Laseroterapia jest uznaną dziedziną fizykoterapii, którą wykorzystuje się w leczeniu schorzeń dermatologicznych, bólu, a nawet półpaśca czy chorób naczyń żylnych. Wiązka światła lasera wywołuje pożądany efekt terapeutyczny, ponieważ jest pochłaniana przez ludzkie ciało i zamieniana na energię. Rodzaj lasera, czas naświetlania oraz powierzchnie, na których wykonywany jest zabieg, są określane przez lekarza. We współczesnej fizykoterapii wykorzystywane są 3 typy laserów – niskoenergetyczne, średnioenergetyczne i wysokoenergetyczne. W laseroterapii dawki są ściśle określone, aby wywołać pożądany efekt terapeutyczny.

Rodzaje laserów

Lasery, które wykorzystywane są w laseroterapii, można podzielić na 3 podstawowe grupy:

• lasery wysokoenergetyczne – stosowane w chirurgii, o mocy powyżej 500 mW,
  
• lasery średnioenergetyczne – o mocy od 7 do 500 mW,
  
• lasery niskoenergetyczne, nazywane także miękkimi – o mocy od 1 do 6 mW.
  

Lasery wysokoenergetyczne są stosowane przede wszystkim w medycynie estetycznej oraz w chirurgii. Pozwalają na usuwanie i przecinanie struktur tkankowych czy zamykanie (koagulację) naczyń. Powodują gwałtowne podgrzanie tkanki nawet do 100°C. Lasery wysokoenergetyczne są precyzyjne i nie wymagają kontaktu narzędzia z tkanką. Podczas wykonywania cięć naczynia są od razu zamykane, dzięki czemu zabiegi są bezkrwawe. Tego typu lasery wykorzystuje się m.in. w laseroterapii oka, a także do usuwania zmian barwnikowych, tatuaży czy włosienia. Stosowane są one także do fotoodmładzania skóry.

Lasery średnioenergetyczne sprawdzają się głównie w diagnostyce i terapii chorób nowotworowych. Bardzo szerokie zastosowanie we współczesnej medycynie mają lasery biostymulacyjne, należące do grupy laserów nisko- i średnioenergetycznych. Lasery te inicjują odpowiedź fizjologiczną organizmu za pomocą niewielkich dawek promieniowania, które podnosi miejscową temperaturę o zaledwie 1°C. Po przekroczeniu tej dawki następuje bioaktywacja termiczna, podczas której temperatura miejscowa nie może przekroczyć 42°C. Energia jest absorbowana przez skórę, wywołując reakcje pierwotne. Występujące po nich reakcje wtórne dają efekt przeciwzapalny, przeciwbólowy i stymulujący.

Laseroterapia – wskazania

Wskazań do laseroterapii jest naprawdę dużo, przy czym do każdego schorzenia wykorzystywane są różne rodzaje laserów.

Zabiegi zalecane są w leczeniu takich schorzeń i dolegliwości, jak:

• bóle kręgosłupa – laseroterapia kręgosłupa wskazana jest w urazach oraz w schorzeniach reumatycznych,
  
• zwyrodnienia kolan – laseroterapia kolana sprawdza się w zwalczaniu schorzeń reumatycznych oraz urazów,
  
• schorzenia układu kostno-mięśniowego i stawów – reumatyzm, stany pourazowe, dolegliwości bólowe, zwyrodnienia stawów itp.,
  
• obrzęki i owrzodzenia,
  
• choroby dermatologiczne – rumień, trądzik, wysypki, półpasiec, wykwity,
  
• blizny i trudno gojące się rany,
  
• porażenie nerwu twarzowego,
  
• szczękościsk,
  
• krwiaki,
  
• zapalenia górnych dróg oddechowych – laseroterapia zatok, oskrzeli, krtani, gardła itp.,
  
• szczękościsk.
  

Laseroterapia punktowa

Laseroterapia punktowa to zabieg stosowany miejscowo, podczas którego terapeuta kieruje promień lasera na określone punkty na ciele pacjenta. Pozwala to na precyzyjne naświetlanie miejsc, które są objęte zmianami chorobowymi. Efekty terapeutyczne kumulowane są na małym obszarze, dzięki czemu zabieg jest bardzo skuteczny. Laseroterapia punktowa jest wykonywana wyłącznie na zlecenie lekarza.

Zabiegi laseroterapii punktowej mają działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe i przeciwzapalne. Przyspieszają również procesy regeneracyjne tkanek. Prawidłowo wykonany zabieg jest w pełni bezpieczny, ale pacjent musi stosować się do zaleceń fizjoterapeuty.

Na czym polega laseroterapia siatkówki?

Fotokoagulacja laserowa jest zabiegiem wykonywanym w leczeniu schorzeń siatkówki, a zwłaszcza w retinopatii cukrzycowej, zmianach zatorowo-zakrzepowych, jaskrze, obwodowych przetarciach i zwyrodnieniach siatkówki, drobnych zmianach powiek i spojówek. W zależności od leczonych zmian światło lasera może niszczyć niedokrwione części siatkówki, redukować obrzęki siatkówki czy zmniejszać ryzyko odwarstwienia siatkówki.

Laseroterapia siatkówki rzadko wywołuje skutki uboczne, do których zalicza się: mroczki w polu widzenia, pogorszenie ostrości wzroku, ograniczenie pola widzenia, podsiatkówkowy wylew krwi lub wylew krwi do ciała szklistego, wtórny przedsiatkówkowy rozrost gleju. Po zabiegu pacjent przez kilka tygodni może odczuwać przejściowe podrażnienia gałki ocznej i zaburzenia akomodacji.