Objawami wskazującymi na zawał są najczęściej silny, gniotący ból w klatce piersiowej utrzymujący się niezależnie od zmiany pozycji. Naszą czujność powinno obudzić nierówne bicie serca, spadek ciśnienia, drętwienie lewej ręki, zawroty głowy czy tzw. zimne poty. Niezależnie od przyczyny, przy ostrym ataku wskazany jest kontakt z lekarzem.

Ból w klatce piersiowej i plecach

Z chorobami układu sercowego zazwyczaj można powiązać odczuwalny ból w klatce piersiowej i plecach. Jeżeli np. pojawiający się ból promieniuje do lewej żuchwy i do lewego barku, może świadczyć o zawale. Zazwyczaj nie pomaga w takich przypadkach podanie nitrogliceryny i niezbędna jest pomoc ambulatoryjna.

Przyczyną bólu w klatce piersiowej i plecach może być też dławica piersiowa. Objawy są podobne jak w przypadku zawału, ale ból najczęściej występuje po wysiłku fizycznym i po jego zaprzestaniu dolegliwości znikają. W takich przypadkach zazwyczaj pomaga podanie nitrogliceryny pod język, a atak ma charakter przejściowy i trwa około 10 min. Dolegliwości są spowodowane chwilowym niedokrwieniem mięśnia sercowego.

Ból w klatce piersiowej przy oddychaniu

Przyczyna bólu w klatce piersiowej i plecach, odczuwanego zwłaszcza przy oddychaniu (podczas głębokiego wdechu) i kaszlu, leży zazwyczaj w chorobach płuc (zapaleniu opłucnej i zapaleniu płuc). Dolegliwością towarzyszącą może być męczący kaszel, który również jest wysiłkiem fizycznym dla organizmu i powoduje wzmożoną pracę mięśni klatki piersiowej. Ból w klatce piersiowej przy oddychaniu może mieć źródło także w poważniejszych stanach chorobowych jak niewydolność serca, zatorowość płucna czy rak płuca.

Kolejna przyczyna bólu to uraz zewnętrzny i wewnętrzny. Urazy w obrębie płuc mogą powodować bolesne uszkodzenia żeber, ale też odmę opłucnową (powietrze dostaje się do jamy opłucnej, a poszkodowana osoba zazwyczaj próbuje zachować płytki oddech, ponieważ ruch klatki piersiowej powoduje ból w mostku, plecach lub między łopatkami). Często, zwłaszcza u dzieci, ten rodzaj bólu towarzyszy astmie.

W wymienionych przypadkach niezbędne jest wyeliminowanie przyczyny bólu - w pierwszej kolejności dokładna diagnostyka, a następnie wyleczenie infekcji dróg oddechowych, choroby płuc czy urazu. Czas terapii i rodzaj zastosowanej farmakologii zależy od wielkości i rodzaju zmian chorobowych.

Ból w klatce piersiowej po prawej stronie

Ten rodzaj bólu wcale nie musi oznaczać zawału. Jego przyczyną mogą być również choroby płuc i opłucnej, urazy, ale także nerwobóle i niestrawność. Nerwobóle wywołane są uszkodzeniem nerwu bądź jego osłonki i są to schorzenia, których przyczyna i leczenie są trudne do ustalenia. Nerwoból może być spowodowany przez neuralgię półpaścową - wywołaną przez wirus VZV (ospy wietrznej i półpaśca). W przypadku półpaśca dolegliwościom bólowym, które mogą utrzymywać się aż do kilku miesięcy, często towarzyszą zmiany skórne (wykwity). Niezbędne jest wtedy podjęcie leczenia farmakologicznego.

Ból odczuwany po prawej stronie klatki piersiowej może mieć swoje ognisko w przewodzie pokarmowym. Jeżeli odczuwalny jest z prawej strony pod żebrami, często jest objawem kolki, np. po spożyciu zbyt obfitego posiłku. W okolicy prawego boku często umiejscawia się ból powodowany przez kamicę żółciową czy zapalenie pęcherzyka żółciowego. Odczuwany w prawym boku, zwłaszcza z towarzyszącymi wymiotami, może być z kolei następstwem zapalenia trzustki.

Ból w klatce piersiowej a nerwica

Ból w klatce piersiowej oraz uczucie duszności mogą być wynikiem nadmiernego stresu i następujących na jego skutek reakcji lękowych. Osoby cierpiące na nerwicę bardzo często prezentują, łatwy do zdiagnozowania przez specjalistę, tzw. określony wzorzec oddechowy, co oznacza, że oddychają przede wszystkim za pomocą klatki piersiowej, niemal wcale nie angażując przepony - można to łatwo sprawdzić układając się na płasko na plecach i obserwując, które ruchy są bardziej intensywne - klatki piersiowej czy przepony.

Dodatkowo można zaobserwować prawidłowość, zgodnie z którą niektóre wdechy są bardzo głębokie, ponieważ osoba doświadczająca napadu lękowego ma wrażenie braku powietrza w płucach. W skrajnych przypadkach może dojść do ataku paniki i hiperwentylacji na skutek zbyt szybkiego i płytkiego oddechu. Hiperwentylacja może zakończyć się utratą przytomności.

Nerwice wymagają podjęcia odpowiedniego leczenia terapeutycznego i farmakologicznego, połączonego z nauką kontroli nad własnym oddechem oraz umiejętnego zaangażowania przepony w proces oddychania.