Dexilant to inhibitor pompy protonowej. Leki z tej grupy zmniejszają ilość wydzielanego przez żołądek kwasu. Substancją czynną w leku jest dekslanzoprazol. Dodatkowo w skład leku wchodzą krzemionka koloidalna bezwodna, hydroksypropyloceluloza, hypromeloza, niskopodstawiona hydroksypropyloceluloza, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30 proc. (jednostki kwasu metakrylowego, jednostki etylu akrylanu, laurylosiarczan sodu, polisorbat 80), kwasu metakrylowego i metylu metakrylanu kopolimer (1:1), kwasu metakrylowego i metylu metakrylanu kopolimer (1:2), makrogol 8000, polisorbat 80, sacharoza, sacharoza ziarenka (sacharoza, skrobia kukurydziana), talk, tytanu dwutlenek (E 171), trietylu cytrynian.

Osłonka kapsułki 30mg: Karagen (E 407), tytanu dwutlenek (E 171), hypromeloza, potasu chlorek, woda oczyszczona, indygotyna (E132), żelaza tlenek czarny (E 172).

Osłonka kapsułki 60mg: Karagen (E 407), tytanu dwutlenek (E 171), hypromeloza, potasu chlorek, woda oczyszczona, indygotyna (E 132).

Tusz do nadruku: żelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek żółty (E 172), indygotyna (E132), wosk Carnauba, szelak wybielony, glicerolu mono-oleinian.

Dexilant może być stosowany przez osoby dorosłe oraz dzieci powyżej 12 roku życia. Lek stosuje się w leczeniu:

• nadżerkowego refluksowego zapalenia przełyku (zapalenia przełyku związanego z uszkodzeniem jego wyściółki).

• podtrzymującym u pacjentów z nadżerkowo refluksowym zapaleniem przełyku i zgagi;

• zgagi i zarzucania kwasu solnego z żołądka związanego z nienadżerkową objawową postacią choroby refluksowej przełyku.

Dexilant sprawia, że żołądek wydziela znacznie mniej kwasu żołądkowego, dzięki czemu zmiany znacznie szybciej się goją, chroni przed uszkodzeniem przełyku, a także zapobiega tworzeniu się nowych ognisk choroby i jej nawrotom.

Zgaga - skąd się bierze i jak sobie z nią poradzić? Odpowiedź znajdziesz w filmie:

Dexilant –przeciwwskazania

Mimo wyraźnych wskazań do podania leku są sytuacje, kiedy farmaceutyk nie może być stosowany przez pacjenta. Przeciwwskazaniem do podania Dexilantu jest uczulenie na którykolwiek składnik leku. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby, które mają problemy z wątrobą. W tym przypadku konieczne może być dobranie innej dawki leku. Jeśli chory ma problemy z żołądkiem konieczne może być wykonanie dodatkowych badań. Ostrożność powinni zachować także osoby, które przyjmują Dexilant ponad rok. Długie przyjmowanie leku może przyczynić się m.in. do złamań kości.

Ostrożność powinni zachować także ci pacjenci, którzy przyjmują leki stosowane w leczeniu chorób serca. Należy mieć na uwadze, że przyjmowanie leku Dexilant może przyczynić do niedoborów witaminy B12. Podczas stosowania farmaceutyku ostrożność powinny zachować także te osoby, u których kiedykolwiek wystąpiło uczulenie podczas stosowania innego inhibitora pompy protonowej lub reakcja w miejscach, w których skóra była wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Ostrożność powinny zachować także kobiety w ciąży oraz te, które karmią dziecko piersią. W ich przypadku decyzję o zasadności podania leku Dexilant może podjąć tylko lekarz.

Należy pamiętać, że lek zawiera sacharozę. Osoby, które są na nią uczulone przed rozpoczęciem kuracji powinny poinformować o tym lekarza.

Dexilant – dawkowanie

Schemat przyjmowania leku zawsze ustala lekarz. Jeśli tego nie zrobił należy trzymać się zleceń podanych w ulotce. Najczęściej u osób dorosłych w leczeniu nadżerkowego refluksowego zapalenia przełyku zaleca się przyjmować 60 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. Jeśli będzie taka potrzeba lekarz może przedłużyć terapię o kolejne cztery tygodnie.

W przypadku leczenia podtrzymującego u osób z nadżerkowym refluksowym zapaleniem przełyku i zgagi, u których konieczne jest długotrwałe zahamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku zaleca się przyjmowanie 30 mg raz na dobę przez okres do 6 miesięcy. Przy zgadze i zarzucaniu kwasu solnego w żołądku związanego z nienadażerkową objawową postacią choroby refluksowej przełyku zaleca się przyjmowanie 30 mg raz na dobę przez okres do 4 tygodni.

W przypadku dzieci między 12 a 17 rokiem życia w leczeniu nadżerkowego refluksowego zapalenia przełyku zaleca się przyjmować 60 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. W niektórych sytuacjach lekarz może przedłużyć leczenie o kolejne 4 tygodnie. W leczeniu podtrzymującym nadżerkowego refluksowego zapalenia przełyku i zgagi u pacjentów, u których konieczne jest długotrwałe zahamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku zaleca się przyjmowanie 30 mg raz na dobę. U pacjentów ze zgagą i zarzucaniem kwasu solnego w żołądku wywołanego z nienadażerkową objawową postacią choroby refluksowej przełyku zaleca się przyjmowanie 30 mg raz na dobę przez okres do 4 tygodni.

Lek należy przyjmować w całości przed lub po jedzeniu. Tabletkę trzeba popić szklanką wody. Osoby, które mają problemy z połykaniem mogą otworzyć kapsułkę i zawarty w niej proszek wymieszać z musem jabłkowym.

Jak zbudowany jest układ pokarmowy? Dowiesz się tego z filmu:

Dexilant – interakcje z innymi lekami

Dexilant – tak samo, jak wszystkie leki – może wchodzić w reakcję z innymi farmaceutykami. Tym samym osoby, które na stałe przyjmują leki, także te wydawane bez recepty, powinny poinformować o tym lekarza. Konsultacja z lekarzem jest konieczna w przypadku osób, które przyjmują:

• inhibitory proteazy wirusa HIV, takie jak atazanawir i nelfinawir (stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV);

• ketokonazol, itrakonazol, ryfampicyna (stosowane w leczeniu zakażeń);

• erlotynib (stosowany w leczeniu chorób nowotworowych);

• digoksynę (leczenie chorób serca);

• takrolimus (zapobieganie odrzuceniu przeszczepu);

• fluwoksaminę (stosowana w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych);

• warfarynę (zapobieganie zakrzepom);

• leki zobojętniające kwas solny w żołądku (stosowane w leczeniu zgagi lub zarzucania kwasu);

• sukralfat (stosowany w leczeniu wrzodów żołądka);

• produkty zawierające ziele dziurawca (Hypericum perforatum)(produktyziołowe stosowane w leczeniu depresji o niewielkim nasileniu);

• metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów).

Dexilant – działania niepożądane

Przyjmowanie leku Dexilant może wywołać szereg działań niepożądanych. W sytuacji gdy po zażyciu leku wystąpi reakcja nadwrażliwości lub poważna reakcja alergiczna (częstość nieznana), z następującymi objawami: wysypka, obrzęk twarzy, ściskanie w gardle i trudności z oddychaniem, wstrząs anafilaktyczny lub poważna, ciężka i nagła reakcja alergiczna (częstość nieznana) obejmująca takie objawy jak: duszność, splątanie, bladość skóry, znaczne wykwity na skórze, ucisk w gardle, osłabienie, łapanie powietrza z trudem i utrata świadomości konieczna jest natychmiastowa wizyta w szpitalu.

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należą biegunka, ból brzucha, ból głowy, mdłości (nudności), dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia (gazy), zaparcia, łagodne polipy żołądka. U niektórych pacjentów mogą wystąpić:

• trudności z zasypianiem;
  

• depresja;

• zawroty głowy;

• zmiana smaku;

• wysokie ciśnienie krwi;

• uderzenia gorąca;

• kaszel;

• wymioty;

• suchość w jamie ustnej;

• nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych;

• pokrzywka;

• swędzenie;

• wysypka;

• uczucie osłabienia;

• zmiany apetytu;

• złamanie kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa.

Niezwykle rzadko u osób, które przyjmują Dexilant pojawiają się:

• omamy obejmujące słyszenie głosów lub dźwięków;

• drgawki;

• mrowienie lub drętwienie;

• zaburzenia widzenia;

• uczucie zawrotów głowy lub wirowania;

• zakażenia drożdżakowe.