Trójglicerydy (triglicerydy) są estrami glicerolu i kwasów tłuszczowych. Są podstawowym składnikiem tkanki tłuszczowej i substratem energetycznym w organizmie człowieka. Transportowane są w organizmie dzięki chylomikronom i lipoproteinom bardzo małej gęstości (VLDL).

Badanie poziomu trójglicerydów

Poziom trójglicerydów może być oznaczony podczas rutynowego badania krwi żylnej. Krew pobiera się na czczo; najczęściej poziom trójglicerydów oznaczany jest wraz z poziomem cholesterolu.

Badanie laboratoryjne próbki krwi w kierunku triglicerydów polega na oznaczeniu wolnego glicerolu, który powstaje po hydrolitycznym rozpadzie wiązań estrowych w trójglicerydach. Badanie dokonywane jest dzięki automatycznym analizatorom. Obecnie dopuszcza się możliwość wykonania badania nie na czczo, jednak wtedy punkt odcięcia normy dla poziomu trójglicerydów jest wyższy i wynosi około 440 mg/dl. Należy wtedy powtórzyć badanie na czczo. Norma poziomu trójglicerydów wynosi 150 mg/dl na czczo. Niski poziom trójglicerydów jest związany z niższym ryzykiem chorób i powikłań sercowo-naczyniowych. Podwyższony poziom trójglicerydów jest jednym z kryteriów rozpoznania zespołu metabolicznego.

Podwyższony poziom trójglicerydów

Podwyższony poziom trójglicerydów jest niezależnym czynnikiem ryzyka chorób i powikłań sercowo-naczyniowych. Oznacza to, że nawet izolowany wzrost trójglicerydów stanowi ten czynnik ryzyka, niezależnie od poziomu cholesterolu. Oczywiście zaburzenia w zakresie wyników poziomu cholesterolu również mają znaczenie, potęgując dodatkowo negatywny wpływ poziomu trójglicerydów na organizm.

Podwyższony poziom trójglicerydów ma następujące przyczyny:

• dyslipidemia aterogenna w zespole metabolicznym,
  
• cukrzyca typu 1 i 2,
  
• zapalenie trzustki,
  
• niewydolność nerek,
  
• niedoczynność tarczycy,
  
• zespół nerczycowy,
  
• zespół chylomikronemii.
  

Dyslipidemia aterogenna to zaburzenie, w którym poza zwiększonym stężeniem trójglicerydów obniża się stężenie frakcji HDL cholesterolu (lipoproteiny o dużej gęstości, tzw. dobry cholesterol), a lipoproteina LDL (lipoproteiny o małej gęstości, tzw. zły cholesterol) ma nieprawidłową budowę. Dyslipidemia aterogenna często współistnieje z otyłością i cukrzycą typu 2.

Obniżony poziom trójglicerydów obserwuje się w nadczynności tarczycy, niedożywieniu i wyniszczeniu. A tymczasem przekonajcie się czym różni się dobry cholesterol od tego złego: 

Objawy podwyższonego poziomu trójglicerydów

Trójglicerydy to cząsteczki, których wzrost poziomu nie daje żadnych objawów. Podwyższony poziom stanowi składową zespołu metabolicznego, w skład którego wchodzą dodatkowo: nadmierny obwód w talii, cukrzyca, niski poziom frakcji HDL cholesterolu i nadciśnienie.

Podwyższony poziom trójglicerydów a dieta

Podstawą leczenia jest zmiana stylu życia. Należy jak najszybciej podjąć odpowiednią do swoich możliwości aktywność fizyczną i stosować właściwą dietę redukcyjną. Dieta polega na spożywaniu regularnie 5 posiłków dziennie w małych porcjach, trzymaniu się zasad zdrowego odżywiania, zmniejszeniu podaży kalorii celem redukcji masy ciała i unormowaniu poziomu cholesterolu i trójglicerydów poprzez spożywanie odpowiedniej jakości posiłków. Istotne są: unikanie nadmiaru tłuszczów zwierzęcych, spożywanie właściwej ilości warzyw i owoców, a także wystrzeganie się słodyczy, alkoholu i fast foodów.

Na filmie poniżej znajdziecie odpowiedź na pytanie, jak zwalczyć wysoki poziom cholesterolu dietą: