Wiek ma znaczenie

Dzieci młodsze bardzo często nie są zainteresowane zabawą z innymi dziećmi. Są skupione na sobie i rodzicach, to z nimi bawią się najlepiej. Co najwyżej mogą zainteresować się zabawkami innych maluchów. W takim zachowaniu nie ma nic zaskakującego – maluszki zwykle bawią się równolegle do siebie, czasem naśladując swoje zachowania.

Już dwulatki są bardzo zainteresowane swoimi rówieśnikami i chętnie sprawdzają, na co mogą sobie pozwolić w ich towarzystwie. Ważne, że dzieci w tym wieku lubią, gdy opiekun jest w pobliżu. Nawiązywanie kontaktu wzrokowego z mamą lub tatą sprawia, że dziecko czuje się bezpieczniejsze. Szybkie spojrzenie na rodziców i powrót do zabawy – takie zachowania to norma dla maluchów.

W przypadku starszych dzieci rodzice mają obowiązek poznać przyczynę alienacji dziecka, które nie chce przyłączyć się do grupy rówieśniczej. Może okazać się, że jest ono odrzucane, wyśmiewane, a wtedy trzeba natychmiast interweniować. Inną przyczyną alienacji jest nieśmiałość. Takiemu dziecko pomogą zajęcia w grupie oraz zaproszenie od wychowawcy lub rówieśników.

Kiedy można się martwić?

Niepokój rodziców powinno wzbudzić dziecko, które w ogóle nie jest zainteresowane żadnymi kontaktami społecznymi. Z dziećmi jest jak z dorosłymi – każdy ma inne potrzeby społeczne. A teraz w skrócie, kiedy powinniśmy interweniować:

• brak nawet jednego bliskiego kolegi czy, koleżanki
  
• jest smutne, złe z tego powodu, że większość czasu spędza samo,
  
• marzy o przyjaźni, byciu w grupie, ale nie potrafi tego osiągnąć,
  
• nie potrafi nawiązać relacji z rówieśnikami, o wszystkich mówi, że z jakiegoś powodu mu nie pasują.
  

Brak zainteresowania rozwojem więzi społecznych może być objawem autyzmu lub zespołu Aspergera, dlatego pomocy należy szukać u psychologa.

Zwykła nieśmiałość?

Jak pomóc dziecku, które jest nieśmiałe? Możecie z powodzeniem odgrywać w domu różne scenki sytuacyjne – np. jak porozmawiać z nowym kolegą, jak poprosić o zabawkę, itp. Opowiadaj dziecku o tym, jak ty sobie poradziłeś z tego typu problemami. Dla malucha rodzic jest wzorem, więc świadomość, że sam mierzył się z takimi problemami i uporał się z nimi jest kojąca.

Wspieraj dziecko – być może łatwiej będzie zaprosić rówieśników do domu, gdzie twój malec czuje się swobodnie. Być może wtedy łatwiej nawiąże kontakt. Bardzo dużo w kontaktach rówieśniczych dają zajęcia pozalekcyjne, gdzie dziecko poznaje nowe osoby i ma ułatwienie w postaci wspólnej pasji, a więc i wspólnego tematu do rozmowy.

Dzieci pewne siebie i wierzące we własne możliwości czują się lepiej w grupie, łatwiej nawiązują kontakty. Należy zauważyć, że nadopiekuńczy rodzice wcale nie wychowają pewnych siebie dzieci. Ważna jest równowaga i świadome rodzicielstwo – pełne miłości, ale i konsekwencji. Wiele o naszym dziecku mogą powiedzieć także jego opiekunowie i wychowawcy ze szkoły, dlatego warto z nimi rozmawiać. 

Czy nieśmiałość to cecha charakteru? Kiedy nieśmiałość przeradza się w fobię społeczną? Po czym poznać, że dziecko ma problemy? Odpowiedź na filmie: