Grudki i wypryski typowe dla trądziku torbielowatego utrzymują się na skórze stosunkowo długo, a wyciskanie ich nasila stan zapalny i pogarsza stan cery. Zmian trądzikowe tego typu mogą pojawić się w każdym wieku, ale najczęściej powstają u osób młodych – nastolatków i dorosłych przed 30 rokiem życia.
Trądzik torbielowaty – jak powstaje?
Objawy trądziku torbielowatego nie pojawiają się z dnia na dzień. Zanim wypryski, cysty i grudki pokryją twarz i tułów, na skórze obecne będą zaskórniki zamknięte. Część z nich stanie się zaczątkiem krostek, które w razie wyciskania lub drapania skóry będą stopniowo coraz głębsze i bardziej liczne. Jeśli nie zostanie wdrożone skuteczne leczenie, stan zapalny zaatakuje warstwy skóry położone głęboko, a zmiany trądzikowe będą znacznie trudniejsze do zwalczenia.
Trądzik torbielowaty to ostatni z etapów rozwoju trądziku, a także jeden z elementów zespołu chorobowego obejmującego zmiany skórne na twarzy oraz sączące się zmiany chorobowe i czyraki na skórze głowy, w okolicy pach, pachwin lub klatki piersiowej.
Trądzik nie jest problemem, z którym borykają się nastolatkowie. Osoby dorosłe również mogą mieć trądzik:
Trądzik torbielowaty – przyczyny
Nie do końca wiadomo co powoduje trądzik torbielowaty, ale wiele wskazuje na to, że w rozwoju choroby istotną rolę odgrywają androgeny – hormony płciowe o działaniu maskulinizującym (jednym z nich jest testosteron). W okresie dojrzewania stężenie androgenów rośnie, przyczyniając się do zmian w skórze, które mogą skutkować powstawaniem zaskórników i trądziku. U dorosłych kobiet wahania hormonalne wpływające na stan cery mają związek z przebiegiem cyklu miesiączkowego, ciążą, przekwitaniem oraz tzw. zespołem policystycznych jajników (jednym z objawów tego zaburzenia jest zbyt wysoki poziom androgenów w organizmie). Ryzyko wystąpienia objawów trądziku torbielowatego wzrasta także u osób, których rodzice lub starsze rodzeństwo zmagali się z tym schorzeniem skóry.
Dodatkowym czynnikiem zwiększającym podatność na rozwój trądziku torbielowatego jest przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych. O ile tabletki dwuskładnikowe na ogół poprawiają wygląd skóry, preparaty zawierające wyłącznie progesteron mogą nasilać zmiany trądzikowe.
Jak rozpoznać trądzik torbielowaty?
Bolesne guzki i cysty na skórze twarzy, szyi i tułowia, które pojawiają się w przebiegu trądziku torbielowatego, utrzymują się dłużej niż zwykłe wypryski. Często widoczne są ich skupiska, na przykład na policzkach, a po zagojeniu się w ich miejscu mogą pozostać wyraźne blizny. Zmiany skórne twarzy mają na ogół łagodniejszą postać na nosie i w jego pobliżu.
U kobiet grudki typowe dla trądziku torbielowatego mają tendencję do występowania na dolnej części twarzy, zwłaszcza przy linii żuchwy. Dotykanie skóry w tym miejscu może znacząco pogorszyć jej wygląd, szczególnie gdy towarzyszy mu wyciskanie cyst i dalsze infekowanie tkanek.
Czy dieta może mieć wpływ na trądzik? Oczywiście, że tak! Co jeść, aby mieć ładną cerę?
Trądzik torbielowaty – leczenie domowe
Zainteresowanie domowymi sposobami walki z trądzikiem torbielowatym nie maleje, mimo iż naukowe analizy nie potwierdziły skuteczności żadnej z metod. Dużą popularnością cieszy się między innymi aplikowanie maseczek kosmetycznych, sody oczyszczonej, octu jabłkowego i olejku z drzewa herbacianego. Nawet jeśli zawarte w nich substancje nie szkodzą skórze, stosowanie ich tylko oddala moment podjęcia właściwego leczenia pod kontrolą lekarza dermatologa.
Wśród domowych metod leczenia zmian trądzikowych wymienia się także przyjmowanie witaminy A doustnie. Efektywność takiej terapii nie jest jednak gwarantowana, a nadmiar tej witaminy w organizmie stanowi duże zagrożenie dla zdrowia, dlatego najlepiej stosować ją po uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Bezpieczniejszą opcją jest modyfikacja diety, a mianowicie unikanie nadmiernego spożycia mleka (zwłaszcza odtłuszczonego) i produktów mlecznych. Zbyt duża podaż nabiału może bowiem prowadzić do zaostrzenia objawów trądziku.
Warto zdecydować się również na rzucenie palenia, ponieważ wdychanie dymu papierosowego może nasilać zmiany skórne we wszystkich rodzajach trądziku.
Leczenie trądziku torbielowatego
Leki dostępne bez recepty, zawierające na przykład nadtlenek benzoilu lub kwas salicylowy, na ogół nie przynoszą poprawy w nasilonych postaciach trądziku torbielowatego, ale można stosować je w kolejnym etapie leczenia, gdy najcięższe zmiany skórne zniknęły po użyciu silniejszych preparatów. Podobnie jest w przypadku maści zawierających antybiotyki, które nie mają w swoim składzie nadtlenku benzoilu – aplikowanie ich na silne wykwity skórne nie spowoduje większej poprawy.
Lepszym wyborem są leki z tretynoiną lub adapalenem – stosowane na mniejsze krostki powodują wygładzenie skóry, a dzięki właściwościom złuszczającym spłycą blizny po cystach. Silniejsze działanie przeciwtrądzikowe wykazuje tazaroten, ale substancja ta znacznie mocniej podrażnia skórę.
U wielu kobiet zmagających się z trądzikiem torbielowatym poprawa wyglądu skóry ma miejsce na początku stosowania dwuskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych, ale zwykle konieczne jest również przyjmowanie doustnego antybiotyku. Czas leczenia jest relatywnie długi – uzyskanie wyraźnej poprawy zajmuje zwykle kilka miesięcy.