Czyrak pod pachą początkowo ma postać guza, później krosty, aż w końcu ropnia. Gdy pęknie, a wydzielina dostanie się do krwioobiegu, może dojść do powikłań, takich jak zapalenie opon mózgowych. Czyraki to zmiany skórne, które lubią nawracać i są zaraźliwe, dlatego też najlepszym sposobem pozbycia się ich jest leczenie dermatologiczne. Obok antybiotykoterapii częstotliwość ich występowania zmniejsza odpowiednia dieta. Należy wyeliminować produkty, które działają supresyjnie na układ odpornościowy, a także uzupełnić niedobory cynku. U osób, u których czyraki pod pachą i w innych miejscach występowały w grupach, zauważa się zmniejszenie objawów.
Czyrak pod pachą – co to jest? Jakie daje objawy?
Czyrak pod pachą to zapalenie wywołane przez bakterie gronkowca złocistego. Objaw zapalenia to przede wszystkim bolesny guz, najczęściej wielkości grochu. Na początku jest zaczerwieniony, a po 4–5 dniach staje się krostą z ropnym czopem. Po pęknięciu (po około 2 tygodniach) opróżnia się z ropy i tkanki martwiczej, pozostawiając ranę, która samoistnie się goi. Czyrak zostawia po sobie widoczną bliznę. Jest to zmiana skórna, która może występować nie tylko pod pachą, ale również na twarzy (na czole, policzkach lub brodzie), szyi, plecach czy klatce piersiowej. Jeśli pojawia się nad górną wargą ust, w uchu lub brodzie, jest niebezpieczny, gdyż bakterie mogą dostać się do układu krwionośnego, a następnie do mózgu. Może to wywołać m.in. zapalenie opon mózgowych.
Czyrak pod pachą zdarza się bardzo często, gdyż zmiana ta najczęściej powstaje w miejscach narażonych na tarcie i ucisk oraz tam, gdzie zbiera się pot i brud. Warto podkreślić, że częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Czyrak pod pachą może występować jako pojedyncza zmiana bądź w grupie – wtedy nazywany jest czyrakiem mnogim. Nierzadko źle leczony bądź „leczony” samodzielnie może zarażać okolicę wokół pierwotnej zmiany i po pojedynczym czyraku mogą występować kolejne, już w formie mnogiej.
Czyrak pod pachą – przyczyny
Czyrak pod pachą powstaje z jednej przyczyny – jest nią gronkowiec złocisty. Bakteria ta przedostaje się w głąb skóry, gdzie dochodzi do zakażenia gruczołu łojowego i mieszka włosowego. Następnie układ odpornościowy człowieka, chcąc zwalczyć mikroorganizm, wywołuje stan zapalny. Komórki układu immunologicznego i bakterie tworzą żółto-białą ropę, która powoduje powstawanie pod skórą bolącego i swędzącego ropnia.
Do zarażenia bakterią gronkowca może dojść w wyniku niedostatecznej higieny osobistej (np. poprzez przybory higieniczne lub ręcznik). Ponadto częściej atakuje ona osłabiony organizm, czyli np. osoby chorujące na AIDS bądź choroby nowotworowe. Do zakażenia częściej dochodzi także u ludzi borykających się np. z cukrzycą. Podatne na tworzenie się czyraków pod pachą są również osoby otyłe, a także te, które stosują leki immunosupresyjne i glikokortykosteroidy.
Leczenie czyraka pod pachą
Nieleczony czyrak pod pachą sam pęka. Po 2 tygodniach wydobywa się z niego wydzielina i następuje faza gojenia się. Nie można go wyciskać bądź przecinać, gdyż może to zakazić towarzyszącą mu okolicę i doprowadzić do powstania mnogich zmian. Ponadto jeśli powstał w miejscu, z którego wydzielina łatwo może dostać się do układu krwionośnego, może doprowadzić to nawet do zapalenia opon mózgowych. Zamiast czekać na pęknięcie ropnia, warto udać się do specjalisty, który zastosuje miejscowe leczenie czyraka pod pachą. Taka terapia antybiotykiem jest dodatkiem do przecięcia i drenażu czopa. Jeśli zmian skórnych jest więcej, stosuje się antybiotykoterapię doustną. Możliwe jest wtedy także przyjmowanie leku dożylnie – wymaga to jednak hospitalizacji. Jako że czyraki mają tendencję do nawracania, to leczenie antybiotykami może trwać dłużej niż tylko podczas występowania zmian skórnych. Do innych sposobów leczenia czyraków zalicza się stosowanie np. maści ichtiolowej bądź kompresów z kwasem salicylowym.
Warto pamiętać, że podczas leczenia czyraka pod pachą nie można go wyciskać ani nacinać samodzielnie, a także nie należy go drapać ani pocierać. Jako że pacha jest miejscem narażonym na otarcia, trzeba unikać uszkodzenia miejsca do czasu wyleczenia czyraka. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to należy pamiętać o codziennym odkażaniu miejsca, w którym występuje czyrak. Tego typu zmiany skórne mogą nawracać i pojawiać się w innych miejscach na ciele.