Ciąża przenoszona to ciąża, która kończy się dopiero po 42. tygodniu. Wymaga interwencji lekarskiej, gdyż po 42. tygodniu łożysko przestaje funkcjonować jak dotychczas, zaczyna powoli obumierać, co wiąże się z zagrożeniem wystąpienia powikłań u nienarodzonego dziecka. Istnieje kilka metod oraz sposobów wywołania porodu, a ich wybór uzależniony jest od stanu ogólnego ciężarnej oraz preferencji lekarza prowadzącego ciążę. Przenoszenie ciąży może wynikać z osłabienia pobudliwości i reaktywności mięśnia macicy.

Zobaczcie, na czym polega masaż szyjki macicy w czasie porodu:

Poród po terminie: kiedy do szpitala?

Jeśli po wyznaczonym terminie nadal nie pojawiają się skurcze ani żadne objawy nadchodzącego porodu, nie należy panikować. Kobieta powinna wówczas zgłosić się do lekarza prowadzącego, który zazwyczaj zaleca częstsze wizyty kontrolne, mniej więcej 2–3 razy w tygodniu, na których wykonywany jest zapis kardiotokograficzny (KTG) i przeprowadzane jest badanie ultrasonograficzne (USG), którego celem jest ocena dojrzałości dziecka, łożyska oraz ilości i jakości wód płodowych.

Konieczność hospitalizacji i wzmożonego nadzoru lekarskiego w przypadku ciąży przenoszonej, czyli porodu po terminie, występuje gdy:

• ciężarna przestaje czuć ruchy dziecka lub jego ruchy są słabsze,
  
• w zapisie KTG występują zaburzenia,
  
• ilość płynu owodniowego w USG jest zmiejszona,
  
• sączące się wody płodowe mają zielonkawy kolor, który świadczy o wydaleniu przez dziecko pierwszego stolca, zwanego smółką.
  

Po 42. tygodniu ciąży kobieta musi zgłosić się do szpitala w celu wywołania porodu, ponieważ w tym okresie łożysko zaczyna obumierać. Najczęściej skierowanie wypisuje lekarz prowadzący.

Jak przyspieszyć poród po terminie?

Czasami zdarza się, że z dzieckiem jest wszystko w porządku, natomiast przyszła mama chce już urodzić, gdyż ciąża staje się dla niej bardzo męcząca. Istnieje kilka sposobów, które mogą pomóc przyspieszyć poród. Zaliczamy do nich zwiększenie ruchu, czyli długie spacery, lekkie ćwiczenia fizyczne. Dawniej lekarze zalecali w okresie wiosenno-letnim myć okna, obecnie jednak uważają to za zbyt duży wysiłek fizyczny, stwarzający niebezpieczeństwo upadku. Oczywiście absolutnie zabronione jest przemęczanie się. Kolejną metodą, która może wywołać poród, jest stosunek seksualny. Podczas ejakulacji (wytrysku) do organizmu kobiety dostają się prostaglandyny zawarte w spermie, które wpływają stymulująco na akcję skurczową mięśnia macicy. Podobnie działa oksytocyna, główny hormon biorący udział podczas porodu, inaczej nazywany hormonem miłości. Ogromny jej wyrzut występuje u ciężarnej podczas orgazmu, a także pocierania brodawek sutkowych. W przeszłości kobiety wypijały łyżkę bądź dwie oleju rycynowego, który wzmaga perystaltykę jelit, równocześnie ułatwiając dziecku wstawianie główki w kanał rodny. Obecnia metoda ta nie jest zalecana.

Wywołanie porodu po terminie w szpitalu

Po 42. tygodniu ciąży istnieje realne zagrożenie niedotlenienia i tym samym niedożywienia dziecka Należy wywołać poród w warunkach szpitalnych. Takiego samego postępowania wymagają ciąże, w których zaobserwowano nieprawidłowości podczas wizyt kontrolnych, gdy dziecko osiągnęło już dojrzałość do życia pozamacicznego.

Lekarz może zlecić tzw. test oksytocynowy, aby ocenić reakcję mięśnia macicy na podawaną oksytocynę. Zdarza się że w wyniku testu rozpoczyna się właściwa akcja porodowa. Test trwa około 2 godzin. W tym czasie lekarz obserwuje zachowanie dziecka podczas skurczów macicy poprzez zapis KTG. Oksytocyna najczęściej jest podawana w kroplówce w formie rozcieńczonej, zazwyczaj 5 lub 10 jednostek międzynarodowych w 500 ml 0,9% soli fizjologicznej.

Próba wywołania porodu również polega na podawaniu kroplówki z oksytocyną, jednak jej podaż jest dłuższa co oznacza, że zwiększa się ilość kropel wchłaniającej się kroplówki z 10 na 20 na minutę. Kolejnym krokiem jest przebicie pęcherza płodowego, które ma pomóc w obniżeniu się główki w kanale rodnym. Jeśli dalej nic nie pomaga lub akcja skurczowa jest nieefektywna, podaje się żel, którego składnikami są głównie prostaglandyny.

Metodą wykorzystywaną w niektórych szpitalach jest próba rozszerzenia szyjki macicy za pomocą cewnika Foleya. Jego końcówkę wkłada się do pochwy, balonik na końcu wypełnia się solą fizjologiczną lub wodą i pozostawia na całą noc. Rano cewnik jest wyciągany i sprawdzane jest rozwarcie szyjki. Jeśli wszystkie metody zawiodą, a stan matki i/lub dziecka pogarsza się, konieczne jest ukończenie ciąży drogą cesarskiego cięcia.