Przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu wynika z upośledzenia mechanizmów odpowiadających za zamykanie cewki moczowej. Wpływają na to m.in. osłabienie mięśni dna miednicy oraz zmiany w układzie powięziowo-mięśniowym. Problem ten dotyczy najczęściej kobiet, zwłaszcza po 40. roku życia.

Czynniki ryzyka wysiłkowego nietrzymania moczu to m.in.:

• poród naturalny (zwłaszcza po 42. tygodniu ciąży lub indukowany oksytocyną),
• zaburzenia hormonalne (np. niedobór estrogenu),
• częste infekcje dróg moczowych,
• bezpośrednie urazy,
• operacje ginekologiczne,
• otyłość,
• palenie papierosów,
• przewlekłe zaparcia,
• długotrwały kaszel,
• duży wysiłek fizyczny.

Jak radzić sobie z wysiłkowym nietrzymaniem moczu?

Pierwsze kroki, jakie należy podjąć w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu, to w miarę możliwości, eliminacja czynników ryzyka: redukcja masy ciała, zmiany dietetyczne prowadzące do wyleczenia zaparć, modyfikacje treningów, rezygnacja z palenia tytoniu. Ważna jest też, aby nie oddawać moczu na zapas ani nie przyspieszać strumienia moczu. Po ciąży lub nawet w jej trakcie warto wybrać się do fizjoterapeuty uroginekologicznego, który oceni stan mięśni dna miednicy i zaleci odpowiednie ćwiczenia, które pozwolą na odciążenie i wzmocnienie tego obszaru.

Kiedy problem wysiłkowego nietrzymania moczu staje się nasilony, należy skonsultować się z lekarzem urologiem lub ginekologiem. Konieczne może okazać się zastosowanie odpowiedniej farmakoterapii. W bardzo zaawansowanych stadiach wysiłkowego nietrzymania moczu stosuje się leczenie chirurgiczne. Specjaliści z Kliniki Miracki w Warszawie podkreślają znaczenie zabiegów ginekologii estetycznej w leczeniu nietrzymania moczu.

Zabiegi ginekologii estetycznej na nietrzymanie moczu

Problem nietrzymania moczu można znacznie zredukować przy pomocy mało inwazyjnych zabiegów ginekologii estetycznej. Ich celem jest przede wszystkim obkurczenie i rewitalizacja pochwy, ale przy okazji wpływają też na ułożenie cewki moczowej. Leczenie nietrzymania moczu wspomagają takie technologie, jak laseroterapia czy radiofrekwencja. Zabiegi te wykonywane są przez ginekologa.

Laserowe obkurczanie pochwy odbywa się bez znieczulenia. Cała procedura trwa około pół godziny. Lekarz wprowadza głowicę lasera zabezpieczoną prezerwatywą do pochwy pacjentki i rozpoczyna frakcjonowanie, które odbywa się ruchem kołowym. Naświetlane jest ujście szyjki macicy oraz cała pochwa aż do jej ujścia. Precyzyjne, regularne frakcjonowanie jest niezwykle ważne podczas zabiegu, ponieważ to właśnie dzięki niemu struktura tkankowa może równomiernie obkurczyć się i zregenerować. Laser pobudza syntezę włókien kolagenowych i powoduje obkurczenie mięśniówki pochwy, co przyczynia się do zwiększenia elastyczności i sprawności mięśni pochwy. Poprawia się również napięcie okolic cewki moczowej.

Podobne działanie na tkanki okolicy pochwy ma radiofrekwencja. Podczas zabiegu na bieżąco monitorowana jest temperatura wewnątrz pochwy, a pacjentka otrzymuje specjalny przełącznik, który umożliwia przerwanie zabiegu w dowolnym momencie, jeśli w trakcie poczuje dyskomfort. Zabieg skutecznie stymuluje regenerację tkanki dzięki głębokiemu wnikaniu fal radiowych w śluzówkę pochwy. Dodatkowo podczas tego zabiegu możliwa jest aplikacja wybranych składników aktywnych, np. kwasu hialuronowego o działaniu nawilżającym. Radiofrekwencja rewitalizuje pochwę, zmniejsza objawy wysiłkowego nietrzymania moczu i przywraca komfort życia intymnego.

Więcej na temat zabiegów medycyny estetycznej dowiesz się od specjalistów z Kliniki Miracki w Warszawie: https://klinikamiracki.pl/klinika-miracki-warszawa-mokotow-aleja-wilanowska/