Czym jest alkoholizm?

W dzisiejszych czasach alkoholizm jest traktowany jako choroba chroniczna. Oznacza to, że zapadając na nią, choruje się do końca życia. Pojęcie to jest zapisane w obowiązującej w Polsce Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, Urazów i Przyczyn Zgonów, tzw. ICD-10. Jest to dokument wystosowany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Określa on kryteria diagnostyczne uzależnienia od alkoholu jako zespół objawów fizycznych, poznawczych i ukazujących się w zachowaniu. Aby lekarz rozpoznał uzależnienie, musi stwierdzić wystąpienie min. trzech objawów w ciągu roku z następującej listy:

• silna potrzeba picia albo kompulsywne picie alkoholu;
  
• trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z piciem;
  
• stan abstynencyjny spowodowany przerwaniem picia;
  
• występowanie tzw. tolerancji, czyli potrzeby spożycia większej dawki alkoholu;
  
• zaniedbywanie alternatywnych przyjemności lub zainteresowań z powodu picia;
  
• ciągłe picie alkoholu pomimo wiedzy o jego szkodliwości.
  

Uciążliwe picie wiąże się z wieloma szkodami zarówno somatycznymi, jak i psychicznymi. Fizycznie może dojść do chorób związanych z układem pokarmowym, krążenia, kostnym, rozrodczym, a także zapaleń niektórych organów (wątroba, trzustka). W uzależnieniu od alkoholu pojawiają się zaburzenia pamięci, osobowości oraz stany lękowe. Występuje też wysokie ryzyko zachowań samobójczych oraz chorób psychicznych. Istnieją też schorzenia typowe dla alkoholizmu, tj. halucynoza i paranoja, zespół Otella, psychoza Korsakowa, padaczka alkoholowa lub otępienie alkoholowe (w ostrym stanie). Są to ogromne zagrożenia dla zdrowia, ale w każdym momencie uzależnienia można się leczyć i korzystać z terapii.

Walka z uzależnieniem może się odbywać m.in. w szpitalu psychiatrycznym. To właśnie tam pomocy szukał 16. Norbert. Niestety chłopak zamiast terapii spotkał się z przemocą i znęcaniem psychicznym. Zobaczcie fragment programu Uwaga! TVN:

• faza wstępna: picie od czasu do czasu, okazjonalnie;
  
• faza ostrzegawcza: gdy pojawiają się luki pamięciowe;
  
• faza krytyczna: gdy zatraca się kontrolę nad piciem;
  
• faza przewlekła: gdy występują wielodniowe ciągi picia.

Na czym polega terapia alkoholowa?

Terapia alkoholowa jest uzależniona od stopnia zaawansowania objawów oraz samoświadomości klienta. Zawsze zaczyna się od detoksykacji, czyli odtrucia organizmu. Alkohol jest trucizną, która wyniszcza organizm i należy się go pozbyć z ciała. Początkowe kroki są skierowane raczej na ratowanie zdrowia niż na psychoterapię. W tym momencie bardzo ważne jest pobudzanie i wspieranie motywacji chorego. 

Zobacz też: Detoksykacja alkoholowa naturalnymi sposobami

Alkoholizm na tle innych chorób wyróżnia to, że jest chroniczny. Celem leczenia jest, żeby chory radził sobie w życiu bez alkoholu i potrafił utrzymywać się w abstynencji. Oznacza to, że alkoholik już nigdy nie będzie umiał pić w sposób kontrolowany. Aby być zdrowym, musi całkowicie wyrzec się napojów wyskokowych. Po odtruciu następuje terapia podstawowa, która najczęściej odbywa się na oddziale leczenia uzależnień lub w poradni. Jest to etap intensywnych działań. Chory korzysta z wielu zajęć terapeutycznych (grupowych oraz indywidualnych).

Wszystkie działania planuje terapeuta i wspiera pacjenta przez cały okres zdrowienia. Terapia taka obejmuje od pięciu do ośmiu tygodni. Czasem jest wspierana farmakologicznie, ale głównie polega na psychoterapii oraz psychoedukacji.

Zobacz też: Jak wygląda odwyk alkoholowy?

Faza podstawowa ma na celu uświadomienie chorego o destrukcji alkoholowej na różnych płaszczyznach życia. Pacjent nabywa również umiejętności potrzebne do trzeźwego życia, aby potrafił wrócić do normalnego życia codziennego. Jest to skierowane na readaptację do społeczeństwa, m.in. na powrót do pracy zawodowej czy polepszenie relacji rodzinnych. Ostatni etap leczenia, tzw. terapia pogłębiona polega na wprowadzaniu i utrwalaniu zmian, usamodzielnianiu się w aspekcie radzenia sobie z nałogiem. Faza ta trwa ok. 2 lata i jest skoncentrowana na systematycznych spotkaniach z terapeutą lub grupą wsparcia. Na takich spotkaniach omawia się problemy życia codziennego i wspiera się trzeźwiejącą osobę. Długi czas ostatniego etapu związany jest z pracą na głębokim poziomie. Konfrontuje się chorego z ryzykiem nawrotu choroby. Jeśli zdarzy się, że osoba złamie zakaz abstynencji i napije się alkoholu to nie jest to symptom nieskuteczności terapii. Absolutnie nie można wtedy przerywać leczenia. Należy poddać tą sytuację starannej analizie z terapeutą, aby w przyszłości ustrzec się nawrotów. Terapia uzależnienia od alkoholu jest długa i należy włożyć w nią wiele pracy. Jednakże metoda ta pozwala choremu wrócić do normalnego i zdrowego stylu życia.