Typowym symptomem tego rodzaju migreny jest uporczywy ból brzucha, który trwa niekiedy kilkadziesiąt godzin. Dziecko nie jest w stanie normalnie funkcjonować, ponieważ boryka się dodatkowo z wymiotami, biegunką lub osłabieniem. Jego skóra jest blada, a oczy nadwrażliwe na światło. Po ustaniu objawów wraca ono do pełni zdrowia. Migrenę brzuszną leczy się głównie farmakologicznie, choć wspomagać się można także środkami naturalnymi.

Czym jest migrena brzuszna?

Migrena brzuszna to napadowy epizod bólu, który objawia się problemami z przewodem pokarmowym. Poza lokalizacją dolegliwości nie różni się niczym od klasycznej migreny. Cierpią na nią głównie najmłodsi, dlatego zyskała miano dziecięcego zespołu okresowego. Migrena brzuszna u dorosłych zdarza się rzadko i w wielu przypadkach również powstaje we wczesnym dzieciństwie, lecz wraz z wiekiem może się przeistoczyć w klasyczną postać choroby. Grozi to też dzieciom, które w przeszłości zmagały się z napadami migreny brzusznej.

Przyczyny powstawania migreny brzusznej

Etiologia tej przypadłości nie została do końca wyjaśniona, ale jej przyczyn upatruje się w nieprawidłowych poziomach neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Jest to jednak tylko hipoteza, której oficjalnie nie potwierdzono. Czynnikiem sprzyjającym migrenie brzusznej są też podobno predyspozycje genetyczne, co wynika z wywiadów medycznych przeprowadzonych z opiekunami dzieci chorych. Większość z nich potwierdziła obecność takich epizodów wśród swoich bliskich.

Mechanizm powstawania ataków migreny brzusznej jest taki sam jak przy bólach głowy o tym podłożu. Różni się jedynie lokalizacją dolegliwości. Podobnie jak klasyczna postać, migrena brzuszna jest wywoływana przez stres, zmęczenie oraz brak snu.

Jak działa układ pokarmowy? Odpowiedź znajdziesz w naszym filmie:

Objawy migreny brzusznej

Typowym objawem migreny brzusznej jest ból brzucha zlokalizowany wokół linii pępka, który ma bardzo silne natężenie. Uniemożliwia on dziecku wykonywanie podstawowych czynności, mimo że przed epizodem było ono w dobrej kondycji zdrowotnej. Migrenie brzusznej towarzyszą też często inne dolegliwości ze strony układu pokarmowego, np. mdłości oraz wymioty. Zauważalna jest również bladość powłok skórnych i ogólne osłabienie spowodowane odwodnieniem. U niektórych chorych napady są poprzedzone zjawiskiem „aury migrenowej”, która manifestuje się szeregiem zaburzeń neurologicznych, np. bólem głowy, oczopląsem, nadwrażliwością na światło i dźwięki, kłopotami z równowagą lub nieuzasadnionym lękiem. Epizod migreny brzusznej trwa od jednej godziny do nawet kilkudziesięciu godzin. Po ustaniu dolegliwości dziecko wraca do pełni zdrowia.

Jak się diagnozuje migrenę brzuszną?

Migrenę brzuszną cechują nieswoiste objawy, dlatego wymaga ona różnicowania z innymi chorobami przewodu pokarmowego. U dziecka należy wykluczyć nieswoiste zapalenie jelit lub refluks, które objawiają się podobnymi symptomami. Rozpoznanie wymaga wielu badań diagnostycznych, w tym: analiz laboratoryjnych, gastroskopii oraz ultrasonografii jamy brzusznej. Znaczenie kliniczne ma też badanie przedmiotowe małego pacjenta i wywiad przeprowadzony z jego bliskimi. Jeśli badania nie wykażą nieprawidłowości, istnieje podejrzenie, że dziecko cierpi na migrenę brzuszną.

Leczenie migreny brzusznej

Leczenie migreny brzusznej u dzieci nie wymaga terapii farmakologicznej, o ile ból można złagodzić środkami pochodzenia naturalnego, np. poprzez aromaterapię olejkami o działaniu przeciwbólowym lub roślinnymi naparami. Pomocne są masaże oraz inne techniki relaksacyjne. Jeśli to nie pomaga, należy wdrożyć leczenie farmakologiczne. Jest ono takie samo ja u dorosłych, lecz dzieciom podaje się mniejsze dawki.

Przy migrenie brzusznej u dorosłych leczenie domowe może być niewystarczające do pokonania tej nietypowej przypadłości. Przy bólu o dużym natężeniu powinni oni stosować środki przeciwbólowe oraz przeciwskurczowe i przeciwwymiotne. Chory, u którego podstawowe leczenie jest nieskuteczne, powinien otrzymać specjalistyczną pomoc lekarską.

Migrenie brzusznej można zapobiegać. Należy spróbować wyeliminować czynniki, które sprzyjają jej powstawaniu. Niezbędna jest zatem odpowiednia ilość snu, odpoczynek oraz unikanie sytuacji stresowych. Warto zmienić nawyki żywieniowe. Z codziennego menu powinny zniknąć: kawa, czekolada i kakao, ponieważ działają pobudzająco. Nie należy też spożywać produktów zawierających konserwanty oraz sztuczne barwniki. Trzeba uważać również na aminy biogenne i azotyny.

Bibliografia:

1. F. Iwańczak, Trudności diagnostyczne w dolegliwościach brzusznych u dzieci, „Przegląd Lekarski” 2007 (64): 3; 48–52.