Fiberoskopia odbywa się z użyciem fiberoskopu – cienkiego endoskopu zakończonego kamerą. Jest bardzo skutecznym badaniem stosowanym u osób z zapaleniem zatok przynosowych, nosa i z zaburzeniami oddychania, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci.

Fiberoskopia – jakie są wskazania do badania?

Fiberoskopia to jedno z nowocześniejszych badań laryngologicznych. Elastyczne narzędzie jest rozwiązaniem, które sprawdza się u osób z wadami anatomicznymi gardła lub silnym odruchem wymiotnym prowokowanym przez badanie tradycyjne sztywnym endoskopem. W wielu przypadkach może z powodzeniem zastąpić konieczność prześwietlenia głowy, a w ten sposób wyeliminować ryzyko niepotrzebnego napromieniowania podczas RTG.

Wskazaniem do wykonania fiberoskopii jest przede wszystkim podejrzenie przerostu trzeciego migdałka u dzieci (tzw. gardłowego). U dorosłych jest podstawą w diagnostyce zmian nowotworowych w obrębie nosogardła. Lekarz pobiera za pomocą endoskopu wycinek tkanki do badania histopatologicznego lub wykonuje kontrolę przy leczeniu nowotworów dotykających górne drogi oddechowe, a także w celu oceny terapii prowadzonej za pomocą leków donosowych i jej ewentualnych powikłań.

Wskazań do wykonania badania jest znacznie więcej. Są to m.in.:

•  zaburzenia głosu,
  
•  zaburzenia połykania,
  
•  uczucie ciała obcego w gardle,
  
•  ból utrzymujący się w obrębie gardła,
  
•  guzy szyi
  

Fiberoskopię wykonuje się także jako zamiennik metody zakładającej użycie sztywnego endoskopu, który u wielu osób może powodować bardzo silny odruch wymiotny, umożliwiający właściwe przeprowadzenie oceny dróg oddechowych. Może zastąpić także badanie tradycyjnym lusterkiem krtaniowym, od którego jest dużo dokładniejsze.

Nosofiberoskopia – jak wygląda badanie?

Nosofiberoskopia (lub videofiberoskopia) nie wymaga znieczulenia – jest badaniem bezbolesnym, chociaż nieprzyjemnym – zwłaszcza w momencie wprowadzania endoskopu. Jeśli poddawane mu osoby wykazują dużą wrażliwość, zwłaszcza dzieci, stosuje się miejscowe znieczulenie śluzówki nosa i gardła, np. lidokainą w sprayu.

Na trzy godziny przed jego rozpoczęciem nie należy spożywać posiłków i przyjmować napojów. Badanie przeprowadzane jest w pozycji siedzącej – głowa powinna być oparta o zagłówek fotela. Fiberoskop zostaje wprowadzony przez nos do gardła i innych części górnych dróg oddechowych, które wymagają dokładnej oceny. Lekarz na bieżąco obserwuje śluzówkę, a bardzo elastyczny endoskop pozwala na obejrzenie również trudno dostępnych miejsc i wykrycie w nich ewentualnych zmian. Całość badania trwa zaledwie około 10 minut, a wyniki są otrzymywane bezpośrednio po wizycie, razem z płytą DVD, na której zarejestrowany jest jego przebieg. Jeżeli występuje konieczność pobrania wycinka do badania histopatologicznego, na dodatkowy wynik trzeba poczekać około 2 tygodni.

Dzięki fiberoskopii można ocenić nie tylko jamę nosa, nosogardło, gardło środkowe, krtań i gardło dolne, ale także ujścia gardłowych trąbek słuchowych, co zwiększa efektywność jej zastosowania w diagnostyce.

Przeciwwskazaniem do wykonania badania są trwające infekcje górnych dróg oddechowych, którym towarzyszy kaszel. Niestety ten odruch uniemożliwia właściwe wykonanie endoskopii.

W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu prywatnym, koszt videofiberoskopii to około 150 do 250 zł – cena uzależniona jest od ośrodka, w którym przeprowadzane jest badanie.

Fiberoskopia u dziecka

Badanie fiberoskopowe uważane jest za bezpieczną metodę diagnostyczną, tym bardziej, że wykonuje się je w miejscowym znieczuleniu, aby maksymalnie zmniejszyć odczuwany przez dziecko dyskomfort.

W przypadku najmłodszych wskazania do wykonania endoskopii obejmują, poza oceną przerostu trzeciego migdałka, także sytuacje, w których dziecko ma trudności z przełykaniem lub skarży się na obecność ciała obcego w gardle, np. na skutek połknięcia jakiegoś przedmiotu. Jest bardzo skuteczną metodą przy wykrywaniu przyczyn niedrożności nosa, np. w związku z obecnością polipów, nieżytu alergicznego i niealergicznego, a także w przypadku zapalenia zatok. Fiberoskopia u dziecka pozwala ocenić przyczyny niedosłuchu, który wynika z obrzęku ujść trąbek słuchowych. Dodatkowo stosowana jest w diagnostyce zaburzeń emisji głosu, którym towarzyszy przewlekła chrypka, oraz w zapaleniach krtani. Pozwala na ocenę refluksu żołądkowo-przełykowego i określenie przyczyn zgagi. Ma zastosowanie również przy określeniu przyczyn bólów gardła, krtani i powiększonych węzłów chłonnych. Również w przypadku dzieci jest badaniem koniecznym przy podejrzeniu nowotworów w obrębie nosogardła.