Suche igłowanie uważane jest za jeden ze skuteczniejszych sposobów leczenia bólu. Ta coraz popularniejsza metoda wykorzystywana jest w terapii punktów spustowych, a jej celem jest zmniejszenie bólu w mięśniach.

Na czym polega suche igłowanie?

Suche igłowanie (ang. dry needling) to wywodząca się z akupunktury metoda wewnątrzmięśniowej terapii manualnej. Zabieg polega na palpacyjnym znalezieniu przez fizjoterapeutę tzw. punktów spustowych. Są to mięśniowo-powięziowe punkty znajdujące się na mięśniach i tkankach, które cechuje zwiększona wrażliwość na bodźce bólowe. Punkty spustowe są wyczuwalne, ponieważ przyjmują postać guzków lub strun. Podczas igłoterapii umieszcza się w nich igły. W ten sposób suche igłowanie oddziałuje na tkankę i ją stymuluje, co dodatkowo wspomagają specjalne ruchy wykonywane przez fizjoterapeutę.

„Sucha igła” – terapia rodem z akupunktury

Igłoterapia wywodzi się z zabiegów akupunktury. W obu terapiach stosuje się igły do akupunktury, którymi nakłuwa się określone punkty na ciele pacjenta. Suche igłowanie nie jest jednak elementem tradycyjnej medycyny chińskiej, opiera się bowiem na zachodniej medycynie. Kluczowa jest tutaj wiedza fizjoterapeuty i umiejętność poszukiwania tzw. punktów spustowych. Dokładne odnalezienie punktu i umieszczenie w nim igły jest kluczowe dla skuteczności zabiegu. W przypadku akupunktury liczy się natomiast holistyczne podejście do ciała człowieka i wiedza o szlakach energetycznych biegnących przez ciało.

Suche igłowanie, w przeciwieństwie do akupunktury opartej na działaniu powierzchniowym, pozwala dotrzeć do mięśni głębokich, co daje możliwość pracy nad tkanką łączną. W trakcie igłoterapii można docierać do:

• więzadeł,
• torebek stawowych,
• okostnej,
• dysków wewnątrzstawowych,
• więzozrostów,
• łąkotek.

Polecamy: Akupunktura - tradycyjny i bezpieczny sposób leczenia chorób

Zobacz film i sprawdź co leczy akupunktura:  

Technika „suchej igły” – jak to działa?

Suche igłowanie opiera się na kontakcie igły z zakończeniem nerwowym znajdującym się w punkcie spustowym. W ten sposób igłoterapia pozwala na stymulowanie zakończeń nerwowych, a w konsekwencji włókien mięśniowych napiętego pasma mięśni.

Terapia „suchą igłą” działa w kilku etapach:

• wywołuje w napiętych mięśniach bezwarunkowy odruch skurczu mięśni,
• w efekcie mięśnie się rozluźniają,
• skurcz i późniejsze rozluźnienie prowadzą do uśmierzenia bólu.

Ponadto suche igłowanie powoduje poluzowanie włókien mięśniowych. Igłoterapia często prowadzi do mikrouszkodzeń prowokujących organizm do procesu regeneracji okolicy nakłuwanego punktu.

Na co pomaga igłoterapia?

Suche igłowanie włącza się często jako formę terapii wspomagającej fizjoterapię i leczenie dolegliwości i kontuzji układów mięśniowo-szkieletowego i motorycznego. Niejednokrotnie sięgają po nią zarówno zwykli pacjenci, jak i sportowcy. Igłoterapia pomaga w leczeniu:

• bólu barku,
• zespołu cieśni podbarkowej,
• cierpnięcia dłoni,
• napięciowego bólu głowy,
• lumbago,
• bólu dolnego odcinka pleców,
• bólu kolan,
• syndromu pasma biodrowo-piszczelowego,
• zapalenia rozcięgna podeszwowego,
• ostrogi piętowej,
• uszkodzenia rzepki,
• rwy kulszowej,
• bólów zwyrodnieniowych.

Suche igłowanie sprawdza się szczególnie w leczeniu zespołu bólu mięśniowo-powięziowego, czyli jednej z najczęściej występujących i jednocześnie najczęściej pomijanych przyczyn ostrego i chronicznego bólu układu mięśniowo-szkieletowego. W igłoterapii dąży się do jak najszybszej redukcji bólu rzutowanego emitowanego przez punkty spustowe. Nie tylko leczy ona wymienione wyżej schorzenia, lecz także zwiększa zakres ruchu pacjentów, zmniejsza uwrażliwienia centralnych i peryferyjnych ośrodków bólu oraz przywraca danemu obszarowi mięśni poprawny wzorzec aktywacyjny. Sięga się po nią także w terapii blizn.

Jak wygląda zabieg suchego igłowania?

Kurs suchego igłowania mogą przejść fizjoterapeuci, osteopaci lub lekarze. Do zabiegu wykorzystuje się sterylne igły do akupunktury o średnicy 160–300 μm. Zabieg wykonuje się w jednorazowych rękawiczkach. Przed wprowadzeniem igły skóra zostaje zdezynfekowana. Zabieg trwa od 10 do 30 minut. Bolesność zależy od napięcia mięśniowego, obszaru ciała i grubości igły. W trakcie zabiegu można wykorzystać różną liczbę igieł, pamiętać jednak należy, że w przypadku klatki piersiowej podczas jednego zabiegu można wykonać zabieg tylko jednej strony ciała.

Przeciwwskazania do igłoterapii

Suche igłowanie jest zabiegiem bezpiecznym, istnieją jednak konkretne przeciwwskazania do jego przeprowadzenia. Należą do nich:

• stany zapalne przebiegające z gorączką,
• krwiaki i problemy z krzepliwością krwi,
• guzy,
• infekcje skóry,
• obrzęk limfatyczny.

Zabieg nie jest wskazany u dzieci, natomiast u osób chorych na nowotwory lub choroby zakaźne należy zachować szczególną ostrożność. Podobnie jest w przypadku ciężarnych. Zabieg w okolicy klatki piersiowej niewskazany jest w przypadku osób chorujących na ciężkie choroby płuc.

Bibliografia:

1. Tittinger T. Słoniak R., Igłoterapia w rehabilitacji, Wydawnictwo „Fizjoterapia Rafał Słoniak”, Rzeszów 2017.