Reumatoidalne zapalenie stawów - wszystko, co musisz wiedzieć o chorobie
Fot. Manuel-F-O / Getty Images
Reumatoidalne zapalenie stawów zwykle zaczyna się od drobnych stawów, najczęściej rąk i stóp. Ból, poranna sztywność - to sygnały, które powinny nas zaniepokoić. Im szybciej udamy się do lekarza reumatologa tym lepiej. Co trzeba wiedzieć o RZS?
Reumatoidalne zapalenie stawów to choroba, która nie atakuje znienacka. Chorzy zwykle odczuwają pierwsze jej objawy, ale bagatelizują je - poranna sztywność stawów dłoni mija po godzinie, zatem nie ma powodu, aby odwiedzać lekarza. A to błąd. Szybko podjęte leczenie pozwala opanować chorobę.
Wczesne objawy są typowe - dotyczą drobnych stawów, rąk i stóp. Dolegliwości bólowe, usztywnienia stawów występują zwykle rano i utrzymują się przez około godzinę. Choroba może zacząć się od pojedynczych stawów - każdy, nawet jeden obrzęknięty staw wymaga konsultacji, gdyż może być to pierwszy zwiastun choroby - mówi prof. Brygida Kwiatkowska, reumatolog.
Do postawienia diagnozy choroby wcale nie potrzeba skomplikowanych badań i długich godzin spędzonych w kolejkach do różnych lekarzy. Jednak o problemach ze stawami należy powiedzieć interniście, aby mógł zlecić odpowiednie badania krwi, z którymi udamy się już na wizytę do reumatologa.
Przy typowych objawach zaczynamy od podstawowych badań: OB, CRP. Przy zwykłej morfologii, kiedy CRP jest podwyższone to już można udać się do reumatologa. Z badań celowanych to czynnik reumatoidalny i tzw. anty CCP, również z krwi. We wczesnym okresie można zrobić badanie ultrasonograficzne chorego stawu, żeby zobaczyć, czy nie ma w nim zmian zapalnych.
Reumatoidalne zapalenie stawów atakuje przede wszystkim tkankę łączną i prowadzi do nieswoistego zapalenia stawów. To choroba autoimmunologiczna, znana także pod nazwą gościec stawowy, dotyka około 350 tys. Polaków (0,5-1,5 proc. populacji) a przyczyny jej występowania nie są poznane. Znane są za to czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania.
Z czynników środowiskowych wpływ na rozwój RZS mają palenie tytoniu, nadmierne spożycie soli, otyłość i zakażenia jamy ustnej (paradontoza).
Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów powinno obejmować przede wszystkim przyjmowanie leków, chociaż wspomóc można się domowymi sposobami na złagodzenie objawów choroby:
W przypadku RZS istnieją leki pochodzenia naturalnego, które wykazywane są w badaniach jako leki skuteczne - w przyszłości mogą wejść do konwencjonalnego leczenia tej choroby. Są także prowadzone badania (obecnie w bardzo wczesnej fazie przedklinicznej) z wykorzystaniem jadu skorpiona. Jednak ciężko powiedzieć, jakie będą ich efekty - mówi prof. Brygida Kwiatkowska, reumatolog.
Leczenie domowymi sposobami choroby zwyrodnieniowej stawów polega głównie na odciążeniu stawów - jeśli mamy nadwagę, to powinniśmy schudnąć, przestać nosić ciężkie siatki z zakupami oraz unikać sportów, które za bardzo obciążają stawy. Wśród chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów około 30 proc. pacjentów cierpi również na fibromialgię, jednak są to niezależne od siebie choroby. Czy RZS może rozwinąć się także u dzieci? Do 16. roku życia każdy typ zapalenia stawów u dzieci określany jest mianem młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Jednak nie jest wykluczone, że w dorosłym wieku choroba ta nie przekształci się w reumatoidalne zapalenie stawów.
Kolagen stanowi ważne wsparcie dla zdrowia kości i stawów. Na czym polega jego rola w organizmie i czy istnieją dowody na to, że suplementacja kolagenu naprawdę działa?
Ból biodra to bolesna dolegliwość, która może bardzo utrudnić codzienne funkcjonowanie. Czasem spowodowana jest przeciążeniem, może także sugerować poważniejsze problemy ze zdrowiem. Skąd się biorą problemy z biodrem i jak sobie z nim poradzić?
Rehabilitacja po udarze to długotrwały proces, który nie zawsze gwarantuje pełne przywrócenie utraconych funkcji. Zajmuje się nią interdyscyplinarny zespół specjalistów, m.in. neuropsycholog, fizjoterapeuta i logopeda.
Choroba Parkinsona objawia się zaburzeniami ruchowymi, w tym drżeniem spoczynkowym, nadmiernym napięciem mięśni, oraz zaburzeniami psychicznymi. Daje też objawy wegetatywne, jak np. ślinotok. Parkinson jest nieuleczalny, ale stosowanie leków i rehabilitacja poprawiają jakość życia chorego.
Ciało człowieka nie jest przystosowane do przebywania w pozycji siedzącej, tymczasem większość z nas spędza tak 8-10 godzin dziennie. To odbija się na naszym zdrowiu bardziej, niż się spodziewamy. Siedzący tryb życia przyczynia się zarówno do groźnych chorób cywilizacyjnych, jak i codziennych dolegliwości, takich jak ból głowy czy zaparcia.
Drętwienie lewej dłoni i ręki to częsty zwiastun zbliżającego się zawału mięśnia sercowego. Przyczynami jego powstania mogą być także nerwica i choroby obwodowych naczyń krwionośnych. Uczucie drętwienia palców lewej dłoni jest powszechnym objawem zespołu cieśni nadgarstka.
Borelioza to choroba, która budzi ogromne emocje. Nie zawsze daje charakterystyczne objawy, dlatego, w świadomości wielu osób, można z nią połączyć dowolną dolegliwość. Czy faktycznie borelioza to choroba, którą aż tak trudno jest zdiagnozować? Czy komercjalizacja testów w kierunku boreliozy to dobry pomysł? Pytamy o to prof. Joannę Zajkowską, internistkę, specjalistkę chorób zakaźnych z Kliniki Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji UMB w Białystoku.
Powięź piersiowo-lędźwiowa to wielofunkcyjna błona integrująca m.in. pracę mięśni grzbietu i mięśni brzucha z talerzem kości biodrowej. Uszkodzenie lub przeciążenie powięzi może być przyczyną dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa, na który regenerujący wpływ mają ćwiczenia ruchowe.
Osteoporoza jest chorobą układu kostnego, która może znacząco wpływać na jakość życia i pogarszać sprawność pacjenta. Leczenie osteoporozy jest wieloczynnikowe i rozpoczyna się je po ustaleniu rozpoznania, a wskazania opierają się na wynikach badań dodatkowych oraz dolegliwościach.
Pronacja i supinacja kończyn to określenia służące opisaniu sposobu poruszania się stopy czy przedramienia. Kiedy jest on niewłaściwy, skutkuje poważnymi konsekwencjami powodującymi dyskomfort, kontuzje i urazy kończyn, szczególnie u osób uprawiających sport, np. bieganie.