Prądy tens pomocą w bólu – rehabilitacja, przeciwwskazania, zabiegi

Fot: fotolia.com

Ból jest naturalnym systemem ostrzegania organizmu przed zagrożeniem, ale jeśli jest przewlekły, traci swoją pierwotną funkcję i staje się przyczyną cierpienia. Można go zlikwidować chirurgicznie, farmakologicznie lub elektrostymulacją. Prądy tens są jedną z metod leczenia ostrego i przewlekłego bólu.

TENS (z ang. Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) to przezskórna, elektryczna stymulacja nerwów. Jest to jedna z metod fizykoterapii mająca pomóc w uśmierzaniu lub redukowaniu przewlekłego i ostrego bólu. Polega przede wszystkim na hamowaniu docierania bodźców bólowych do mózgu. Terapia, choć niezwykle popularna i dostępna niemal w każdym gabinecie do fizjoterapii, nie gwarantuje całkowitego wyleczenia przyczyny bólu. Ze względu na swoje natychmiastowe działanie metoda ta jest bardzo chętnie przypisywana przez lekarzy. Przezskórna stymulacja nerwów swoją popularność zyskała również dzięki przenośnym aparatom domowym (domowy zabieg TENS). Należy jednak pamiętać, że każda taka terapia powinna zostać skonsultowana z fizjoterapeutą.

Na czym polega zabieg tens?

Głównym celem metody TENS jest pobudzenie zakończeń nerwów czuciowych za pomocą impulsów elektrycznych, w celu zahamowania pobudzeń bólowych, czyli wysyłania bodźców bólowych do mózgu, a także wywołanie reakcji przeciwbólowej poprzez stymulowanie wydzielania naturalnych substancji przeciwbólowych – opioidów endogennych. Prąd do zabiegu TENS dostarczany jest z jednego lub kilku obwodów prądu. Wykorzystywany jest prąd impulsowy o częstotliwości 1–130 Hz, co daje od 1 do 130 krótkich impulsów na sekundę. Prąd może biec w jednym kierunku lub w dwóch kierunkach, a impuls może mieć różne kształty. Zabieg TENS trwa od 20 minut do nawet 90 minut, w zależności od jego rodzaju. Osoba poddająca się rehabilitacji musi uprzednio zdjąć wszelkie metalowe ozdoby, żeby zapobiec porażeniu prądem.

Rodzaje prądów TENS

Wyróżniamy wiele odmian prądów TENS, ale w fizykoterapii najczęściej stosowane są:

prądy TENS konwencjonalne (tradycyjne) – wysoka częstotliwość i bardzo krótki impuls; elektrody umieszczane są nad obszarem bólowym lub, jeśli to możliwe, bezpośrednio nad nerwem zaopatrującym okolice bólu;

  • prądy TENS akupunkturowe – niska częstotliwość i długi czas impulsu; stosuje się małe elektrody umiejscowione tak, jak przy akupunkturze;
  • TENS krótki intensywny – duża częstotliwość i natężenie (najwyższe z tolerowanych przez człowieka) i długi czas impulsu;
  • TENS uderzeniowy (BURST) – prąd tradycyjny o częstotliwości około 200 Hz, płynący w postaci wybuchów, ciągów impulsów; jedna z nowocześniejszych metod; zanim zastosuje się serie impulsów warto najpierw zadziałać prądami TENS tradycyjnymi;
  • TENS modulowane – jeden z parametrów jest zmieniany (częstotliwość lub natężenie); odczucia jak przy masażu.

Poszczególne metody prądów TENS różnią się natężeniem prądu, szybkością efektu przeciwbólowego oraz długością utrzymywania efektu. Najmniejszą trwałością efektu charakteryzuje się zabieg TENS tradycyjny, ale za to odznacza się szybkim wystąpieniem efektu przeciwbólowego. Największe natężenie prądu wykorzystywane jest w zabiegu TENS uderzeniowego (na granicy skurczów mięśni).

Umiejscowienie elektrod w zabiegu TENS

Do wykonania zabiegu TENS konieczne są co najmniej dwie elektrody (samoprzylepne, kauczukowe, silikonowe lub wykonane samodzielnie). Ułożenie elektrod TENS nie jest przypadkowe. Mogą być one umiejscowione w okolicy występowania bólu, w okolicy kręgosłupa oraz w określonych punktach akupunkturowych lub w okolicach korzeni nerwów.

Czy prądy TENS są dla każdego? – przeciwwskazania

Metoda prądów TENS jest bezpieczna i daje szybkie efekty, ale należy pamiętać, że jest grupa osób, dla których nie jest wskazana. Należą do niej kobiety w pierwszym trymestrze ciąży, epileptycy, osoby z ostrymi infekcjami czy stanami zapalnymi, osoby z wszczepionym rozrusznikiem serca oraz chorzy na nowotwory. Nie należy stosować terapii TENS w miejscach, w których znajdują się: zmiany skórne, oparzenia, odmrożenia lub wszczepiony metal.

Jak działa układ nerwowy? Dowiesz się tego z filmu: 

Zobacz film: Budowa i funkcje układu nerwowego. Źródło: 36,6.

Dla kogo są prądy TENS?

Prądy TENS są stosowane przy schorzeniach, w których objawy bólowe wysuwają się na pierwsze miejsce. Najczęściej zalecana jest po operacjach, porodzie, przy reumatyzmie, bólach głowy, bólach pourazowych, stawów, kręgosłupa czy nerwobólach. Należy pamiętać, że reakcja na prądy TENS u każdej osoby może być inna, a przez to ich działanie może być bardziej skuteczne u jednych niż u drugich. Rehabilitacja TENS pozwala czasem na zmniejszenie dawki lub całkowite odstawienie leków przeciwbólowych. Przy częstej rehabilitacji prądami TENS organizm może jednak przyzwyczaić się do impulsów i słabiej na nie reagować. Niemniej z zabiegów TENS można korzystać nawet przez kilka lat.

Data aktualizacji: 13.12.2018,
Opublikowano: 03.09.2017 r.

Komentarze (2)

Trwa dodawanie...
Komentarz dodany!
Komentarz nie mógł zostać dodany

Redakcja serwisu 06.12.2018r.

Faktycznie wkradł się błąd, został on już poprawiony.

Adam 31.07.2018r.

W artykule jest błąd. 1 do 130Hz to nic innego jak 1 do 130 impulsów na sekundę, a nie minutę. Pomyliliscie się o sześćdziesiąt razy.

Zobacz wszystkie 2 komentarzy
Udar mózgu - jak wygląda rehabilitacja po chorobie?

Rehabilitacja po udarze to długotrwały proces, który nie zawsze gwarantuje pełne przywrócenie utraconych funkcji. Zajmuje się nią interdyscyplinarny zespół specjalistów, m.in. neuropsycholog, fizjoterapeuta i logopeda.

Czytaj więcej
Objawy choroby Parkinsona, leczenie, dieta i rehabilitacja

Choroba Parkinsona objawia się zaburzeniami ruchowymi, w tym drżeniem spoczynkowym, nadmiernym napięciem mięśni, oraz zaburzeniami psychicznymi. Daje też objawy wegetatywne, jak np. ślinotok. Parkinson jest nieuleczalny, ale stosowanie leków i rehabilitacja poprawiają jakość życia chorego.

Czytaj więcej
Ćwiczenia na powięź piersiowo-lędźwiową, czyli trening integralnej maszyny układu ruchu

Powięź piersiowo-lędźwiowa to wielofunkcyjna błona integrująca m.in. pracę mięśni grzbietu i mięśni brzucha z talerzem kości biodrowej. Uszkodzenie lub przeciążenie powięzi może być przyczyną dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa, na który regenerujący wpływ mają ćwiczenia ruchowe.

Czytaj więcej
Jak leczyć osteoporozę? Postępowanie farmakologiczne i niefarmakologiczne

Osteoporoza jest chorobą układu kostnego, która może znacząco wpływać na jakość życia i pogarszać sprawność pacjenta. Leczenie osteoporozy jest wieloczynnikowe i rozpoczyna się je po ustaleniu rozpoznania, a wskazania opierają się na wynikach badań dodatkowych oraz dolegliwościach.

Czytaj więcej
Kość udowa – budowa, złamania, leczenie i rehabilitacja

Kość udowa (łac. femur) to największa i najdłuższa kość organizmu człowieka. Stanowi jeden z elementów konstrukcyjnych kończyny dolnej i przenosi olbrzymie obciążenia – zarówno statyczne, jak i dynamiczne. Do jej uszkodzeń dochodzi najczęściej w obrębie tzw. szyjki.

Czytaj więcej
Ćwiczenia na kręgozmyk lędźwiowy – jak wygląda rehabilitacja, przykładowe ćwiczenia

Ćwiczenia na kręgozmyk są niezbędne w przywracaniu prawidłowej mechaniki kręgosłupa i eliminacji dokuczliwych objawów bólowych. Ich głównym celem jest repozycja przesuniętych kręgów oraz poprawa kondycji powięzi przykręgosłupowej. Ćwiczenia należy wykonywać tylko na zlecenie lekarza.

Czytaj więcej
Pole magnetyczne w rehabilitacji – kiedy wykonuje się tego rodzaju zabiegi? Jak pole magnetyczne wpływa na organizm?

Pole magnetyczne jest szeroko wykorzystywane w medycynie, zwłaszcza w rehabilitacji. Zabiegi z jego użyciem przyspieszają gojenie się ran, a także łagodzą stan zapalny i ból skupiony np. w obrębie układu kostnego. Jak działa pole magnetyczne?

Czytaj więcej
Ścieżka Kneippa – na czym polega zabieg i jakie są wskazania do niego?

Ścieżka Kneippa to leczniczy spacer w wodzie o zmiennej temperaturze. Istnieje wiele wskazań do stosowania tej bardzo bezpiecznej i skutecznej metody. Pomocna jest m.in. w przypadku zaburzeń krążenia dolnych kończyn, migrenowych bólów głowy, problemów z przemianą materii i przy obniżonej odporności.

Czytaj więcej
Jak leczyć wypuklinę krążka międzykręgowego – metody terapii

Wypuklina krążka międzykręgowego to wysunięcie części dysku w stronę kanału kręgowego. W zależności od stopnia i miejsca impresji rdzenia, schorzenie wywołuje różnorodne objawy neurologiczne. Choroba wymaga kompleksowego leczenia.

Czytaj więcej
Zespół “trzaskającego” biodra – metody leczenia, sposoby łagodzące dolegliwości

Zespół „trzaskającego” biodra to grupa dokuczliwych objawów, charakteryzujących się słyszalnym tarciem oraz odczuwalnym przeskakiwaniem tkanek w okolicy krętarza większego, wywołujących ból. Schorzenie, poddawane metodom zachowawczym, czyli ćwiczeniom i rehabilitacji, zwykle ustępuje.

Czytaj więcej