Połoński urodził się w Krakowie, ukończył Akademię Muzyczną w Łodzi oraz jedną z dwóch najwyżej cenionych uczelni świata: Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie. Był wiolonczelistą i pedagogiem, adiunktem dwóch akademii muzycznych: w Łodzi i rodzinnym Krakowie. W 2004 roku zdiagnozowano u niego glejaka mózgu. Poddał się leczeniu, jednak pomimo rehabilitacji nie odzyskał władzy w lewej ręce. Był jedynym wiolonczelistą, który do gry używał tylko prawej ręki. Komponowali dla niego m.in. Artur Zagajewski, Sławomir Kaczorowski, Olga Hans i Sławomir Zamuszko, wraz z Polską Orkiestrą Festiwalową Krystiana Zimermana odbył światowe tournée.

Glejak mózgu

Glejaki to guzy mózgu, które mogą dawać bardzo różnorodne objawy - w zależności od lokalizacji oraz tego, jaką wielkość osiągają. Objawy ogólne (i najmniej specyficzne) to nudności, wymioty, zawroty i bóle głowy, spadek motywacji do działania, problemy z koncentracją, zapamiętywaniem, otępienie lub zaburzenia psychiczne. Pojawianie się tych symptomów jest najczęściej skutkiem wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego, spowodowanego przez guz. Dodatkowymi symptomami mogą być napady padaczki, a także objawy neurologiczne: zaburzenia mowy, czucia, dysfunkcje ruchowe (niedowłady, porażenia, problemy z koordynacją ruchów), problemy ze wzrokiem, słuchem, a nawet smakiem.

Glejaki mają bardzo różne postacie histologiczne. Są to:

• glejaki zarodkowe,
  
• guzy wywodzące się z gleju gwiaździstego (stanowiące około 3/4 glejaków), 
  
• guzy pochodzące z gleju skąpowypustkowego i wyściółkowego (razem ok. 17%).
  

Wyjątkowo agresywnym guzem mózgu jest glejak wielopostaciowy, który charakteryzuje najwyższy stopień złośliwości. Tworzy się on w komórkach glejowych, które – obok neuronów – stanowią podstawowy składnik tkanki nerwowej i tworzą osłonki mielinowe aksonów, pełnią istotną rolę w odżywianiu komórek nerwowych oraz syntezie ważnych enzymów, używanych m.in. do wytwarzania neuroprzekaźników. Mimo postępu medycyny rokowania w przypadku jego zdiagnozowania są bardzo pesymistyczne – bez podjęcia leczenia większość chorych umiera w ciągu 3 miesięcy; odpowiednia terapia, czyli operacja chirurgiczna i radioterapia, wydłuża ten czas do roku.

Leczenie guza mózgu

Guz mózgu leczy się najczęściej operacyjnie - o ile stopień zawansowania choroby i lokalizacja zmiany na to pozwalają. Celem zabiegu jest usunięcie w całości tkanki nowotworowej i jednoczesne maksymalne oszczędzanie tkanek zdrowych, ponieważ każde uszkodzenie tkanki mózgu może spowodować nieodwracalne zmiany neurologiczne lub psychiczne. U chorych, którzy nie mogą być poddani zabiegowi radykalnemu, stosuje się zabiegi zmniejszające masę guza czy poprawiające odpływ płynu mózgowo-rdzeniowego z jamy czaszki. Leczenie obejmuje również chemioterapię, radioterapię i jej odmianę - brachyterapię, która polega na wszczepieniu do guza substancji radioaktywnej, mającej powodować napromieniowanie i obumarcie komórek nowotworowych.

Więcej: Guzy mózgu - przyczyny, leczenie i rokowanie