Rodzaj skóry uwarunkowany jest genetycznie, choć jej stan może się zmieniać w ciągu życia na skutek działania czynników zewnętrznych czy zaburzeń hormonalnych. Cerę warto stale obserwować i dobierać kosmetyki odpowiednie do jej potrzeb.

Rodzaje skóry a typy cery

Pojęciem cery określa się zwykle rodzaje skóry twarzy. Jej podstawowe typy wyróżnia się ze względu na poziom wytwarzanego przez nią łoju i ilość obecnej w niej wody. Cera normalna to skóra w zdrowej kondycji. Ma zrównoważony bilans wody i sebum. Jest gładka, napięta, elastyczna, miękka i odpowiednio ukrwiona. Nie występują na niej niedoskonałości – pory skóry są zwężone, nie pojawiają się zaskórniki czy przedwczesne zmarszczki. Działanie standardowych czynników zewnętrznych nie wywołuje żadnych reakcji. Taki rodzaj skóry to rzadkość. Najczęściej cieszą się nią dzieci przed okresem dojrzewania.

Cera tłusta charakteryzuje się nadaktywnością gruczołów łojowych. Nadmiar sebum tworzy na skórze tłustą, błyszczącą warstwę. Pory są rozszerzone, mają skłonność do zatykania się, wskutek czego powstają w nich zaskórniki. Mogą one ulegać stanom zapalnym i przybierać postać ropną (trądzikową). Na skórze tłustej tworzy się grubsza niż standardowo warstwa naskórka, więc niewidoczne są naczynia krwionośne. Zaletą tego typu cery jest to, że wolniej się starzeje i długo nie pojawiają się na niej zmarszczki.

Cera sucha jest niedostatecznie natłuszczona (wydziela zbyt mało sebum), a w konsekwencji pozbawiona jest naturalnej wilgoci. W związku z brakiem warstwy ochronnej zwykle staje się cienka (widoczne bywają naczynka), matowa, mało elastyczna. Wykazuje skłonność do łuszczenia się i jest wrażliwa na działanie czynników zewnętrznych. Wcześnie pojawiają się na niej oznaki starzenia (w szczególności zmarszczki mimiczne). Ma za to zwężone pory i rzadkie są niedoskonałości w postaci zaskórników czy zmian trądzikowych. Cera mieszana łączy cechy wszystkich typów skóry. Zazwyczaj przetłuszcza się w tak zwanej strefie T – obejmującej czoło, nos i brodę. Policzki i okolice oczu mogą być pokryte skórą normalną lub suchą. W tej sytuacji w różnych obszarach twarzy pojawiają się innego rodzaju niedoskonałości. Taka cera wymaga złożonej pielęgnacji, ponieważ stosując kosmetyki odpowiednie dla skóry tłustej, należy jednocześnie dbać o nawilżenie tych partii, które się nie przetłuszczają.

Co wiesz o skórze? Sprawdź swoją wiedzę:

Rodzaje skóry – najczęstsze problemy

Rodzaje skóry twarzy można opisać ze względu na właściwe dla niej problemy. Najczęściej wskazywane typy to:

• cera wrażliwa – reaguje podrażnieniem – zaczerwienieniem, swędzeniem, pieczeniem, nadmiernym uciepleniem, uczuciem napięcia – na bodźce fizyczne (np. wiatr) lub chemiczne (np. mydło), a także czynniki wewnętrzne (np. stres),

• cera naczynkowa – nadreaktywna na czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, co objawia się przemijającym zaczerwienieniem skóry lub powstawaniem tzw. pajączków, a wynika z dużej przepuszczalności i kruchości naczyń krwionośnych,

• cera alergiczna, atopowa – na czynniki zewnętrzne czy określone pokarmy reaguje wysypką, egzemą, którym towarzyszy zwykle pieczenie, swędzenie,

• cera trądzikowa – skóra ze skłonnością do ropnych zmian, które mogą pojawiać się okresowo, np. w związku z miesiączką czy nieodpowiednią dietą,

• cera odwodniona – jest niedostatecznie nawilżona, co może wystąpić przy każdym typie skóry na skutek niewłaściwej pielęgnacji czy chorób,

• cera starzejąca się – mało elastyczna, ze skłonnością do zmarszczek, przebarwień i ograniczoną zdolnością do regeneracji (co niekoniecznie musi być związane z wiekiem).

Rodzaje karnacji skóry i jej fototypy

Rodzaje skóry można oceniać, biorąc pod uwagę jej naturalny odcień i wrażliwość na promieniowanie słoneczne (UV). U rasy białej wyróżnia się cztery typy karnacji i odpowiadające im fototypy. Karnacja porcelanowa (fototyp celtycki) cechuje się bladym kolorem skóry, najczęściej pokrytej piegami. Osoby takie mają włosy w jasnych odcieniach blond lub rudości, oczy jasnoniebieskie lub jasnozielone. Łatwo ulegają poparzeniom słonecznym. Ze względu na bardzo niską pigmentację skóra nie opala się i wymaga silnej ochrony.

Karnacja jasna (fototyp północnoeuropejski) dotyczy osób o jasnej skórze (często z piegami), włosach blond, ciemny blond lub ciemnorudych oraz zielonych, szarych lub niebieskich oczach. Opalają się powoli – skóra najpierw czerwienieje i jest podatna na poparzenia, ale przy częstych i krótkich seansach słonecznych może nastąpić uaktywnienie pigmentacji.

Karnacja oliwkowa (fototyp środkowoeuropejski) to cera delikatnie śniada, na której niekiedy pojawiają się piegi. Dotyczy osób o włosach ciemny blond lub brązowych, oczach piwnych, brązowych, szarych lub ciemnoniebieskich. Opalanie przebiega stosunkowo szybko, zwykle bez poparzeń.

Karnacja śniada (fototyp południowoeuropejski) występuje u osób o ciemnym odcieniu skóry, ciemnych włosach i oczach. Już niewielka dawka promieniowania UV wywołuje u nich zwiększenie pigmentacji, więc nie muszą obawiać się poparzeń słonecznych. Skóra łatwo się przesusza, więc może wymagać odpowiedniej pielęgnacji, by nie zaczęła się przedwcześnie starzeć.

Jak rozpoznać rodzaj skóry?

Karnację skóry łatwo ocenić ze względu na jej odcień, kolor oczu i włosów. Można także obserwować jej zmiany przy ekspozycji na słońce. Typ cery określa się w oparciu o reakcję na kosmetyki czy czynniki atmosferyczne oraz analizując jej stan. Jeśli ustalenie rodzaju skóry jest problematyczne, warto skorzystać z pomocy kosmetyczki lub dermatologa. Wiedza na temat potrzeb cery jest niezwykle istotna, ponieważ umożliwia jej odpowiednią pielęgnację. Dzięki temu można minimalizować jej niedoskonałości i na długo zachować jej zdrowy i młody wygląd.