Implanty antykoncepcyjne to nowoczesna metoda zapobiegania nieplanowanej ciąży. Skuteczność stosowania implantów szacowana jest na 99,95% w skali Pearla. Mimo bardzo dużej skuteczności, także i ta metoda antykoncepcyjna ma swoje wady i prowadzi do niepożądanych skutków. Samodzielna aplikacja implantu nie jest możliwa.

Implant antykoncepcyjny - co to takiego?

Implant antykoncepcyjny to stosowany podskórnie niewielki i giętki pręcik z tworzywa sztucznego, który ma 4 cm długości i 2 mm grubości.

Porównywalny jest rozmiarami do zapałki. Implant umieszcza się na wewnętrznej stronie przedramienia (ważne by implant umieścić na ręce niedominującej, którą kobieta posługuje się rzadziej w codziennych czynnościach). Jest praktycznie niewidoczny. 

Proces ten odbywa się na początku trwania cyklu (najlepiej w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego). Jego działanie opiera się na ciągłym uwalnianiu do organizmu kobiety niewielkich dawek progestagenu. 

Wśród właściwości tego hormonu należy wymienić: zatrzymanie owulacji, zagęszczenie śluzu szyjkowego, który uniemożliwia przedostanie się plemników w głąb dróg rodnych kobiety i zahamowanie cyklicznego dojrzewania błony śluzowej. 

Hormon uwalniany jest bezpośrednio do krwi (omijając układ pokarmowy) i szybko rozchodzi się po całym organizmie, uniemożliwiając implantację zarodka, gdyby doszło do zapłodnienia. Właściwości antykoncepcyjne implantu utrzymują się od 6 miesięcy do 5 lat.

Implant antykoncepcyjny - skutki uboczne

Implanty antykoncepcyjne, w porównaniu z większością naturalnych metod zapobiegania ciąży, mają znacznie mniejszą listę niepożądanych skutków ubocznych. Implant antykoncepcyjny jest dość dobrze tolerowany, a towarzyszące mu sporadycznie skutki uboczne związane są zarówno z samym implantem, jak i zawartym w nim hormonem. 

Najczęstszą konsekwencję zdrowotną implantu stanowi zaburzenie cyklu miesiączkowego. Podczas stosowania implantu krwawienie miesiączkowe u niektórych kobiet staje się bardzo nieregularne. Są to tzw. acykliczne krwawienia. Badania donoszą, iż w przypadku aż 1/4 użytkowniczek menstruacja zupełnie zanika albo krwawienie staje się bardzo skąpe. 

Nieregularność miesiączki jest bardzo uciążliwa, a wystąpienie okresu staje się trudne do przewidzenia. Bezpośrednio po wszczepieniu implantu może doskwierać ból. Skóra w tym miejscu będzie zaczerwieniona. Mogą pojawić się siniaki oraz obrzęk.

Pozostałe skutki uboczne tej metody są podobne jak w przypadku jednoskładnikowej antykoncepcji hormonalnej.

Podczas noszenia implantu antykoncepcyjnego mogą pojawić się: 

• ból głowy, 
  
• ból i nadwrażliwość piersi, 
  
• mdłości, 
  
• wahania nastroju, 
  
• przyrost masy ciała, 
  
• wzrost apetytu, 
  
• trądzik, 
  
• ból brzucha, 
  
• spadek libido, 
  
• dyskomfort w pochwie (upławy i zapalenie pochwy)
  

Lista przeciwwskazań do stosowania implantu antykoncepcyjnego nie jest długa. Nie poleca się wszczepiania go kobietom: ciężarnym, krwawiącym z dróg rodnych z niewyjaśnionej przyczyny, u których występuje podejrzenie lub chorującym na raka sutka, cierpiącym na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową lub poważne choroby wątroby oraz nadwrażliwym lub uczulonym na składniki implantu. 

Nie powinien być stosowany u kobiet z hiperandrogenizacją (nadmierne wydzielanie przez kobietę męskich hormonów płciowych). Przeznaczony jest wyłącznie dla pacjentek powyżej 18 roku życia.

Implanty antykoncepcyjne - cena

Implant antykoncepcyjny jest kosztowny - za jego wszczepienie płaci się od 1000 do 1200 złotych.

Implant antykoncepcyjny - wady

Implant, jak każdy inny środek antykoncepcyjny, obarczony jest wadami. Jest stosunkowo nową metodą zapobiegania ciąży - w Polsce stał się możliwy do nabycia stosunkowo niedawno, około 3 lata temu. Dlatego też usługa ta jest dostępna zazwyczaj tylko na terenie większych miast. 

Wszczepienie oraz usunięcie implantu jest zabiegiem chirurgicznym, który odbywa się w znieczuleniu miejscowym, dlatego nie powinien być bolesny. Zabiegu dokonuje się przy wykorzystaniu specjalnego narzędzia przez niewielkie nacięcie skóry mierzące około 2-3 mm. 

W nielicznych przypadkach ma miejsce nieprawidłowe umieszczenie implantu (został włożony za głęboko). Po usunięciu implantu należy założyć opatrunek z bandażem uciskowym. Implanty nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak zakażenie wirusem opryszczki, brodawczaka czy HIV. 

Po upływie 3-5 lat od aplikacji implant powinien być usunięty i zastąpiony nowym. Jest to czas, gdy kończy się uwalnianie progestagenu. U kobiet z nadwagą działanie metody może być zmniejszone i implant należy wymienić na nowy wcześniej. Jego pełne działanie następuje po tygodniu od założenia.