Maść Pimafucort ma w swoim składzie hydrokortyzon, natamycynę i neomycynę. Hydrokortyzon zaliczany jest do słabo działających kortykosteroidów. Dzieła przeciwzapalnie oraz obkurcza naczynia krwionośne. Substancja łagodzi i nie dopuszcza do zaostrzenia stanu zapalnego skóry, ale nie leczy samej choroby. Zawarta w maści neomycyna to antybiotyk. Zwalcza bakterie Gram-dodatnie (np. Staphylococcus spp., Enterococcus spp.) i Gram-ujemne (np. Klebsiella spp., Proteus spp., Escherichia coli). Dodatkowo w skład leku wchodzi natamycyna, antybiotyk o działaniu grzybobójczym, zwłaszcza wobec drożdżaków z rodzaju Candida spp.

Pimafucort doskonale sprawdza się w krótkotrwałym leczeniu powierzchniowych chorób skóry, które reagują na kortykosteroidy, ale nie są wywołane pierwotnym zakażeniem drobnoustrojami, ze współistniejącymi zakażeniami wtórnymi wywołanymi przez bakterie i grzyby wrażliwe na neomycynę lub natamycynę. Pimafucort maść polecana jest w leczeniu zmian skórnych z towarzyszącym wysuszeniem, złuszczeniem lub pękaniem skóry, zwłaszcza w łojotokowym zapaleniu skóry.

W jednym gramie maści znajduje się 10 mg natamycyny, 10 mg hydrokortyzonu oraz 3500 I.U. neomycyny w postaci siarczanu neomycyny. Dodatkowo w skład leku wchodzą parafina ciekła oraz 5 proc. polietylen.

Pimafucort – przeciwwskazania

Mimo że lek doskonale radzi sobie z chorobami skóry, to są sytuacje, kiedy lek nie może być zastosowany. Przeciwwskazaniem do podania leku są:

• choroba skóry spowodowana wtórnym zakażeniem bakteryjnym, grzybiczym , pasożytniczym lub zakażeniem drożdżakami;

• owrzodzenia, rany, wrzody, oparzenia na skórze;

• reakcja alergiczna wywołana stosowaniem kortykosteroidów;

• rybia łuska, młodzieńczy wyprysk stóp, trądzik pospolity, trądzik różowaty, kruchość naczyń krwionośnych, zanik skóry;

• uczulenie na choćby jeden ze składników leku.

Należy pamiętać, że lek jest przeznaczony do stosowania miejscowego, bezpośrednio na zmienioną skórę. Lek nie może mieć kontaktu z błonami śluzowymi oraz oczami. Jeśli lek dostanie się do spojówki może to przyczynić się do rozwoju jaskry prostej lub zaćmy podtorebkowej.

Maść nie może być stosowana dłużej niż zalecił to lekarz. Zbyt długie stosowanie maści może przyczynić się do ototoksycznego i nefrotoksycznego działania neomycyny po jej wchłonięciu do krążenia ogólnego.

Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią nie powinny stosować maści Pimafucort. W ich przypadku decyzja o przyjęciu jakiegokolwiek lek zawsze należy do lekarza. Tylko specjalista może ocenić, czy dany farmaceutyk będzie bezpieczny zarówno dla kobiety, jak i dziecka.

Pimafucort – dawkowanie

Pimafucort zawsze trzeba stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli specjalista nie zalecił schematu, należy trzymać się informacji zawartych w ulotce. Najczęściej zaleca się nakładanie niewielkiej ilości preparatu na zmienioną skórę 2-4 razy dziennie.

Leku nie można stosować dłużej niż dwa tygodnie. Osoby, które mają wątpliwości jak stosować lek powinny porozumieć się z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie leku Pimafucort nie wpływa na sprawność psychoruchową.

Pimafucort – interakcje z innymi lekami

Nie ma żadnych badań, które potwierdziłyby, że maść wchodzi w reakcję z innymi lekami. Mimo to osoby, które na stałe przyjmują jakieś leki (także te wydawane bez recepty) przed rozpoczęciem stosowania maści powinny skonsultować się z lekarzem. Tylko on może ocenić, czy nie dojdzie do interakcji i lek będzie dla pacjenta bezpieczny.

Jak zbudowana jest skóra? Dowiesz się tego z filmu:

Pimafucort – działania niepożądane

Stosowanie leku Pimafucort, w niektórych przypadkach może doprowadzić do wystąpienia szeregu działań niepożądanych. Do najczęściej występujących należą:

• zahamowanie czynności kory nadnerczy;

• zanik skóry ze ścieńczeniem skóry;

• rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnych;

• plamica;

• rozstępy skórne;

• zapalenie skóry z objawami podobnymi do trądziku różowatego;

• okołowargowe zapalenie skóry z zanikiem skóry lub bez zaniku skóry;

• „efekt z odbicia”, tj. nasilenie objawów choroby po zaprzestaniu leczenia, co może prowadzić do uzależnienia od miejscowego stosowania steroidów;

• opóźnienie procesu wyleczenia;

• odbarwienie skóry;

• nadmierne owłosienie;

• alergia kontaktowa na neomycynę

• zwiększenie ciśnienia śródgałkowego;

• zwiększenie ryzyka wystąpienia zaćmy;

• nieostre widzenie.

Pojawienie się takich lub innych objawów wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem.