Dawkowanie i skutki uboczne stosowania srebra koloidalnego

Fot: Aleksandr_Gromov / gettyimages.com

Srebro koloidalne (znane też jako kolargol lub srebro koloidowe) to surowiec farmaceutyczny używany w produkcji leków recepturowych. Wciąż jednak jego skuteczność nie została potwierdzona przez jakiekolwiek badania, co budzi sporo kontrowersji.

Srebro koloidalne stosowane jako składnik leków okulistycznych i dermatologicznych to połączenie srebra z białkiem lub żelatyną. W innej formie stosuje się srebro jako suplement diety dostępny w aptekach – jest to destylowana woda zawierająca mikroskopijne cząsteczki srebra. Ta postać jest o wiele lepiej przyswajana przez ludzki organizm – dzieje się tak ze względu na duże rozdrobnienie pierwiastka.

Właściwości lecznicze i zastosowanie srebra koloidalnego

Właściwości lecznicze srebra koloidalnego nie zostały potwierdzone żadnymi badaniami, stąd liczne głosy przeciwko traktowaniu tego pierwiastka jako lekarstwa. Zwolennicy stosują jednak suplementy diety zawierające srebro koloidalne głównie przy leczeniu grypy, przeziębienia, zatrucia pokarmowego, zakażenia układu moczowego, alergią i grzybicą. Poza tym, srebro koloidalne znajduje zastosowanie przy problemach ze skórą – może być skuteczny w walce z trądzikiem, a także zmniejsza świąd skóry. Działa też przeciwbólowo.

Skuteczność srebra koloidalnego jest natomiast potwierdzona w leczeniu zewnętrznym, stąd częste zastosowanie w okulistyce, dermatologii oraz chirurgii. W tej pierwszej dziedzinie jest ważnym elementem terapii przy początkowej fazie ostrego, bakteryjnego zapalenia spojówek. Srebro koloidalne jest głównym składnikiem specjalnych kropli i maści do oczu. W dermatologii poza wspomnianym wyżej trądzikiem srebro koloidalne jest wykorzystywane także przy leczeniu zaskórników, stanów zapalnych i blizn. Poza tym srebro pomaga w zwalczaniu zmian na skórze, które często można zaobserwować w wyniku zaburzeń hormonalnych – są to grudki i ropne stany zapalne w okolicach brody i warg.

Inne dolegliwości, przy których według zwolenników sprawdza się stosowanie srebra koloidalnego to: infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze (pierwiastek niszczy wybrane grupy patogenów), angina, inne stany zapalne gardła oraz płuc, zapalenie zatok, grzybica (skóry, paznokci, narządów płciowych), egzema, łojotok, liszajec, obniżenie odporności organizmu, problemy z trawieniem oraz złe samopoczucie.

Dawkowanie

Srebro koloidalne należy rozważnie dawkować, by nie doprowadzić do niebezpiecznego nadmiaru pierwiastka w organizmie. Dopuszczalna dawka to 0,014 mg dziennie na kilogram masy ciała.

Skutki uboczne

Przeciwnicy srebra koloidalnego uważają, że dopóki nie otrzymają wyników rzetelnych badań na temat skuteczności i bezpieczeństwa używania tego pierwiastka, trudno będzie uznać go za środek leczniczy. Do tego dochodzą skutki uboczne wynikające z nadmiaru srebra w organizmie.

Głównym niepożądanym skutkiem brania srebra koloidalnego jest srebrzyca (argyria). Objawy pojawiają się po kilku miesiącach od zakażenia – są to rozległe przebarwienia skóry oraz zmiany na paznokciach i dziąsłach (niebieskie zabarwienie) – są to symptomy niezwykle trudne do usunięcia. Poza tym w przypadku stosowania przez osobę kropel do oczu zawierających srebro, może dojść do zabarwienia gałek ocznych. W dalszej kolejności może dojść do poważnych zaburzeń wzroku.

Poza negatywnymi objawami zewnętrznymi, może też dojść do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego, stwardnienia tętnic oraz uszkodzenia nerek i wątroby. Organy wewnętrzne również mogą zabarwić się na niebieskawy kolor, co widać przez barwę moczu, kału i śliny.

Czy srebro koloidalne istotnie jest cudownym środkiem?

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) oficjalnie ogłosiła, że srebro koloidalne nie jest do końca bezpieczne, dlatego jakąkolwiek terapię z wykorzystaniem tego pierwiastka należy bezwzględnie skonsultować z lekarzem.

Przeciwnicy srebra koloidalnego utrzymują też, że może ono być nawet rakotwórcze. Zintegrowany System Informacji na Temat Ryzyka IRIS (ang. Integrated Risk Information System) opracowany przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska (ang. Environmental Protection Agency) wykazał jednak, że pierwiastek w żaden sposób nie powoduje nowotworów.

Zobacz wideo: Gdzie trzymać leki?

Dzień Dobry TVN

Data aktualizacji: 02.01.2022,
Opublikowano: 06.01.2022 r.

Komentarze (0)

Trwa dodawanie...
Komentarz dodany!
Komentarz nie mógł zostać dodany
Witamina D3 - niedobór, dawkowanie, właściwości i działanie

Witamina D3 jest wyjątkowym związkiem chemicznym, gdyż w organizmie działa podobnie do hormonów. Jest typem witaminy D, który możemy przyjmować poprzez odżywianie oraz jako suplement diety. Zarówno jej niedobór, jak i nadmiar jest szkodliwy dla naszego organizmu.

Czytaj więcej
Witamina B6, niedobór, objawy, jak suplementować, w czym jest 

Witamina B6 jest niezbędna do prawidłowego działania organizmu. Wspomaga przyswajanie żelaza oraz magnezu. Ma również wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego. Gdzie jej szukać i co może świadczyć o jej niedoborze?  

Czytaj więcej
Witamina E  to prawdziwe źródło młodości. Jak ją stosować? 

Witamina E - nazywana witaminą młodości - stanowi jeden z cenniejszych związków dla organizmu człowieka. Gdzie jej szukać i jak wpływa na organizm? 

Czytaj więcej
Dynia, nie tylko smaczna, ale też zdrowa. Oczyszcza płuca i chroni przed rakiem

Dynia to jedno z najzdrowszych warzyw. Stanowi cenne źródło witamin i pierwiastków, których potrzebuje nasz organizm. Niektóre z nich mogą chronić przed tworzeniem się zmian nowotworowych. Dlaczego jeszcze warto na stałe wprowadzić dynię do swojego menu?   

Czytaj więcej
Niedobór witaminy C – przyczyny. Sposoby uzupełniania kwasu askorbinowego

Niedobór witaminy C, czyli kwasu askorbinowego, zaburza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Przede wszystkim powoduje spadek odporności, co zwiększa ryzyko rozwoju infekcji. Negatywnie wpływa na kondycję skóry i błon śluzowych. Odpowiada za rozwój szkorbutu.

Czytaj więcej
Witamina B12 (kobalamina) - występowanie, dawkowanie i przyswajalność

Witamina B12 ma niezwykle ważne właściwości dla organizmu człowieka - jest zaangażowana w produkcję czerwonych krwinek, wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, pobudza apetyt i zapewnia nam równowagę psychiczną.

Czytaj więcej
Witamina K i K2 MK-7 - występowanie, właściwości, przeciwdziałanie

Witamina K2 jest jedną z trzech najważniejszych substancji w grupie, która jest nazywana zwyczajowo "witaminą K" ze względu na podobną budowę i działanie należących do niej substancji. K2 była od zawsze znana jako uczestnicząca w krzepnięciu krwi, jednak od niedawna wiemy, że ma też inne funkcje, niektóre z nich podobne do witaminy D3 - chroni kości przed złamaniami i zapobiega wapnieniu żył.

Czytaj więcej
Jak zatrzymać siwienie w młodym wieku? Poznaj przyczyny przedwczesnego siwienia

Siwienie włosów w młodym wieku to proces, na który mają wpływ geny, styl życia, niedobór witamin i substancji odżywczych oraz zaburzenia funkcjonowania tarczycy. W niektórych przypadkach przedwczesnemu siwieniu można zapobiegać lub skutecznie je spowolnić.

Czytaj więcej
Magnez – naturalne źródła tego makroelementu. Gdzie jest go najwięcej? 

Magnez odgrywa bardzo ważną rolę w organizmie człowieka. Zapewnia m.in. prawidłową funkcję układu nerwowego, mięśniowego, odpornościowego oraz serca. Najbogatszymi źródłami magnezu są: pestki dyni, naturalne kakao, kasza gryczana, płatki owsiane oraz orzechy.

Czytaj więcej
Kobalt – właściwości, rola w organizmie, skutki niedoboru i nadmiaru

Kobalt, Co (łac. cobaltum) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Odkryto go w 1753 r. Zapotrzebowanie na ten mikroelement jest niskie, jednak niedobór kobaltu może powodować zaburzenia w procesie krzepnięcia krwi.

Czytaj więcej