Poród to proces fizjologiczny, do którego organizm kobiety przygotowuje się powoli. Stopniowo wysyła sygnały o gotowości zakończenia ciąży. Niektóre z nich są bardziej wyraziste, ale ich intensywność jest indywidualna. Najczęściej dochodzi do powrotu wymiotów i nudności, u niektórych pań nawet do spadku wagi, niekiedy bólu głowy, senności czy napadów niepokoju. Objawem, który łączy prawie wszystkie kobiety, jest obniżenie brzucha przed porodem.

Obniżenie brzucha w ciąży a komfort przyszłej mamy

Obniżenie brzucha w 34-36. tygodniu ciąży, a nawet wcześniej, zdecydowanie wpływa na komfort przyszłej mamy. Wraz ze zmianą położenia macicy dochodzi do ucisku na pęcherz. U niektórych kobiet pojawia się problem nietrzymania moczu, co nie powinno być powodem do niepokoju. Obniżenie brzucha i ucisk, który ono powoduje, przyczynia się ponadto do dolegliwości bólowych w okolicach pachwin i lędźwi. Kobieta w tym czasie może również zaobserwować poszerzenie się kości miednicy. Nie wszystkie jednak objawy pogarszają komfort przyszłej mamy. Obniżony brzuch to zdecydowanie lepsza jakość snu dzięki zwiększeniu się obszaru w okolicach płuc.

Obniżenie brzucha a termin porodu

Proces obniżenia brzucha rozpoczyna się w III trymestrze ciąży, kiedy malec zaczyna wędrówkę główką w dół. Dziecko może się przygotowywać do wyjścia nawet dopiero w okolicach 36. tygodnia. Przygotowywanie się ciała do porodu powinno być konsultowane z lekarzem, u każdej kobiety jest to bowiem proces indywidualny. Zjawisko w dużej mierze zależy od samego malucha i jego gotowości do przyjścia na świat. Nie bez znaczenia jest również to, w której ciąży znajduje się kobieta.

Jak dochodzi do obniżenia brzucha?

W 3. trymestrze ciąży, kiedy dziecko zaczyna szybko przybierać na wadze, macica naturalnie zaczyna się rozrastać, dostosowując się do malca. W rezultacie, by pomieścić dziecko, a przy tym dać mu komfort do swobodnego rozwoju, w 30. tygodniu macica zajmuje większość jamy brzusznej, sięgając klatki piersiowej. Po 32. tygodniu ciąży płód zaczyna przygotowywać się do opuszczenia brzucha mamy, rozpoczyna wędrówkę ku dołowi. By dziecko miało swobodną możliwość umiejscowienia się w kanale rodnym, macica naturalnie się obniża. Dno macicy zostaje ostatecznie obniżone między 36. a 37. tygodniem ciąży.

Obniżenie brzucha przed porodem i inne objawy

Obniżenie brzucha to jeden z głównych objawów zapowiadających nieuchronny koniec ciąży. Zazwyczaj towarzyszą mu inne zapowiedzi porodu:

• skurcze przepowiadające – nieregularne i napadowe, są naturalnym objawem zbliżającego się porodu, który pojawia się na 3 tygodnie przed rozwiązaniem,
• kłujący ból w krzyżu – powstaje 3 tygodnie przed porodem w wyniku napierania dziecka na kanał rodny,
• biegunka i wymioty,
• odejście czopu śluzowego – to naturalny proces, do którego dochodzi tydzień lub kilka godzin przed porodem. Czop to wydzielina śluzowa, która przez całą ciążę chroni macicę przed drobnoustrojami.

Po 37. tygodniu, a nawet w 36., ciąża uważana jest za donoszoną, a dziecko za istotę mogącą samodzielnie żyć poza ciałem matki. Płód ma rozwinięte narządy, układy wewnętrzne, zmysły. W ostatnim tygodniu ciąży dochodzi do całkowitego rozwoju jego płuc, dzięki czemu będzie on w stanie samodzielnie oddychać. Ostatnie tygodnie dla dziecka nie są komfortowe. Jest na tyle duże, że nie ma już miejsca na swobodne obroty. Dlatego w ostatnim miesiącu normalny jest u niego spadek aktywności, zwykle ograniczający się do miejscowych kopniaków. Ostatni miesiąc ciąży to również czas na wykonanie niezbędnych badań: moczu, krwi, ciśnienia tętniczego i wysokości dna macicy. Dodatkowo zaleca się kardiotokografię (KTG), czyli badanie pozwalające ustalić tętno płodu. Przyszła mama w ostatnich tygodniach ciąży powinna ponadto minimum 2 razy dziennie kontrolować częstotliwość występowania skurczów. W prawidłowej ciąży podczas godziny powtarzają się one dziesięciokrotnie.

Zobacz film: Jak wyćwiczyć sobie lżejszy poród?

Bibliografia:

1. N. Panay, R. Dutta, A. Ryan, J.A.M. Broadbent, Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2006.