Leczenie stawów osoczem działa jak intensywna stymulacja uszkodzonych komórek przyspieszająca proces ich regeneracji, jednak często wiąże się z wysokimi kosztami leczenia. W zależności od potrzeby pacjenta, metody produkcji i stężenia osocza bogatobiałkowego cena terapii waha się od kilkuset do kilku tysięcy złotych, jednak podawanie preparatu tego typu nie zawsze jest wskazane.
Osocze bogatopłytkowe w ortopedii
Osocze bogatopłytkowe, czyli PRP (ang. platelet rich plasma), to autogenny preparat krwiopochodny, który jest otrzymywany na drodze pobrania krwi obwodowej pacjenta i rozdzielenia poszczególnych jej elementów morfotycznych przy pomocy specjalistycznych metod laboratoryjnych. Osocze bogatobiałkowe jest substancją zawierającą skoncentrowaną liczbę płytek krwi przy niewielkiej ilości osocza. Preparat ma w swoim składzie różnego rodzaju czynniki wzrostu i białka odpowiedzialne za adhezję komórkową, czyli łączenie powierzchniowe, które razem stymulują procesy naprawcze uszkodzonych tkanek miękkich oraz kości. Silne działanie regeneracyjne osocza bogatobiałkowego z powodzeniem jest wykorzystywane w ortopedii w terapiach dostawowych i dościęgnowych, czyli w przebiegu leczenia m.in.:
- stanów pourazowych mięśni szkieletowych, ścięgien, więzadeł;
- uszkodzeń stawów i tkanek okołostawowych;
- zmian zwyrodnieniowych stawów kończyn;
- stawów rzekomych, braków zrostów po złamaniach, stanów zapalnych kości czy w przyspieszeniu gojenia się tkanek miękkich.
Leczenie stawów osoczem bogatopłytkowym
W ortopedii leczenie osoczem bogatopłytkowym polecane jest szczególnie w terapii zmian stawowych. Ze względu na wielofunkcyjność i rozbudowaną anatomię kolana osocze bogatopłytkowe cieszy się uznaniem pacjentów w leczeniu nawet zaawansowanych patologii stawu kolanowego. Leczenie stawów osoczem bogatopłytkowym uważane jest za metodę nieinwazyjną, konkurencyjną dla operacji chirurgicznej, która wiąże się z długotrwałą rehabilitacją pozabiegową, rozległymi dolegliwościami bólowymi oraz wzmożonym ryzykiem wystąpienia powikłań związanych z mechaniczną ingerencją w struktury stawu. Zastrzyki z osocza w kolano wykorzystywane są również w leczeniu paliatywnym, czyli w terapii postępujących i wyniszczających staw chorób, głównie na tle zwyrodnieniowym I i II stopnia. Wstrzykiwanie osocza do kolana czy innego stawu nie tylko wpływa na przyspieszenie regeneracji ubytków strukturalnych, ale w połączeniu z kwasem hialuronowym w leczniczym preparacie dodatkowo wpływa na:
- stan nawilżenia wnętrza stawu ułatwiający poślizg powierzchni stawowych;
- absorpcję wstrząsów obciążających nadwyrężone tkanki;
- przyspieszenie procesów naprawczych i ochronnych chrząstek stawowych;
- poprawę ogólnej kondycji i funkcjonalności stawu.
Zastrzyki z osocza na łokieć tenisisty i inne zmiany przeciążeniowe układu ruchu minimalizują dolegliwości bólowe i uwsteczniają stany zapalne struktur stawowych i okołostawowych.
Zobaczcie, czym jest kolano skoczka:
Jak wygląda wstrzykiwanie osocza do stawu?
W zależności od rodzaju i zaawansowania schorzenia wstrzykiwanie osocza do stawu może odbywać się pod kontrolą badania obrazowego USG bądź w przebiegu endoskopii w celu precyzyjnej aplikacji preparatu. Procedura podania zastrzyku trwa kilka minut, a po zabiegu zaleca się unieruchomienie stawu w ortezie w celu prawidłowego rozejścia się osocza po uszkodzonych strukturach i rozpoczęcia procesów regeneracyjnych. Dla optymalnych efektów leczenia osoczem bogatopłytkowym zaleca się serię średnio 3 zastrzyków. Małoinwazyjna i bezbolesna metoda leczenia nie stanowi zagrożenia wystąpienia infekcji bakteryjnych czy reakcji alergicznych na składniki preparatu, rzadko obserwuje się również powikłania, które w przypadku pojawienia się są całkowicie niegroźne, np. zasinienia czy świąd skóry.
Kiedy stosuje się osocze bogatopłytkowe w ortopedii?
Osocze bogatobiałkowe w ortopedii ma szerokie zastosowanie w leczeniu m.in.:
- przewlekłych tendopatii i entezopatii, czyli bolesnych zmian chorobowych przyczepów ścięgnistych mięśni do kości oraz innych struktur ścięgnistych w obrębie stawu wynikające z nadmiernych naprężeń i przeciążeń, prowadzące zwykle do stanów zapalnych, np. łokieć tenisisty lub golfisty, uszkodzenia i naderwania mięśni;
- kontuzji stawów kończyn dolnych i górnych;
- urazów i ubytków tkanki kostnej i chrzęstnej;
- torbieli kostnych i włóknistych układu ruchu;
- trudno gojących się ran powłok skórnych.
Przeciwwskazania do leczenia osoczem bogatopłytkowym
Na leczenie osoczem bogatopłytkowym nie kwalifikują się osoby ze zmianami nowotworowymi, zakażeniami ogólnoustrojowymi, w ciąży, z chorobami krwi, schorzeniami naczyniowymi i immunologicznymi, ostrymi stanami zapalnymi czy poddawane terapii antykoagulantami, czyli lekami przeciwzakrzepowymi.
Bibliografia:
1. A. Kaszuba i in., Procedury zabiegowe i diagnostyczne w dermatologii i medycynie estetycznej, Wrocław 2012.