Lamblioza (giardoza) wywoływana jest przez pasożyty Giardia lamblia należące do grupy pierwotniaków pasożytniczych. Pasożyty są niewidoczne gołym okiem i występują praktycznie wszędzie. Do zarażenia nimi dochodzi poprzez połknięcie. Najczęściej żerują w dwunastnicy, pęcherzyku żółciowym i drogach żółciowych, kosmkach jelitowych, dlatego w przypadku lambliozy na ogół mówi się o lambliach jelitowych. Zgodnie z różnymi szacunkami, tym rodzajem pasożytów jest zarażonych ok. 10% dorosłych i aż 25–50% dzieci w Polsce!

Objawy lambliozy

Jak informują lekarze, przez długi czas lamblioza może być całkowicie bezobjawowa. W takich sytuacjach pasożyty żerują w organizmie około pół roku lub dłużej, zanim zostaną wydalone z organizmu z kałem. Symptomami lambliozy są najczęściej:

• biegunka (ok. 90% przypadków),
  
• spadek samopoczucia (ok. 85% przypadków),
  
• tłuszczowe stolce o cuchnącym zapachu (blisko 70% przypadków),
  
• wzdęcia (ok. 75% przypadków),
  
• nudności (ok. 70% przypadków),
  
• spadek masy ciała (ok. 60% przypadków),
  
• wymioty (ok. 30% przypadków),
  
• gorączka (ok. 15% przypadków).
  

Jak podkreślają epidemiolodzy, objawy następują w zdecydowanej większości przypadków dopiero po okresie wylęgania pasożytów w organizmie i rozpoczynają się po ok. 2 tygodniach od zarażenia. Czasami pierwsze symptomy rozpoczynają się już po 7 dniach. Dolegliwości utrzymują się stosunkowo długo i w zależności od odporności i wieku osoby zarażonej wynoszą od 2 do nawet 4 tygodni.

Lamblioza przewlekła i powikłania (lamblie jelitowe)

Nieleczona lamblioza przeradza się w formę przewlekłą, choć w niektórych przypadkach od razu przybiera taką postać. Jej objawami są: luźne stolce, znaczna utrata wagi (ok. 15% masy ciała), pogarszające się samopoczucie, trwałe zmęczenie i osłabienie, a także wzdęcia i bóle brzucha. Objawów nie powinno się bagatelizować, ponieważ lamblioza może skutecznie wyniszczać organizm osoby zaatakowanej pasożytami. Warto wspomnieć, że w większości przypadków od początku aktywności pierwotniaków w jelicie cienkim dochodzi do zaburzeń wchłaniania lipidów i witamin. Wśród najczęstszych powikłań lambliozy lekarze wyróżniają: niedokrwistość (z powodu niedoboru żelaza), chorobę Whipple’a, reaktywne zapalenie stawów, zespół jelita drażliwego, poważne niedobory witamin i minerałów oraz silne odwodnienie. Rzadszymi przypadkami są wysypki, pokrzywki, owrzodzenia, zapalenia stawów i błony maziowej.

Leczenie zakażenia lambliami: najpierw badanie!

Po wystąpieniu wymienionych symptomów zakażenia lambliami należy bezzwłocznie udać się do lekarza i nigdy nie rozpoczynać leczenia na własną rękę! Zazwyczaj po wizycie u lekarza pierwszego kontaktu i krótkim wywiadzie, zlecane są badania na obecność lamblii. Dopiero wyniki badań potwierdzające obecność pasożytów w organizmie pozwalają na skuteczną terapię. Nierzadką sytuacją leczenia lambliozy samemu jest stosowanie lekarstw odrobaczających w trakcie przechodzenia zatruć, przeziębień lub grypy, z którymi lamblioza jest często mylona.

Aby rozpoznać lamblie, należy wykonać badanie kału lub krwi. Analiza kału jest stosunkowo mało skuteczna i polega na oddaniu trzech próbek kału. O wiele lepsze rezultaty przynosi badanie jednej próbki krwi z żyły łokciowej. Ponadto, w niektórych okolicznościach zalecane jest pobranie żółci lub treści bezpośrednio z dwunastnicy.

Jakie pasożyty mogą "zamieszkać" w ciele człowieka? Dowiesz się tego z filmu:

Leczenia lambliozy (zakażenia lambliami) – odrobaczanie i nie tylko!

Najczęstszą formą leczenia lambliozy jest stosowanie leków przeciwpasożytniczych (odrobaczających). Jednymi z najpopularniejszych zalecanych w walce z lambliami są: metronidazol, tinidazol, ornidazol, furazolidon, nifuratel oraz atebryna. Kuracja jest najczęściej powtarzana w celu wyeliminowanie wszystkich szybko rozmnażających się pasożytów. Należy pamiętać, że same odrobaczające środki farmakologiczne mogą nie rozwiązać problemu. W czasie terapii zalecane jest rygorystyczne przestrzeganie higieny osobistej, zmiana diety prowadząca do lekkiego zakwaszenia organizmu (pasożyty bardzo szybko rozmnażają się w niedokwaśnym soku żołądkowym), zaprzestanie jedzenia słodyczy. Pasożyty łatwo się rozprzestrzeniają, dlatego w niektórych przypadkach jedyną skuteczną metodą jest leczenie wszystkich domowników, w miejscach, gdzie rozwijają się ogniska pasożytów.

Naturalne metody leczenia lambliozy (lamblii jelitowych)

Bardzo popularną metodą leczenia pasożytów jest stosowanie ziołolecznictwa, picie herbatek ziołowych, nalewek oraz innych naparów. Niestety, ich skuteczność jest niewielka, a lamblie jelitowe najczęściej ujawniają się tuż po zakończeniu stosowania ziół. Lekarze polecają zioła najczęściej jako dodatkowe formy leczenia. Wśród roślin, które mogą okazać się skuteczne w walce z lambliozą, znajdują się: piołun, bylica i prawoślaz, a także czarny orzech; pomocny bywa również olej rycynowy.