Naczyniak żylny to nic innego jak skupisko nieprawidłowo połączonych żył. Często określa się go jako łagodny nowotwór naczyń. Na pytanie, czy naczyniak żylny jest niebezpieczny, nie można odpowiedzieć jednoznacznie. Wszystko zależy bowiem od lokalizacji. Część naczyniaków powstaje na skórze, w tym na twarzy niemowląt, i z czasem zanika. Naczyniak żylny w głowie wiąże się z niewielkim ryzykiem krwawienia.

Naczyniak żylny: przyczyny

Wcześniej uważano, że naczyniak żylny mózgu jest przekazywany z pokolenia na pokolenie, czyli jest dziedziczny. Sądzono, że rozwija się w ostatnim trymestrze życia płodowego. Nie jest to jednak do końca prawdą. Tego typu schorzenie może wystąpić w każdym momencie życia osobniczego i jak dotąd nie powiązano go z płcią, co oznacza, że pojawia się zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.

Czy naczyniak żylny jest niebezpieczny?

To, czy naczyniak żylny jest groźny, zależy od umiejscowienia w mózgu. Naczyniak żylny móżdżku nie wiąże się z dużym ryzykiem i w większości przypadków powstaje na skutek urazów mechanicznych. Drobny naczyniak żylny w głowie nie jest powodem do obaw. Ryzyko krwawienia i szkód wyrządzonych przez ten rodzaj naczyniaka nie jest wysokie. Znacznie poważniejsze są naczyniaki tętniczo-żylne, w przypadku których prawdopodobieństwo krwawienia wewnątrzczaszkowego wynosi 50%. Warto jednak zaznaczyć, że szkody wyrządzone przez pęknięcie naczyniaka żylnego w mózgu zależą od jego rozmiaru i umiejscowienia. Naczyniak żylny w płacie czołowym jest jednym z najbardziej powszechnych.

Naczyniak żylny – objawy

Naczyniak żylny w prawym płacie czołowym pojawia się na ogół między 20 a 40 rokiem życia. Większość osób nawet nie wie, że w mózgu wytworzył się naczyniak, ponieważ na ogół przebiega bezobjawowo. Jednakże w mniej licznych przypadkach naczyniak żylny mózgu objawia się: silnymi i częstymi napadami padaczkowymi, bólami głowy (uogólnionymi bez aury, po jednej stronie głowy) oraz krwawieniem śródczaszkowym (u kobiet podczas porodu). Naczyniakowi żylnemu, np. w płacie ciemieniowym, mogą towarzyszyć liczne objawy neurologiczne. Do tych najbardziej pospolitych zaliczyć można: zaburzenia słuchu i widzenia, kłopoty z pamięcią oraz neuralgię nerwu trójdzielnego, a mówiąc prościej – nerwoból. Niestety nadal nie wiadomo, jak zapobiec kształtowaniu się naczyniaków żylnych. Wydaje się, że nie mają one związku ani z dietą, ani ze stylem życia.

Naczyniaki i malformacje naczyniowe - czym się od siebie różnią? Dowiesz się tego z filmu:

Diagnostyka i leczenie naczyniaka żylnego

Diagnostyka naczyniaka żylnego, np. w prawym płacie czołowym, odbywa się standardowo za pomocą angiografii, rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, zawsze z podaniem kontrastu. Płyn kontrastowy sprawia, że lekarz widzi w obrazie nieprawidłowy przepływ krwi w naczyniach i dlatego jest w stanie postawić poprawną diagnozę.

Metoda leczenia naczyniaka żylnego zależy od kilku czynników. Jednym z nich jest wielkość oraz budowa patologii. Drugim jest lokalizacja. Dużą skutecznością odznacza się technika neurochirurgiczna stosowana wraz z embolizacją wewnątrznaczyniową. Proces embolizacji polega na zaczopowaniu nie tylko żył, ale również tętnic. Do naczyniaka żylnego, np. móżdżku, wprowadza się odpowiedni cewnik, którym domózgowo podawana jest substancja płynna, spirala lub balon. Prawdopodobieństwo powodzenia procesu leczenia jest wysokie i wynosi ponad 80%. W rzadkich przypadkach w wyniku embolizacji naczyniaka żylnego może dojść do uszkodzenia naczynia spowodowanego przez przemieszczenie się sztucznego materiału.

Powodzenie leczenia naczyniaka żylnego w dużej mierze zależy od stanu organizmu. Przy obniżonej odporności dość łatwo o infekcje bakterie lub wirusowe. Podczas wykonywania zabiegu w miejscu wejścia cewnika może pojawić się zaczerwienienie, któremu towarzyszą ból i gorączka. Te nieprzyjemne dolegliwości nie utrzymują się jednak długo i przechodzą po około 2 dniach. Mówi się wówczas o zespole poembolizacyjny. Nie mniej jednak naczyniaki żylne nie wymagają leczenia, ponieważ uznawane są za rozwojową anomalię żylną.