L-cysteina – właściwości, wpływ na włosy, pozyskiwanie, skutki uboczne 

Fot. Emely / Getty Images

L-cysteina należy do aminokwasów endogennych – substancji białkowych syntezowanych wewnątrzustrojowo. Pełni wiele istotnych funkcji w organizmie, m.in. niezbędna jest do tworzenia keratyny – podstawowego budulca włosów. Jej niedobór powoduje, że stają się one suche, łamliwe, podatne na zniszczenie.

Mimo że organizm ludzki samodzielnie wytwarza L-cysteinę, zalicza się ją do aminokwasów warunkowo niezbędnych. Często bowiem zdarzają się deficyty tej substancji białkowej, w szczególności u dzieci, osób w podeszłym wieku oraz w przypadku niedoborów witamin z grupy B (niezbędnych do jej wytworzenia). W związku z licznymi konsekwencjami, jakie powoduje niedostateczna ilość L-cysteiny w organizmie, należy zadbać o jej odpowiednią podaż w pożywieniu, w razie potrzeby stosując suplementy diety.

L-cysteina – działanie

L-cysteina uczestniczy pośrednio w wielu procesach fizjologicznych, np. zwiększa zdolność organizmu do regulowania poziomu cukru we krwi, stymuluje syntezę kolagenu (wpływa na kondycję ścian naczyń krwionośnych, ścięgien, skóry, kości), wykazuje silne działanie detoksykacyjne – m.in. w przypadku zatruć metalami ciężkimi, lekami, alkoholem. Jedną z najważniejszych funkcji aminokwasu jest udział w syntezie glutationu (GSH) – silnego przeciwutleniacza endogennego (wytwarzanego wewnątrzustrojowo), niezbędnego dla zdrowia i właściwego funkcjonowania organizmu. Tym samym L-cysteina wspomaga mechanizmy przeciwdziałające schorzeniom spowodowanym szkodliwą działalnością wolnych rodników, np. chorobom neurodegeneracyjnym, nowotworom, miażdżycy, niepłodności u mężczyzn, wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego. Ponadto glutation jest substancją wspierającą układ odpornościowy organizmu, łagodzącą przebieg chorób o podłożu zapalnym.

L-cysteina a włosy

L-cysteina stanowi jedną z substancji wchodzących w skład keratyny – podstawowego budulca włosów. Dzięki odpowiedniej ilości tego białka włosy są mocne i zdrowe. Przy jego niedoborach – stają się suche, łamliwe, podatne na działanie czynników zewnętrznych (stylizacja, farbowanie, promieniowanie słoneczne). Pośrednio L-cysteina wpływa na stan włosów jako substancja, która łagodzi stany zapalne skóry głowy, umożliwia odpowiednie odżywienie cebulek włosowych, opóźnia procesy starzenia się. Z powyższych względów L-cysteina często stanowi składnik kosmetyków do pielęgnacji włosów. W przypadku ich złej kondycji zalecane też bywa uzupełnianie niedoborów tego aminokwasu odpowiednimi suplementami diety.

Kiedy stosować L-cysteinę na włosy?

Wskazaniem do zastosowania preparatów z L-cysteiną są włosy suche, cienkie, łamliwe, rozdwajające się na końcach, o dużej porowatości. Kosmetyków i suplementów diety nie powinny używać osoby, u których tego rodzaju problemy nie występują. Zabiegi pielęgnacyjne nie przyniosą u nich efektu poprawy stanu fryzury (mogą jej wręcz zaszkodzić), a nadmiar L-cysteiny w diecie może spowodować niepożądane skutki uboczne. Decyzję o suplementacji aminokwasu dobrze jest przedyskutować z dermatologiem lub trychologiem, który pomoże ustalić przyczynę złej kondycji włosów – nie zawsze jest ona spowodowana niedoborem keratyny i może wymagać innego rodzaju kuracji.

L-cysteina – pozyskiwanie

W przypadku niedoborów L-cysteiny warto przede wszystkim wzbogacić dietę o produkty spożywcze, które zawierają ten aminokwas. Występuje on w mięsie, rybach, jajach, mleku i jego przetworach, nasionach (orzechach, pestkach, roślinach strączkowych).

W aptekach dostępne są bez recepty suplementy diety, w których L-cysteina występuje w formie N-acetyl-L-cysteiny (NAC) (w czystej postaci traci właściwości przeciwutleniające). Jej zalecane dawkowanie to 400–1000 mg dziennie. Najczęściej zaleca się spożywanie aminokwasu wraz z witaminą C.

L-cysteina w stężeniu 4% występuje jako składnik kosmetyków – szamponów, odżywek, masek. Skutecznym sposobem na regenerację suchych, słabych, łamliwych włosów są także samodzielnie przygotowane płukanki z wykorzystaniem L-cysteiny w proszku (także w proporcji 4 g na 100 ml wody). Można nabyć ją w aptece lub w sklepie z artykułami fryzjerskimi. Miejscowo preparatów z L-cysteiną nie należy stosować częściej niż 2–3 razy w tygodniu.

Przeciwwskazania i skutki uboczne stosowania L-cysteiny

Kurację L-cysteiną należy przeprowadzać z dużą ostrożnością. Łatwo przedawkować ją, zażywając suplementy diety, co może powodować niebezpieczne skutki uboczne. Maksymalna dobowa dawka aminokwasu to 2400 mg. Do stosunkowo łagodnych objawów nadpodaży L-cysteiny należą: biegunki, nudności, wymioty, bóle głowy, zmiany skórne o typie wysypki. Nadmiar tej substancji może jednak także doprowadzić do wzrostu poziomu homocysteiny we krwi, a to stanowi poważny czynnik ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. L-cysteina spożyta naraz w ilości 7 g stanowi dawkę uznawaną za śmiertelną.

Zobacz film: Dlaczego włosy wypadają? Źródło: Dzień Dobry TVN


Data aktualizacji: 06.02.2019,
Opublikowano: 14.05.2018 r.

Komentarze (0)

Trwa dodawanie...
Komentarz dodany!
Komentarz nie mógł zostać dodany
Witamina D3 - niedobór, dawkowanie, właściwości i działanie

Witamina D3 jest wyjątkowym związkiem chemicznym, gdyż w organizmie działa podobnie do hormonów. Jest typem witaminy D, który możemy przyjmować poprzez odżywianie oraz jako suplement diety. Zarówno jej niedobór, jak i nadmiar jest szkodliwy dla naszego organizmu.

Czytaj więcej
Witamina B6, niedobór, objawy, jak suplementować, w czym jest 

Witamina B6 jest niezbędna do prawidłowego działania organizmu. Wspomaga przyswajanie żelaza oraz magnezu. Ma również wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego. Gdzie jej szukać i co może świadczyć o jej niedoborze?  

Czytaj więcej
Witamina E  to prawdziwe źródło młodości. Jak ją stosować? 

Witamina E - nazywana witaminą młodości - stanowi jeden z cenniejszych związków dla organizmu człowieka. Gdzie jej szukać i jak wpływa na organizm? 

Czytaj więcej
Dynia, nie tylko smaczna, ale też zdrowa. Oczyszcza płuca i chroni przed rakiem

Dynia to jedno z najzdrowszych warzyw. Stanowi cenne źródło witamin i pierwiastków, których potrzebuje nasz organizm. Niektóre z nich mogą chronić przed tworzeniem się zmian nowotworowych. Dlaczego jeszcze warto na stałe wprowadzić dynię do swojego menu?   

Czytaj więcej
Niedobór witaminy C – przyczyny. Sposoby uzupełniania kwasu askorbinowego

Niedobór witaminy C, czyli kwasu askorbinowego, zaburza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Przede wszystkim powoduje spadek odporności, co zwiększa ryzyko rozwoju infekcji. Negatywnie wpływa na kondycję skóry i błon śluzowych. Odpowiada za rozwój szkorbutu.

Czytaj więcej
Witamina B12 (kobalamina) - występowanie, dawkowanie i przyswajalność

Witamina B12 ma niezwykle ważne właściwości dla organizmu człowieka - jest zaangażowana w produkcję czerwonych krwinek, wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, pobudza apetyt i zapewnia nam równowagę psychiczną.

Czytaj więcej
Witamina K i K2 MK-7 - występowanie, właściwości, przeciwdziałanie

Witamina K2 jest jedną z trzech najważniejszych substancji w grupie, która jest nazywana zwyczajowo "witaminą K" ze względu na podobną budowę i działanie należących do niej substancji. K2 była od zawsze znana jako uczestnicząca w krzepnięciu krwi, jednak od niedawna wiemy, że ma też inne funkcje, niektóre z nich podobne do witaminy D3 - chroni kości przed złamaniami i zapobiega wapnieniu żył.

Czytaj więcej
Jak zatrzymać siwienie w młodym wieku? Poznaj przyczyny przedwczesnego siwienia

Siwienie włosów w młodym wieku to proces, na który mają wpływ geny, styl życia, niedobór witamin i substancji odżywczych oraz zaburzenia funkcjonowania tarczycy. W niektórych przypadkach przedwczesnemu siwieniu można zapobiegać lub skutecznie je spowolnić.

Czytaj więcej
Magnez – naturalne źródła tego makroelementu. Gdzie jest go najwięcej? 

Magnez odgrywa bardzo ważną rolę w organizmie człowieka. Zapewnia m.in. prawidłową funkcję układu nerwowego, mięśniowego, odpornościowego oraz serca. Najbogatszymi źródłami magnezu są: pestki dyni, naturalne kakao, kasza gryczana, płatki owsiane oraz orzechy.

Czytaj więcej
Kobalt – właściwości, rola w organizmie, skutki niedoboru i nadmiaru

Kobalt, Co (łac. cobaltum) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Odkryto go w 1753 r. Zapotrzebowanie na ten mikroelement jest niskie, jednak niedobór kobaltu może powodować zaburzenia w procesie krzepnięcia krwi.

Czytaj więcej