Rehabilitacja w domu pacjenta to komfortowe rozwiązanie w usprawnianiu chorób o charakterze przewlekłym i znacznym, wspieraniu zespołów apalicznych, a nawet leczeniu paliatywnym, które zapewnia ustawa w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej już od 2013 r. Do fizjoterapii domowej niezbędne jest zlecenie lekarskie z odpowiednią adnotacją. Nie każdy pacjent może z niej skorzystać.

Rehabilitacja domowa

Rehabilitacja domowa oznacza rodzaj usługi leczniczej prowadzonej w warunkach domowych w formie porady lekarskiej rehabilitacyjnej oraz zabiegów fizjoterapeutycznych, w tym o charakterze fizykoterapeutycznym. Tego typu świadczenia zapewnia Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej z 2013 r. Są refundowane w ramach NFZ. Do korzystania z rehabilitacji w domu pacjenta niezbędne jest zlecenie lekarskie z adnotacją o potrzebie prowadzenia usprawniania tego typu, które można otrzymać od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub innego lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, m.in. specjalisty w dziedzinie rehabilitacji narządu ruchu, fizjoterapii, medycyny fizykalnej, reumatologii, neurologii czy chirurgii urazowo-ortopedycznej. Fizjoterapia domowa przeznaczona jest głównie dla osób przewlekle chorych o znacznym stopniu niepełnosprawności motorycznej, którym stan zdrowia uniemożliwia dotarcie do placówki ochrony zdrowia w celu odbycia zabiegów rehabilitacyjnych.

Jak wygląda rehabilitacja w domu pacjenta?

Bezpłatna rehabilitacja domowa obejmuje:

• ogólne badanie diagnostyczne i poradę lekarską rehabilitacyjną,
• fizjoterapię domową realizowaną przez fizjoterapeutę lub innego specjalistę do rehabilitacji i wykonanie zleconych zabiegów, m.in.: kinezyterapii, czyli usprawniania ruchowego, uwzględniającego głównie indywidualne ćwiczenia czynne, czynno-bierne, wolne i z oporem, izometryczne i wspomagane, specjalistyczne metody neurofizjologiczne, reedukację nerwowo-mięśniową, mobilizacje i manipulacje, pionizację, naukę chodu, wyciągi,
• masażu leczniczego, limfatycznego ręcznego i mechanicznego,
• fizykoterapii, czyli zabiegów głównie z obszaru elektrolecznictwa i elektrostymulacji, ultradźwięków, magnetoterapii, światłolecznictwa i balneoterapii.

Domowy terapeuta zapewnia przenośne urządzenia do zabiegów i akcesoria do ćwiczeń, jednak pacjent również może być zaopatrzony w odpowiedni sprzęt. Każdorazowo po odbyciu rehabilitacji chory lub jego opiekun potwierdzają wizytę ręcznym podpisem na karcie zabiegowej. Czas trwania tego typu usług w warunkach domowych dla jednego pacjenta wynosi do 80 dni roboczych w roku kalendarzowym oraz nie więcej niż 5 zabiegów dziennie. Częstotliwość spotkań z fizjoterapeutą ustalana jest indywidualnie według potrzeb pacjenta. Fizjoterapia domowa może zostać wydłużona w wyjątkowych okolicznościach po wydaniu zgody właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ na pisemny wniosek lekarza prowadzącego. Rehabilitacja ruchowa i fizykoterapia w domu nie mogą być łączone ze świadczeniami realizowanymi w zakresie hospicjum domowego.

Rehabilitacja po udarze w domu, czyli wskazania do fizjoterapii domowej

Rehabilitacja w domu pacjenta może być udzielana osobom:

• zmagającym się z chorobami o znacznym stopniu niepełnosprawności motorycznej,
• obciążonym zespołem apalicznym, czyli stanem wegetatywnym, w którym zachowana jest przytomność, ale obserwuje się brak świadomości i kontaktu z otoczeniem,
• w ramach leczenia paliatywnego, obejmującego opieką osoby znajdujące się w terminalnym stadium choroby.

Fizjoterapia domowa obejmuje pacjentów, których stan zdrowia powstał w wyniku m.in.:

• ogniskowego uszkodzenia mózgu, np. w stanach po zatorach mózgowych, urazach i udarach mózgu w okresie do 12 miesięcy od powstania schorzenia,
• ciężkiego uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, odpowiadającego piątemu stopniowi w skali Rankina, dotyczącej oceny stopnia inwalidztwa z wykluczeniem osób do lat 18,
• uszkodzenia rdzenia kręgowego w okresie do 12 miesięcy od powstania uszkodzeń,
• postępujących, przewlekłych chorób, dotyczących w szczególności miopatii, rdzeniowego zaniku mięśni, stwardnienia rozsianego, zespołów pozapiramidowych,
• chorób zwyrodnieniowych stawów biodrowych lub kolanowych, a także po zabiegach endoprotezoplastyki stawów w okresie do 6 miesięcy od wykonania operacji,
• rozległych urazów kończyn dolnych, jak skomplikowane złamania czy amputacje w okresie do pół roku od powstania urazu.

Sprawdź ile powinien trwać masaż? wskazania i przeciwwskazania dowiecie się z filmu: 

Ile kosztuje rehabilitacja w domu pacjenta?

W zależności od potrzeb pacjenta rehabilitacja domowa może być również prowadzona w ramach prywatnego sektora, jednak wiąże się to z kosztami adekwatnymi do rodzajów, ilości i częstotliwości zabiegów. Dolny próg cenowy jednogodzinnej sesji rozpoczyna się od kilkudziesięciu złotych.

Bibliografia:

1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, Dz. U. z dnia 12 grudnia 2013 r., Dz.U.2013.1522.
2. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, Warszawa, dnia 2 marca 2018 r., Poz. 465.