Dyskopatia szyjna jest zwyrodnieniem krążków międzykręgowych w odcinku szyjnym kręgosłupa. Jest to jedna z najczęściej występujących dyskopatii i została uznana za chorobę cywilizacyjną. Schorzenie powoduje dolegliwości bólowe, przez co znacznie obniża sprawność i utrudnia codzienne funkcjonowanie. Dyskopatia polega na nieprawidłowym przemieszczeniu się jądra miażdżystego w obrębie krążka międzykręgowego. Powoduje to ucisk na rdzeń kręgowy lub struktury nerwowe, co upośledza funkcje odcinka szyjnego. Choroby nie wolno bagatelizować, ponieważ w skrajnych przypadkach może prowadzić do niepełnosprawności.

Przyczyny dyskopatii szyjnej segmentów C5 C6 i C7

Dyskopatia szyjna najczęściej dotyczy segmentów C5, C6 i C7 odcinka szyjnego kręgosłupa.

Schorzenia nie zawsze da się uniknąć, ponieważ z upływem lat w naturalny sposób w kręgosłupie postępują zmiany degeneracyjne. W wyniku starzenia się organizmu często dochodzi też do zaburzeń składu chemicznego krążka międzykręgowego, wskutek czego powstaje przepuklina krążka międzykręgowego odcinka szyjnego.

Oprócz naturalnych procesów starzenia, za powstanie dyskopatii szyjnej odpowiadają:

• uwarunkowania genetyczne,
  
• urazy komunikacyjne,
  
• zmiany zwyrodnieniowe,
  
• brak ruchu,
  
• nadmierne obciążenia odcinka szyjnego,
  
• wady kręgosłupa,
  
• liczne mikrourazy,
  
• urazy w obrębie odcinka szyjnego,
  
• dysbalans mięśniowy,
  
• wady postawy,
  
• nieprawidłowa pozycja podczas snu,
  
• wzmożone napięci mięśni szyi.
  

Jakie są objawy dyskopatii szyjnej?

Objawy dyskopatii szyjnej zależą od tego, jakie struktury są uciskane. Najczęstsze objawy schorzenia to ból korzeniowy kręgosłupa szyjnego, który promieniuje w zależności od uszkodzonego segmentu kręgosłupa:

• C5–C6 – wzdłuż ramienia, po zewnętrznej stronie przedramienia, aż do kciuka,
  
• C7 – wzdłuż tylnej strony ramienia od przedramienia, aż do palca wskazującego i środkowego na grzbietowej stronie dłoni,
  
• C8 – wzdłuż środkowej powierzchni ramienia oraz przedramienia, aż do 4. i 5. palca.
  

Pozostałe objawy dyskopatii szyjnej C5, C6, C7 i C8 są podobne i obejmują m.in. objawy neurologiczne dyskopatii szyjnej, takie jak zaburzenia czucia, niedowłady, przykurcze, spadek siły mięśniowej kończyn górnych czy zawroty głowy. Mogą też pojawić się omdlenia, bóle karku i głowy, drętwienia ręki lub jej elementów, ograniczenie ruchomości w obrębie szyi oraz nudności i wymioty. Dyskopatii szyjnej mogą też towarzyszyć zawroty głowy.

Szczególnie uciążliwe objawy daje dyskopatia wielopoziomowa szyjna, która jednocześnie obejmuje kilka segmentów. Oprócz wymienionych symptomów towarzyszy jej dokuczliwy ból promieniujący z każdej strony ręki, uniemożliwiający normalne funkcjonowanie. Wielopoziomowa dyskopatia szyjna wymaga natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza, który oceni stan uszkodzenia i ustali dalsze postępowanie.

Dyskopatia szyjna – leczenie

Leczenie dyskopatii szyjnej polega na podawaniu leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych oraz rozluźniających mięśnie. Niekiedy konieczne jest usztywnienie oraz unieruchomienie kręgosłupa szyjnego za pomocą specjalnego gorsetu. Tego typu leczenie stosuje się wyłącznie przez krótki czas, ponieważ może prowadzić do osłabienia siły mięśniowej oraz spadku stabilności w obrębie szyi. Bardzo często stosowane są specjalne wyciągi na odcinek szyjny. Ich celem jest odbarczenie struktur nerwowych, które są uciskane.

Oprócz leczenia zachowawczego bardzo ważna jest rehabilitacja dyskopatii szyjnej. Zalecane zabiegi to m.in. masaże, leczenie ciepłem, a także terapia manualna metodą Ackermana lub Lewita czy chiropraktyka. Każdy zabieg musi odbywać się w gabinecie fizjoterapeuty, ponieważ odcinek szyjny jest bardzo trudny w rehabilitacji. Lekarz może zalecić także ultradźwięki, krioterapię, magnetoterapię lub laseroterapię. Znakomite efekty daje igłoterapia punktów spustowych, która zmniejsza ból i powoduje rozluźnienie włókna mięśniowego.

Dyskopatia szyjna – ćwiczenia

Po zmniejszeniu dolegliwości bólowych oraz uciążliwych objawów konieczne jest wzmocnienie mięśni stabilizujących odcinek szyjny oraz przywrócenie im prawidłowego napięcia. Proste ćwiczenia w dyskopatii szyjnej należy wykonywać codziennie, po 3–4 serie:

• w pozycji siedzącej wyprostowanej rozstawić stopy i popatrzeć przed siebie. Jedną lub obie ręce oprzeć na czole i z całej siły naciskać czołem na dłoń, oporując ręką. Policzyć do 10–15, zrobić 5–6 sekund przerwy i powtórzyć,
  
• w tej samej pozycji spleść ręce z tyłu głowy i naciskać głową na ręce, nie pozwalając, by głowa się odchyliła. Wytrzymać 10–15 sekund, zrobić 5–6 sekund przerwy i powtórzyć,
  
• przyłożyć lewą dłoń do lewego ucha, naciskać z całej siły głową na rękę, oporując dłonią. Wytrzymać 10–15 sekund, zrobić 5–6 sekund przerwy i powtórzyć. To samo ćwiczenie powtórzyć dla prawej strony.
  

Dyskopatia szyjna a operacja

W przypadku gdy leczenie zachowawcze, rehabilitacja oraz ćwiczenia nie przynoszą efektów, lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego. Polega on na usunięciu chorego dysku i zastosowaniu protezy. Operacje najczęściej wykonywane są u osób do 40. roku życia w celu przywrócenia ruchomości i elastyczności odcinka szyjnego.