnie lekarz może zlecić badanie USG dróg moczowych, urografię – USG układu moczowego z kontrastem lub zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej. Czasem jeśli będzie podejrzewał, problemy z nerkami zleci badanie moczu z oznaczeniem GFR.

Aby dostać się do lekarza urologa trzeba dostać skierowanie od lekarza rodzinnego. Warto zaznaczyć, że czasem już wizyta u internisty wystarczy. W oparciu o objawy zgłaszane przez pacjenta jest on w stanie postawić prawidłową diagnozę (niekiedy może zlecić badanie ogólne i bakteriologiczne moczu). Konsultacji u urologa wymagają zazwyczaj te osoby, które po raz kolejny zgłaszają się do lekarza z tym samym problemem. Lekarz rodzinny powinien wtedy wystawić skierowanie do urologa i serię dokładniejszych badań, które pozwolą określić przyczynę problemu.

Inaczej sytuacja wygląda u kobiet w ciąży i tych w okresie menopauzy. W ich przypadku bardzo często schorzenie ma związek z zaburzeniami hormonalnymi, dlatego powinny one skonsultować się z lekarzem ginekologiem.