Skurcze dłoni mogą być objawem tymczasowych zaburzeń na tle metabolicznym czy neurologicznym bądź przewlekłych chorób wymagających specjalistycznej pomocy. Domowe sposoby leczenia skurczów dłoni często przynoszą ulgę i poprawę kondycji rąk, jednak bez poznania przyczyny leczenie objawowe nie jest wystarczające do ustąpienia dolegliwości.

Bolesne skurcze dłoni

Skurcze mięśni dłoni i palców to wynik nagłego, niekontrolowanego i niepożądanego kurczu grupy najczęściej zginaczy palców i nadgarstka, utrzymującego się nawet do kilku minut. Czasowe unieruchomienie w silnym i bolesnym napięciu mięśniowym może powodować tymczasowe niedokrwienie tkanek, ograniczenie ruchomości i funkcjonalności dłoni, a także pozostawić po sobie wrażenia bólowe pod postacią tzw. zakwasów. Mięśnie szkieletowe w optymalnych warunkach biochemicznych organizmu pracują zależnie od woli człowieka, dlatego częste skurcze dłoni stanowią przesłankę do konsultacji lekarskiej. Nieprawidłowa jakość pracy mięśni dłoni może być wywołana wszelkimi patologicznymi procesami zachodzącymi w organizmie – od zaburzonej gospodarki elektrolitowej i niedożywienia tkankowego, po uszkodzenia układu nerwowego centralnego i obwodowego.

Polecamy: Budowa i funkcje układu nerwowego

Skurcze dłoni – przyczyny

Skurcze dłoni i palców to swego rodzaju mimowolne skurcze mięśniowe, niezależne od świadomości. Tego typu objawy mogą pojawić się na skutek:

• zaburzeń funkcji układu pozapiramidowego, odpowiedzialnego m.in. za kontrolę koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz precyzji ruchów;
• wad i chorób o podłożu genetycznym;
• nabytych schorzeń struktur układu nerwowego, np. w wyniku podrażnienia korzeni nerwowych kręgosłupa szyjnego (tzw. zespoły korzeniowe powstałe na skutek chorób zwyrodnieniowych i stanów zapalnych kręgów oraz krążków i stawów międzykręgowych);
• patologii ogólnoustrojowych o podłożu metabolicznym, np. w przebiegu tężyczki. Tężyczka jest chorobą charakteryzującą się rozległym mrowieniem, skurczami dłoni i palców oraz innych części ciała. Schorzenie rozwija się na skutek hipokalcemii, czyli zaburzeń elektrolitowych powstałych w wyniku niedoboru potasu, a także innych składników mineralnych, jak magnez, sód i wapń, wspólnie odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowo-mięśniowego. Skurcze dłoni dotyczą mięśni zginaczy i występują w towarzystwie parestezji. Z kolei skurcze nóg przy tężyczce obciążają grupy prostowników. Skurcze dłoni w przebiegu tężyczki występują również w towarzystwie skurczów mięśni mimicznych twarzy, dusznicy, światłowstrętu czy zaburzeń widzenia.

Skurcze dłoni i palców na tle zaburzeń jonowych mogą powstawać na skutek zaburzenia pracy lub usunięcia gruczołu przytarczycowego, niedostatecznej podaży składników odżywczych w diecie, upośledzenia funkcji wchłaniania w jelitach, chorób trzustki czy nadmiernej utraty mikroelementów z moczem wskutek przewlekłego przyjmowania leków moczopędnych.

Polecamy: Drętwienie lewej dłoni – co może je powodować?

Sprawdź w jaki sposób możemy poprawić wygląd skóry dłoni: 

Skurcze dłoni – inne przyczyny

Skurcze dłoni mogą być wynikiem powikłań pourazowych struktur mięśniowo-nerwowych układu ruchu w przebiegu kończyny górnej. Nieprawidłowo zregenerowane tkanki blokują drożność nerwowo-krążeniową, prowadząc do mimowolnych kurczów rąk. Ponadto siedzący i stresujący tryb życia może rozwinąć przewlekłe skurcze dłoni na tle nerwowym.

Objawy skurczów dłoni

Skurcze dłoni i palców mogą przybrać różny obraz i występować w towarzystwie objawów charakterystycznych dla danej jednostki, np.:

Polecamy: Przykurcz Dupuytrena – objawy, leczenie, ćwiczenia, rehabilitacja

Sposoby leczenia skurczów dłoni

Skurcze dłoni wymagają postępowania przyczynowego. W zależności od źródła dolegliwości skurcze ustępują lub znacznie łagodnieją na skutek:

• odpowiedniej farmakoterapii uzupełniającej mikroelementy, głównie potas, magnez, sód i wapń, a także zbilansowanej diety, w tym wysokiego nawodnienia organizmu;
• leków rozluźniających, uspokajających i psychoterapii;
• odpoczynku, ciepłych kąpieli i masaży;
• ćwiczeń ruchowych hamujących nieprawidłowe wzorce ruchowe, zmniejszających napięcie mięśniowe, usprawniających koordynację wzrokowo-ruchową oraz zborność i precyzyjność ruchów.