Metocard ZK to lek zaliczany do tzw. beta-adrenolityków. Lek (w zależności od stężenia substancji czynnej) dostępny jest w trzech wariantach -23,75 mg, 47,5 mg oraz 95 mg. Substancją czynną w farmaceutyku jest metoprololu bursztynian. Pojedyncza tabletka składa się z 23,75 mg metoprololu bursztynianu, co odpowiada 25 mg metoprololu winianu, 47,5 mg metoprololu bursztynianu, co odpowiada 50 mg metoprololu winianu oraz 95 mg metoprololu bursztynianu, co odpowiada 100 mg metoprololu winianu. Dodatkowo w skład leku wchodzą celuloza mikrokrystaliczna, metyloceluloza, skrobia kukurydziana, glicerol, etyloceluloza, magnezu stearynian; otoczka tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza, kwas stearynowy, tytanu dwutlenek (E171).

Metocard ZK ma postać białych, owalnych, powlekanych tabletek o przedłużonym uwalnianiu. W opakowaniu znajduje się 28 tabletek.

Metocard ZK – kiedy jest stosowany?

Wskazaniem do podania leku Metocard ZK są:

• nadciśnienie tętnicze;

• dławica piersiowa (silny ból w klatce piersiowej wywołany zbyt małą ilością tlenu dostarczoną do serca);

• zaburzenie rytmu serca;

• stabilna objawowo niewydolność serca (z objawami takimi jak duszność lub obrzęk okolicy kostek);

• kołatanie serca wywołane czynnościowymi chorobami serca (Metocard ZK bywa łączony z innymi lekami stosowanymi w leczeniu chorób serca);

Metocard ZK bywa stosowany w profilaktyce zawałów serca, chroni przed uszkodzeniem narządu i wystąpieniem kolejnego zawału oraz migreny. Podawany jest także dzieciom i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat, które mają nadciśnienie tętnicze.

Metocard ZK – jakie są przeciwwskazania do podania leku?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do podaniu leku jest uczulenie na substancję czynną, inne leki beta-adrenolityczne lub którykolwiek składnik leku. Metocard ZK nie może być podany jeśli:

• u pacjenta pojawiają się zaburzenia przewodzenia (blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia) lub zaburzenia rytmu serca (zespół chorego węzła zatokowego);

• chory ma nieleczoną niewydolność serca, przyjmuje leki zwiększające kurczliwość serca lub u pacjenta doszło do wstrząsu spowodowanego chorobą serca;

• występują ciężkie zaburzenia krążenia (ciężkie choroby tętnic obwodowych);

• u chorego obserwuje się wolną czynność serca (poniżej 50 skurczów na minutę);

• pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze;

• pacjent ma kwasicę metaboliczną, czyli zwiększoną kwasowość krwi;

• chory ma ciężką astmę lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP);

• pacjent ma nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy (guz diagnozowany jest bardzo rzadko, może jednak powodować wzrost ciśnienia tętniczego);

• chory ma niewydolność serca i skurczowe ciśnienie tętnicze poniżej 100 mm Hg.

Przyjmowanie leku Metocard ZK może być niebezpieczne dla osób, które mają astmę, dławicę piersiowa typu Prinzmetala, cukrzycę (zdarza się, że lek maskuje niski poziom glukozy we krwi), guza chromochłonnego nadnerczy (rzadko występujący guz nadnercza powodujący zwiększone ciśnienie tętnicze) lub są leczenie w celu zmniejszenia reakcji alergicznej (u części chorych lek nasila przebieg choroby lub podnosi nadwrażliwość na substancje, które wywołują reakcje alergiczną organizmu). Lek może być niebezpieczny dla osób z nadczynnością tarczycy (u niektórych chorych lek może maskować objawy choroby, głównie przyspieszoną czynność serca, zwiększoną potliwość, drżenie, niepokój, zwiększony apetyt lub zmniejszenie masy ciała), łuszczycą oraz tych pacjentów, którzy mieli lub mają zaburzenia krążenia krwi, które wywołują mrowienie, blednięcie lub sinienie palców rąk i stóp. Przeciwwskazaniem do podania leku może być także niewydolność serca, niestabilna niewydolność serca (klasa IV według NYHA), zawał serca lub napad dławicowy w ciągu ostatnich 28 dni, zaburzenie czynności nerek lub wątroby ( u osób poniżej 40. lub powyżej 80 lat), choroba zastawek serca, powiększony mięsień serca oraz operacja serca w ostatnich 4 miesiącach. W przypadku tych pacjentów o zasadności podania może zdecydować tylko lekarz. Od jego oceny stanu zdrowia pacjenta zależy czy lek będzie bezpieczny dla danego chorego.

Leku Metocard ZK nie powinny przyjmować kobiety w ciąży oraz te, które karmią dziecko piersią. W tym przypadku decyzja o zasadności podania leku zawsze będzie należała do lekarza.

Uwaga! Pacjenci, którzy mają zaplanowaną operację lub zabieg ze znieczuleniem, muszą poinformować lekarza lub stomatologa o tym, że przyjmują preparat z metoprololem.

Jak działa układ krążenia? Dowiesz się tego z filmu:

Metocard ZK – dawkowanie

Metocard ZK należy przyjmować rano, jedną tabletkę raz dziennie. Preparat trzeba popić szklanką wody. Tabletkę można połknąć w całości lub podzieloną. Nie należy żuć ani rozgniatać pigułki przed połknięciem. W ogromnej większości przypadków zaleca się przyjmowanie 47,5 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 95-190 mg raz na dobę. Warto pamiętać, że wielkość dawki w dużej mierze będzie zależała od tego z jakim schorzeniem zmaga się pacjent.

Osobom ze zwiększonym ciśnieniem tętniczym przepisuje się 47,5 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności dawka ta może zostać zwiększona do 95-190 mg raz na dobę. Pacjentom z silnymi bólami w klatce piersiowej, czyli z dławicą piersiową zaleca się stosowanie 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W przypadku chorych z nieregularnym rytmem serca (zaburzeniami rytmu serca) także zaleca się przyjmowanie 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. Przy zapobieganiu wystąpienia ponownego zawału serca lub uszkodzeniu serca po zawale serca chorym zaleca się przyjmowanie 190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. U pacjentów z kołataniem serca spowodowanym chorobami serca przepisuje się 95 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. Dawka ta w razie potrzeby może zostać zwiększona do 190 mg raz na dobę. U osób, które zmagają się migrenami, aby uniknąć kolejnego ataku choroby zaleca się przyjmowanie 95-190 mg metoprololu bursztynianu raz na dobę. W przypadku pacjentów ze stabilną niewydolnością serca, niewydolnością wątroby o wysokości dawki i schemacie przyjmowania leku zawsze decyduje lekarza.

Metocard ZK bywa przepisywany także dzieci. Najczęściej stosuje się go w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Lek może być podany tym dzieciom, które mają co najmniej sześć lat. Dawka leku będzie w dużej mierze zależała od masy ciała dziecka. W początkowej fazie leczenia podaje się 0,48 mg/kg mc., ale nie więcej niż 47,5 mg. Lek podawany jest raz na dobę w postaci tabletki o mocy zbliżonej do oszacowanej dawki. Jeśli będzie taka potrzeba lekarz może zwiększyć dawkę d 1,90 mg/kg mc.

Osoby, które przyjęły zbyt dużą dawkę leku powinny jak najszybciej udać się do szpitala lub skonsultować z lekarzem lub farmaceutą. W przypadku pominięcia dawki leku zaleca się jej uzupełnienie, jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, opuszczoną dawkę należy pominąć. Pod żadnym pozorem nie wolno przyjmować podwójnych dawek leku.

Metocard ZK – interakcje z innymi lekami

Metocard ZK może wchodzić w reakcje z innymi lekami. Chorzy, którzy przyjmują inhibitory monoaminooksydazy - IMAO (stosowane w leczeniu depresji), werapamil i diltiazem (stosowany w celu zmniejszenia ciśnienia tętniczego), leki przeciwarytmiczne, takie jak dyzopiramid muszą koniecznie poinformować o tym lekarza.

Metocard ZK może wchodzić w reakcję z cymetydyną (stosowana w chorobie wrzodowej), hydralazyna lub klonidyna (leki obniżające ciśnienie tętnicze), terbinafina (stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych), paroksetyna, fluoksetyna i sertralina (przepisywane są chorym na depresje), hydroksychlorochiną (stosowana w leczeniu malarii), chloropromazyna, triflupromazyna, chlorprotyksen (leki przeciwpsychotyczne), amiodaronem, chinidyną i propafenonem (przyjmowany przez osoby z zaburzeniami rytmu serca), difenhydraminą (lek przeciwhistaminowy) oraz celekoksybem (stosowany w leczeniu bólu). Wszystkie te leki wzmacniają działanie substancji czynnej, tym samym zbyt mocno obniżają ciśnienie krwi.

Natomiast indometacyna (stosowana w leczeniu bólu), ryfampicyna (antybiotyk), osłabiać działanie obniżające ciśnienie tętnicze.

Leki, które mogą zaburzać działanie metoprololu lub ich działanie może być zaburzone przez metoprolol to m.in. inne leki beta-adrenolityczne, np. krople do oczu - adrenalina (epinefryna), noradrenalina (norepinefryna) lub inne sympatykomimetyki, np. leki stosowane w leczeniu cukrzycy (zdarza się, że maskują bardzo niski poziom glukozy we krwi), lidokaina - rezerpina, alfa-metylodopa, guanfacyna, glikozydy naparstnicy.

Jak bezpiecznie przyjmować leki? Dowiesz się tego z filmu:

Metocard ZK – działania niepożądane

Metocard ZK – tak samo jak wszystkie leki – może wywoływać szereg działań niepożądanych. Do najczęściej zgłaszanych dolegliwości należą znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego (także podczas wstawania z pozycji leżącej), bardzo rzadko z omdleniem oraz zmęczenie. Często zgłaszanymi skutkami ubocznymi wynikającymi z przyjmowania leku są również wolna czynność serca, zaburzenia równowagi (bardzo rzadko z omdleniem), zimne ręce i stopy, kołatanie serca, zawroty i ból głowy, nudności, biegunka, zaparcie, ból brzucha oraz duszność.

Niewielka grupa pacjentów skarży się na przemijające nasilenie objawów niewydolności serca, zatrzymanie płynów w organizmie (obrzęk), ból w klatce piersiowej, uczucie mrowienia, kurcze mięśni, wymioty, wzrost masy ciała, depresja, zmniejszenie koncentracji, bezsenność, senność, koszmarne sny, duszność, wysypka oraz zwiększona potliwość.

Do rzadko i bardzo rzadko zgłaszanych dolegliwości należą zaostrzenie cukrzycy, nerwowość, niepokój, zaburzenia widzenia, suchość lub podrażnienie oczu, zapalenie spojówek, zaburzenia erekcji, choroba Peyroniego (plastyczne stwardnienie prącia), nieregularna czynność serca, zaburzenia przewodzenia w sercu, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nieżyt nosa, wypadanie włosów, zmiany w wynikach badań czynności wątroby, zmiany liczby krwinek (małopłytkowość, leukopenia), zaburzenia pamięci, dezorientacja, omamy, zaburzenia nastroju, szum i zaburzenia słuchu, zaburzenia smaku, zapalenie wątroby, nadwrażliwość na światło, nasilenie lub wystąpienie łuszczycy (choroba skóry), osłabienie mięśni, ból stawów, martwica tkanek u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia.