Zespoły przeciążeniowe to przewlekłe urazy powstające pod wpływem powtarzającego się obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego bez odpowiedniego odpoczynku i regeneracji. Ból będący wynikiem przeciążeń dotyka ok. 35% populacji osób dorosłych. Zespoły przeciążeniowe poprzedzają poważne urazy sportowe takie jak naciągnięcia czy zerwania przyczepów ścięgien lub mięśni, zwichnięcia, a nawet złamania kości.

Jak zapobiegać urazom przeciążeniowym?

Główną przyczyną urazów przeciążeniowych są zbyt intensywne treningi słabo dostosowane do możliwości wydolnościowych organizmu. Dodatkowo urazom przeciążeniowym sprzyjają twarde powierzchnie treningowe oraz korzystanie z nieodpowiedniego sprzętu. Kolejnym elementem predysponującym osoby uprawiające sport do urazów przeciążeniowych jest brak ogólnego przygotowania organizmu, co skutkuje zmniejszoną elastycznością i siłą mięśni. Wady postawy powstałe w wieku dziecięcym również prowadzą do urazów przeciążeniowych.

Pamiętaj o konieczności wykonywania ćwiczeń korygujących wady postawy

Przed rozpoczęciem intensywnego uprawiania sportu należy odwiedzić fizjoterapeutę, który pomoże dobrać ćwiczenia korygujące wady postawy i przygotowujące organizm do wzmożonego wysiłku. Kolejny etap to systematyczne i prawidłowe wykonywanie ćwiczeń zaleconych przez fizjoterapeutę.

Kiedy można podejrzewać uraz przeciążeniowy?

Pierwszym objawem wskazującym na ryzyko urazu jest ostry ból pojawiający się w trakcie ćwiczeń. Naturalnym mechanizmem obronnym, jaki uruchamiamy uprawiając sport, jest oszczędzanie bolącego miejsca, np. zmiana ustawienia stopy w trakcie biegu czy utykanie, co nasila przeciążenie innych elementów układu ruchu i powoduje kolejne nawarstwianie się mikrourazów.

W przypadku pojawienia się bólu w trakcie uprawiania sportu należy wdrożyć:

• odpoczynek od czynności sprawiających ból,
  
• okłady z lodu
  
• stosowanie niesteroidowych leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym (NLPZ)
  

NLPZ do stosowania miejscowego skutecznie i bezpiecznie uzupełniają terapię mikrourazów. NLPZ mogą być stosowane ogólnie (doustnie) i miejscowo, np. w formie żeli, maści czy sprayów.

W leczeniu mikrourazów lepiej unikać stosowania NLPZ działających ogólnoustrojowo ze względu na zwiększone ryzyko objawów ubocznych (dolegliwości gastryczne, zaburzenia krzepnięcia, uszkodzenie nerek).

Zastosowanie NLPZ miejscowo pozwala skutecznie ograniczyć ból i stan zapalny w miejscu urazu przy zachowaniu bezpieczeństwa terapii. Zastosowanie NLPZ w formie sprayu jest ciekawym rozwiązaniem dla osób, które nie lubią maści, kremów. Jedną z korzyści podania leku w postaci aerozolu jest brak konieczności wcierania preparatu po aplikacji.

Elmetacin^® (Indometacinum) to skuteczne uzupełnienie terapii urazów przeciążeniowych ze względu na działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe.

Elmetacin^® zastosowany miejscowo pozwala uzyskać w krótkim czasie terapeutyczne stężenia indometacyny w tkankach zmienionych chorobowo. Warunkuje to szybkie działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Niskie stężenie indometacyny w krążeniu ogólnoustrojowym pozwalają uzyskać optymalny profil bezpieczeństwa terapii (ograniczone ryzyko działań niepożądanych typowych dla NLPZ stosowanych doustnie). Bezproblemowa aplikacja leku pozwala na dużą wygodę w codziennym stosowaniu - przy stosowaniu sprayu Elmetacin^® nie ma potrzeby wcierania preparatu w skórę.

Więcej o Elmetacin^® na www:elmetacin.pl