Przyczyny trądziku różowatego nie są znane, uważa się jednak, że wpływ na wystąpienie choroby mogą mieć geny i że skłonność do trądziku różowatego może być dziedziczna. Braną pod uwagę przyczyną trądziku różowatego jest również reakcja alergiczna. Trądzik różowaty powstaje często u chorych na nadciśnienie tętnicze krwi oraz cierpiących na problemy żołądkowe (w wyniku zakażenia Helicobacter pylori). Do grupy ryzyka zachorowania należą również osoby z cerą naczynkową.

Objawy trądziku różowatego: rumień, teleangiektazje, zmiany skórne

Trądzik różowaty objawy po raz pierwszy daje najczęściej u osób w przedziale wiekowym od 20 do 30 lat. Wówczas pojawia się rumień różowaty. To rumień, który pojawia się na środku twarzy – na nosie, czole, brodzie i na policzkach – i utrzymuje się dłużej niż 10 minut. Może powodować uczucie gorąca i ściągnięcia skóry na twarzy lub nawet pieczenie.

Rumień różowaty bez odpowiedniej pielęgnacji cery rozwija się, powodując powstawanie tzw. pajączków, czyli teleangiektazji. Naczynka krwionośne znajdujące się płytko pod skórą pękają, tworząc wzory przypominające pajęcze sieci. Rumień nasila się i utrzymuje coraz dłużej, a z czasem się utrwala.

W kolejnym etapie rozwoju trądziku różowatego na twarzy pojawiają się grudki i krostki. Towarzyszą im utrwalony rumień i obrzęki twarzy. Na tym etapie mogą wystąpić objawy oczne, jak np. zapalenie spojówek, pieczenie oczu i uczucie piasku pod powiekami czy nadwrażliwość na światło.

Trądzik różowaty w miarę rozwoju powoduje nie tylko krostki czy grudki, ale też zmienia fakturę skóry, sprawia, że cera jest nierówna, pogrubiona, guzowata. Zmiany skórne pojawiają się przeważnie w okolicach oczu, nosa i na czole, a także przy uszach.

Ostatnim stadium rozwoju trądziku różowatego jest powstanie na twarzy większych guzów, które mogą prowadzić do deformacji twarzy. Do tego stadium trądzik różowaty rozwija się bardzo rzadko i dotyczy to w większości przypadków mężczyzn.

Trądzik różowaty: leczenie domowe – pielęgnacja, dieta

Leczenie domowe trądziku różowatego polega na stosowaniu adekwatnej pielęgnacji. Skórę należy nawilżać, natłuszczać, łagodzić powstające podrażnienia, wzmacniać naczynka. Nie powinno się jej podrażniać peelingiem drobno- czy gruboziarnistym ani inwazyjnymi zabiegami kosmetycznymi, w tym kwasami czy mikrodermabrazją.

Dobrze, jeśli krem na trądzik różowaty jest hipoalergiczny i zawiera substancje wzmacniające płaszcz lipidowy skóry. Rumień w trądziku różowatym pomagają złagodzić ekstrakty i wyciągi z roślin pozytywnie wpływające na cerę naczynkową, m.in. z arniki górskiej, miłorzębu japońskiego czy kasztanowca. Dostępne są również kremy na trądzik różowaty ze specjalnie opracowanymi składnikami łagodzącymi objawy i zapobiegającymi rozwojowi choroby. Kosmetyki na trądzik różowaty najlepiej kupować w aptece. Drogeryjne specyfiki mogą być mniej skuteczne i mniej bezpieczne dla bardzo wrażliwej cery.

Kluczowa w pielęgnacji cery z trądzikiem różowatym jest ochrona przed słońcem. Na 15 minut przed ekspozycją na słońce na twarz należy nanieść krem z filtrami blokującymi promieniowanie ultrafioletowe (UVA i UVB). Przebywając na słońcu aplikację należy powtarzać co 2 godziny. Krem powinien mieć SPF (wskaźnik ochrony przeciwsłonecznej) nie mniejszy niż 30, a najlepiej SPF 50. W aptece dostępne są również produkty z filtrem IR, szczególnie polecane osobom z cerą naczynkową i nadwrażliwą. To filtr, który zapobiega przegrzaniu twarzy.

Na trądzik różowaty krem czy specjalne produkty do mycia twarzy wpływają spowalniająco. W leczeniu domowym trądziku różowatego bardzo ważna jest też dieta. Należy unikać czynników drażniących wrażliwą skórę, w tym:

• alkoholu,
  
• ostrych potraw,
  
• mocnej kawy i mocnej herbaty,
  
• gorących potraw.
  

W trądziku różowatym istotne jest też unikanie bardzo niskich i bardzo wysokich temperatur, silnego wiatru, chlorowanej wody, stresu i dużego wysiłku fizycznego. Niewskazane jest również palenie papierosów.

Trądzik różowaty: leczenie farmakologiczne i chirurgiczne

Leczenie trądziku różowatego można podzielić na miejscowe, ogólne i chirurgiczne. Miejscowo stosuje się antybiotyk na trądzik różowaty, zwykle tetracyklinę, erytromycynę lub metronidazol. Maść na trądzik różowaty, krem czy aerozol z antybiotykiem powinny być stosowane bezwzględnie zgodnie z zaleceniami lekarza. Czasem do terapii miejscowej włącza się preparaty zabijające drożdżaki oraz roztocza.

Ogólne farmakologiczne leczenie trądziku różowatego opiera się na antybiotykach. Leki na trądzik różowaty zawierają zazwyczaj tetracyklinę, doksycyklinę i limecyklinę lub erytromycynę, azytromycynę czy klarytromycynę. Te dwie grupy antybiotyków mogą okazać się jednak nieskuteczne. Wówczas do leczenia trądziku różowatego włącza się retinoidy. To terapia skuteczna, ale ma liczne skutki uboczne, dlatego stosuje się ją jako trzeci wybór po miejscowej i ogólnej antybiotykoterapii.

Chirurgiczne leczenie trądziku różowatego zalecane jest dopiero wówczas, gdy na twarzy pojawią się guzy i zmieni się struktura cery. Chirurgicznie usunięcie zmian chorobowych przynosi poprawę. Podczas zabiegu ścina się je z twarzy. Możliwe jest też leczenie laserem trądziku różowatego. Zwykle zmian skórnych można pozbyć się po dwóch sesjach w gabinecie lekarskim.