Gynalgin – działanie leku

Gynalgin jest lekiem, który zawiera dwie substancje czynne: metronidazol i chlorochinaldol. Pierwsza substancja, metronidazol, należy do grupy leków działających przeciwbakteryjnie (głównie na bakterie beztlenowe) i przeciwpierwotniakowo. Z kolei chlorochinaldol działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo i przeciwpierwotniakowo. 

Gynalgin jest skuteczny w leczeniu stanów zapalnych pochwy wywołanych jednoczesnym występowaniem bakterii, rzęsistka pochwowego oraz grzybów.

Gynalgin – skład leku

Jedna tabletka dopochwowa zawiera 250 mg metronidazolu i 100 mg chlorochinaldolu. Pozostałe składniki to: kwas cytrynowy bezwodny, laktoza jednowodna, skrobia ryżowa, karboksymetyloskrobia sodowa (typ C), makrogol 6000, magnezu stearynian.

Lek Gynalgin jest przeznaczony tylko do stosowania dopochwowego. Powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 25 stopni Celsjusza.

Gynalgin – dawkowanie leku

Dorośli powinni stosować dopochwowo 1 tabletkę 1 raz na dobę, najlepiej na noc. Tabletkę należy włożyć jak najgłębiej. Leczenie należy rozpocząć od 2 do 4 dni po zakończeniu miesiączki i kontynuować przez 10 dni. W razie konieczności lekarz zaleci powtórzenie cyklu leczenia.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat nie powinni stosować leku w ogóle.

Gynalgin – wskazania do stosowania leku

Lek Gynalgin stosuje się w leczeniu zakażeń pochwy wywołanych przez wrażliwe bakterie oraz pierwotniaka rzęsistka pochwowego.

Gynalgin – przeciwwskazania do stosowania leku

Leku Gynalgin nie powinno się stosować w przypadku uczulenia pacjentki na metronidazol, chlorochinaldol lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Gynalgin nie powinien być stosowany długotrwale, ponieważ przy dużych dawkach chlorowcopochodnych chinoliny (do których należy chlorochinaldol) mogą wystąpić zaburzenia czucia, osłabienie mięśni, bóle oraz zaburzenia widzenia (objawy tak zwanej podostrej neuropatii rdzeniowo-wzrokowej).

Pacjentki z niewydolnością wątroby oraz zmianami w składzie morfotycznym krwi występujące aktualnie lub w przeszłości, powinny powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem stosowania leku. Leku nie powinno się także stosować w trakcie miesiączki. Należy unikać współżycia seksualnego w trakcie stosowania leku.

Podczas leczenia zakażenia pochwy u pacjentki zaleca się również przeprowadzenie odpowiedniego leczenia partnera.

Czym charakteryzuje się grzybica pochwy? Zobaczcie na filmie:

Gynalgin – interakcje

Leki, które mogą wpływać na działanie Gynalginu:

• disulfiram (stosowany w uzależnieniu od alkoholu) – podczas stosowania z metronidazolem może powodować wystąpienie reakcji psychotycznych oraz stanu splątania;
• warfaryna (stosowana w leczeniu zakrzepów);
• lit (stosowany w leczeniu depresji);
• cyklosporyna (stosowana po przeszczepieniu narządów);
• 5-fluorouracyl (stosowany w leczeniu nowotworów);
• związki metali i jodu - osłabiają działanie chlorchinaldolu;

Lek Gynalgin może wpływać na wyniki niektórych badań (oznaczanie AlAT, AspAT, kwasu mlekowego, trójglicerydów, heksokinazy glukozowej). Spożywanie alkoholu może spowodować wystąpienie reakcji nietolerancji alkoholu (tak zwanej reakcji disulfiramowej).

Nie należy stosować leku Gynalgin w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Należy zachować także szczególną ostrożność stosując lek w okresie karmienia piersią.

Gynalgin – skutki uboczne

Do skutków ubocznych stosowania leku należą:

• Bóle i zawroty głowy, nieprawidłowe doznania czuciowe w obrębie kończyn;
• Depresja, zaburzenia snu;
• Kurczowe bóle brzucha, uczucie dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej, nudności, wymioty, uczucie nieprzyjemnego smaku w ustach, biegunka, zaparcie, wzdęcia, uczucie suchości w jamie ustnej;
• Ciemne zabarwienie moczu;
• Świąd, podrażnienie i pieczenie w obrębie pochwy, uczucie dyskomfortu w obrębie miednicy, upławy, obrzmienie sromu, zaburzenia miesiączkowania, krwawienie z pochwy, plamienia;
• Świąd skóry;
• Kurcze mięśni;
• Uczucie nadmiernego zmęczenia, nadmierna drażliwość;
• Wyciekanie preparatu z pochwy;
• Zmniejszenie apetytu;
• Objawy podostrej neuropatii rdzeniowo-wzrokowej (zaburzenia czucia, osłabienie mięśni, bóle, zaburzenia widzenia).