Polopiryna S – działanie leku

Polopiryna S jest lekiem, który działa działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo. Dobrze sprawdzi się przy przeziębieniach, grypie, a także stanach bólowych o umiarkowanym nasileniu (bóle głowy, zębów, mięśni czy stawów). Lek powinno się przyjmować w trakcie posiłku lub zaraz po jedzeniu.

Polopiryny S nie powinno się przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Najlepiej tabletki trzymać w oryginalnym opakowaniu, aby nie miały kontaktu ze światłem i wilgocią.

Uwaga! Polopiryna S jest niewskazana u dzieci poniżej 16 lat.

Polopiryna S – skład leku

 Substancją czynną Polopiryny S jest kwas acetylosalicylowy. Każda tabletka zawiera 300 mg kwasu acetylosalicylowego. Wśród pozostałych składników znajdziemy skrobię kukurydzianą, sproszkowaną celulozę, celulozę mikrokrystaliczną. 

Polopiryna S – dawkowanie leku

Polopiryna S powinna być stosowana doustnie, w trakcie posiłku lub zaraz po nim. Tabletkę należy obficie popić wodą. Można również tabletkę rozpuścić w ½ szklanki wody lub mleka.

Leczenie objawowe bez porady lekarskiej można prowadzić nie dłużej niż 3 dni, przy czym należy pamiętać, aby stosować możliwie najmniejsze skuteczne dawki leku.

Zwykle zaleca się następujące dawkowanie:

Przeciwbólowo i przeciwgorączkowo:

• Dorośli: od 300 mg do 600 mg (od 1 do 2 tabletek) co 4 godziny. Nie przyjmować więcej niż 3 g leku na dobę.
• Młodzież w wieku powyżej 16 lat: od 600 mg do 900 mg (od 2 do 3 tabletek) na dobę.

W chorobach reumatycznych, tylko na zlecenie lekarza:

• w gorączce reumatycznej: 900 mg (3 tabletki) 4 razy na dobę;
• w reumatoidalnym zapaleniu stawów: 600 mg (2 tabletki) od 3 do 4 razy na dobę.

Zawał mięśnia sercowego, profilaktyka zawału mięśnia sercowego:

• od 150 mg do 300 mg (od ½ do 1 tabletki) na dobę.

Lek nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 16. roku życia.

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) należy stosować lek w mniejszych dawkach i w większych odstępach czasowych, ze względu na zwiększone ryzyko występowania objawów niepożądanych.

Polopiryna S – wskazania do stosowania leku

Wskazaniem do stosowania Polopiryny S są dolegliwości bólowe różnego pochodzenia o umiarkowanym nasileniu (przykładowo bóle głowy, bóle zębów, bóle mięśni, bóle stawów). Lek dobrze się sprawdza przy zwalczaniu dolegliwości towarzyszących przeziębieniu i grypie, a także przy obniżaniu gorączki. 

Polopirynę S można stosować w stanach chorobowych wymagających długotrwałego stosowania kwasu acetylosalicylowego w dużych dawkach, przykładowo przy reumatoidalnym zapaleniu stawów. W tej sytuacji należy jednak lek przyjmować pod nadzorem lekarskim. 

Polopiryna S jest także stosowana przy zawale mięśnia sercowego oraz w profilaktyce powtórnego zawału serca. 

Jak odróżnić grypę od zwykłego przeziębienia? Zobaczcie na filmie:

Polopiryna S – przeciwwskazania do stosowania leku

Leku nie należy stosować w przypadku, kiedy pacjent jest uczulony na kwas acetylosalicylowy lub którykolwiek z pozostałych składników leku. W tej sytuacji należy poinformować lekarza, który zaleci inne środki. Polopiryna S nie powinna być stosowana u chorych z czynną chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy oraz przy stanach zapalnych lub krwawieniach z przewodu pokarmowego. 

Uwaga! Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę. Do objawów nadwrażliwości należą: pokrzywka, a także wstrząs. Oba objawy mogą wystąpić w ciągu 3 godzin od chwili przyjęcia kwasu acetylosalicylowego.

Nie należy stosować Polopiryny S jeśli pacjent ma uczulenie na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w szczególności jeśli występują objawy: skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, wstrząs anafilaktyczny.

Ponadto nie zaleca się stosowania leku jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączkę sienną lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na niesteroidowe leki przeciwzapalne napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci.

Nie powinno się także stosować Polopiryny S jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby, nerek lub serca, zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz gdy pacjent jest leczony jednocześnie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna).

Polopiryna S nie powinna być stosowana u chorych z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, przy jednoczesnym przyjmowaniu metotreksatu w dawkach 15 mg na tydzień lub większych, ze względu na szkodliwy wpływ na szpik kostny.

Uwaga! U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a, rzadkiej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.

Polopiryna S jest niewskazana w ostatnim trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią. 

Polopiryna S – interakcje

Nie wolno stosować Polopiryny S z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych, ze względu na jego toksyczny wpływ na szpik kostny.

Należy zachować ostrożność stosując jednocześnie z:

• metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień;

• lekami przeciwcukrzycowymi, np. insuliną, pochodnymi sulfonylomocznika, gdyż kwas acetylosalicylowy nasila działanie hipoglikemizujące (zmniejszające stężenie glukozy we krwi) leków przeciwcukrzycowych;

• lekami przeciwzakrzepowymi, np. pochodnymi kumaryny, heparyną oraz lekami trombolitycznymi, np. streptokinazę i alteplazę lub innymi lekami hamującymi agregację płytek krwi, np. tyklopidynę;
• innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi;
• selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), ze względu na zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków;

• lekami moczopędnymi, gdyż kwas acetylosalicylowy może zmniejszyć skuteczność tych leków oraz nasilać ototoksyczne (uszkadzające słuch) działanie furosemidu;

• lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaron, probenecyd, gdyż salicylany osłabiają działanie tych leków;
• digoksyną, gdyż kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie tego leku;

• kwasem walproinowym, gdyż nasila on działanie antyagregacyjne kwasu acetylosalicylowego ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków;

• acetazolamidem, gdyż kwas acetylosalicylowy może w znacznym stopniu zwiększać stężenie, a tym samym toksyczność acetazolamidu;

• glikokortykosteroidami podawanymi ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, gdyż podawane jednocześnie z salicylanami, zwiększają ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszają stężenie salicylanów w osoczu w trakcie leczenia, zaś po jego zakończeniu zwiększają ryzyko przedawkowania salicylanów;
• inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) stosowanymi jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach (np. enalaprylem, kaptoprylem), gdyż kwas acetylosalicylowy zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe tych leków.

Omeprazol i kwas askorbowy (witamina C) nie wpływają na wchłanianie kwasu acetylosalicylowego. 

Uwaga! Nie łączyć z alkoholem.

Polopiryna S – skutki uboczne

Każdy lek może powodować działania niepożądane. Polopiryna S może powodować:

• zaburzenia krwi i układu chłonnego: małopłytkowość, niedokrwistość wskutek mikrokrwawień z przewodu pokarmowego, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, leukopenia, agranulocytoza, eozynopenia, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, wydłużenie czasu protrombinowego;
• zaburzenia z układu nerwowego: szumy uszne (zazwyczaj jako objaw przedawkowania), zaburzenia słuchu, zawroty głowy;
• zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, wstrząs;
• zaburzenia pracy serca;
• nadciśnienie;
• zaburzenia nerek i dróg moczowych: białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek;
• niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, uczynnienie choroby wrzodowej, perforacje;
• zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny.

Polopiryna S - przedawkowanie

Po przedawkowaniu kwasu acetylosalicylowego mogą wystąpić: nudności, wymioty, przyspieszenie oddechu, szumy uszne. Łagodne lub średnio ciężkie objawy działania toksycznego występują po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego w dawce 150-300 mg/kg mc. Ciężkie objawy zatrucia występują po zażyciu dawki 300-500 mg/kg mc. Potencjalnie śmiertelna dawka kwasu acetylosalicylowego jest większa niż 500 mg/kg mc.

W przypadku przedawkowania leku należy niezwłocznie udać się do lekarza lub szpitala.