Transplantacja narządów jest prężnie rozwijającą się dziedziną i stwarza coraz większe możliwości. Lekarze potrafią już z powodzeniem przeszczepiać nerki, wątrobę, płuca, serce, krtań, a nawet twarz. W wielu przypadkach możliwe jest „doszycie” amputowanego palca, a nawet całej kończyny. Narządy zwykle możliwe są do pobrania od osób uznanych za martwe według ściśle określonej procedury, stwierdzającej śmierć mózgową. Oczywiście nerki, fragmenty wątroby czy szpik są przeszczepiane także od osób żywych. Trwają prace, które mają na celu „wyhodowanie” narządów w warunkach laboratoryjnych, aby procedurę transplantacji uniezależnić od obecności dawców.

Przeszczep narządów płciowych męskich. Procedura

Od niedawna możliwe jest przeprowadzenie przeszczepu penisa. Pierwszy tego typu zabieg odbył się w Chinach w 2006 roku. Istotą przeszczepienia narządu jest odtworzenie warunków anatomicznych u mężczyzn po amputacji członka. Natomiast główne cele, jakie chcą osiągnąć lekarze, to powrót do pełnej sprawności seksualnej oraz zachowanie płodności.

Przeszczep prącia wykonywany jest w sytuacji, gdy mężczyzna został pozbawiony członka na skutek urazu z następczą amputacją albo organ musiał zostać usunięty ze względu na jego zmiany zapalne lub nowotworowe. Do przeszczepu kwalifikuje się jedynie osoby mające ciało jamiste prącia, które odpowiada za erekcję. To dyskwalifikuje z operacji kobiety, które chcą się poddać zmianie płci. Raczej nie wykonuje się tego typu zabiegów jedynie z pobudek estetycznych. Zabiegi wciąż są, w pewnym sensie, w fazie eksperymentalnej, a w związku z tym, że wymagają znalezienia dawcy i przyjmowania do końca życia leków immunosupresyjnych, chęć poprawy estetyki budziłaby jeszcze więcej kontrowersji w zakresie leczenia operacyjnego. Poza tym istnieje wiele chirurgicznych i nie tylko metod powiększenia członka lub poprawy jego estetyki, a ich dostępność jest zdecydowanie większa.

Procedura operacyjna tego typu przeszczepu jest bardzo trudna i trwa wiele godzin. Istotą zabiegu jest połączenie naczyń i nerwów pobranego narządu z naczyniami i nerwami biorcy. Biorąc pod uwagę, iż penis jest narządem bardzo dobrze ukrwionym i unerwionym, istotne jest odtworzenie jak największej liczby wspomnianych połączeń. Naczynia i nerwy penisa nie mają dużych średnic przekroju, zatem operacyjne zespolenie struktur możliwe jest przy wykorzystaniu mikroskopu. W operacji bierze udział wielu różnych specjalistów, między innymi urolog, chirurg naczyniowy i chirurg plastyczny. Wszystko ma na celu osiągnięcie jak najlepszego efektu czynnościowego członka w zakresie erekcji, ejakulacji, oddawania moczu i orgazmu (jednakże zakłada się, że żołądź po przeszczepie nigdy nie jest tak wrażliwa i czuła na bodźce jak pierwotny narząd).

Zobacz film i dowiedz się wszystkiego o męskim układzie rozrodczym:

Przyszłość przeszczepu genitaliów. Nad czym pracują naukowcy i lekarze?

Idealnym rozwiązaniem byłoby uniezależnienie zabiegu od dawcy. Nie dość, że wówczas odpadłby czynnik psychiczno-emocjonalny biorców, związany z koniecznością posiadania „obcego” narządu, to jeszcze udałoby się wyeliminować immunosupresję, która wymaga regularnego przyjmowania leków oraz naraża pacjenta na obniżenie odporności i większą podatność na infekcje. Trwają prace eksperymentalne polegające na „hodowli” penisa in vitro. W Stanach Zjednoczonych w Południowej Karolinie z dobrym efektem udało się przeszczepić 12 sztucznych penisów królikom. W tej samej uniwersyteckiej placówce uzyskano ludzki penis, jednakże rezultaty eksperymentu nie pozwalają na rozpoczęcie fazy testowania przeszczepów na ludziach.

Drugim istotnym aspektem jest możliwość przeszczepiania nie tylko samego penisa, ale także genitaliów, gdyż w przypadku urazów i powikłań zapalnych i nowotworowych często istnieje konieczność amputacji także moszny. W 2018 roku lekarze z Johns Hopkins School of Medicine w Baltimore, podczas kilkunastogodzinnej operacji, przeszczepili pacjentowi penis wraz z moszną, z bardzo dobrym efektem funkcjonalnym i estetycznym. Odstąpiono od przeszczepu jąder z przyczyn etycznych – podczas zapłodnienia mogłoby dojść do przeniesienia materiału genetycznego dawcy. Biorcą narządów był weteran wojenny, który stracił przyrodzenie podczas wybuchu miny na polu bitwy. Biorąc pod uwagę młody wiek pacjenta, lekarzom udało się zwrócić mu prawidłowe funkcjonowanie genitaliów.

Dynamiczny rozwój medycyny pozwala przypuszczać, iż z czasem powstawać będą bezpieczniejsze techniki transplantacji, dające jeszcze lepsze efekty.