Choroba Meniere’a dotyka ucha wewnętrznego, w którym zbiera się płyn, co wywołuje zawroty głowy i szumy uszne, ale może też prowadzić do utraty słuchu. Choć na razie nie odkryto skutecznego lekarstwa, proponowane sposoby leczenia i zmiana stylu życia zazwyczaj pozwalają wyeliminować objawy.

Choroba Meniere'a – objawy

Objawem choroby Meniere’a są napady silnych zawrotów głowy, które mogą trwać od kilku minut, aż do kilku godzin i skutkować mdłościami i wymiotami. Ponadto chory na zespół Meniere'a może cierpieć z powodu szumów usznych i upośledzenia słuchu.

Innymi objawami, towarzyszącymi atakom tej choroby, mogą być zaburzenia równowagi, uczucie pełności i rozpierania w uchu, a nawet oczopląs. Aura towarzysząca atakowi choroby Meniera przypomina migrenową.

Przyczyny choroby Meniere'a

W uchu wewnętrznym znajduje się wypełniona endolimfą struktura – błędnik. Kiedy endolimfa uciska w poszczególnych miejscach, człowiek potrafi określić położenie swojego ciała. Choroba Meniere’a polega na zbieraniu się nadmiernej ilości endolimfy w uchu, w wyniku czego zmysł równowagi jest zaburzony i człowiek doświadcza silnych, napadowych zawrotów głowy.

Przyczynami powstawania choroby Meniere'a mogą być uwarunkowania genetyczne, ale także przebyte urazy czy infekcje uszu.

Jak zdiagnozować zespół Meniere’a

Aby prawidłowo rozpoznać zespół Meniere’a, lekarz, oprócz szczegółowego wywiadu z chorym, zleca serię badań diagnostycznych:

• badania narządu słuchu,

• badania zmysłu równowagi,

• rezonans magnetyczny,

• tomografię komputerowa,

• dodatkowe badania zlecone przez neurologa lub okulistę.

• Badania te przeprowadza się na oddziale otolaryngologii.

Leczenie choroby Meniere'a

Leczenie choroby Meniere’a polega na zapobieganiu atakom. Często skutecznym sposobem okazuje się podawanie leków przeciwhistaminowych, które poprawiają krążenie krwi w uchu, pomagając usunąć nadmiar endolimfy. W niektórych przypadkach zaleca się także stosowanie antybiotyków lub leków przeciwzapalnych.

Jeśli mimo podjętej farmakoterapii napady choroby Meniere'a nadal występują, konieczne jest dokonanie zabiegu chirurgicznego, polegającego na przecięciu błony i dokonaniu drenażu, celem usunięcia nadmiaru płynu.

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania atakom, która równocześnie pozwala na zachowanie słuchu, jest przecięcie nerwu przedsionkowego, który dostarcza do mózgu informację wywołującą zawroty głowy. Wówczas, mimo stale gromadzącej się endolimfy, przestaje się doświadczać uciążliwych objawów.

Choroba Meniere’a – dieta i styl życia

Zdrowy tryb życia i dobrze zbilansowana dieta często pozwalają na zmniejszenie liczby ataków. Tradycyjnie w chorobie Meniere'a zaleca się unikanie soli, czekolady, alkoholu, kawy i wyrobów tytoniowych. Wymienione substancje są najbardziej popularnymi produktami, wpływającymi na częstotliwość ataków, ale żeby skomponować odpowiednią dietę, należy wziąć pod uwagę wiele innych czynników. W tym celu warto skontaktować się z lekarzem bądź dietetykiem. Podstawowe zasady komponowania diety polegają na wyeliminowaniu z niej:

• substancji zaburzających gospodarkę mineralną, szczególnie sodowo-potasową,
  
• stymulantów podnoszących ciśnienie krwi,
  
• alergenów.
  

Warto również pamiętać, że szkodliwe dla osoby cierpiącej z powodu choroby Meniere’a mogą być niektóre popularne leki, jak choćby aspiryna. Każde użycie środków farmaceutycznych i parafarmaceutycznych najlepiej konsultować z lekarzem.

Zespół Meniere'a i leczenie ziołami

Przypuszcza się, że terapie ziołowe mogą być skuteczne w zależności od przyczyn, które wywołały objawy choroby Meniere'a. Według fitoterapeutów pomocne mogą być:

• preparaty z miłorzębu (ginko-biloba), które poprawiają krążenie krwi,
  
• imbir, który działa przeciwzapalnie i zmniejsza mdłości,
  
• naturalne preparaty przeciwzapalne i bakteriobójcze,
  
• antyoksydanty, na przykład witamina C,
  
• uzupełnienie niedoborów minerałów.
  

Czy osobom z chorobą Meniere'a przysługuje renta?

Objawy choroby Meniere'a są bardzo uciążliwe i mogą uniemożliwić codziennie funkcjonowanie. Przy częstym występowaniu ataków praca zawodowa może być niezmiernie trudna do wykonywania. Aby starać się o rentę, osoba cierpiąca z powodu częstych ataków powinna uzyskać orzeczenie o niezdolności do wykonywania pracy.

Życie z chorobą Meniere'a

Mimo że choroba Meniere'a nie stanowi zagrożenia dla życia, potrafi w znacznym stopniu je utrudnić. Doświadczane objawy są nie tylko wyjątkowo nieprzyjemne, ale też często uniemożliwiają podejmowanie codziennych obowiązków, a nawet blokują życie towarzyskie. Aby móc znowu cieszyć się pełnią życia, warto po otrzymaniu diagnozy skrupulatnie stosować się do zaleceń lekarza, a nawet poddać zabiegowi, który pomaga w usunięciu objawów u niemal 100% osób.