Cesarskie cięcie, zwane też potocznie cesarką, polega na rozcięciu powłok brzusznych oraz macicy, by umożliwić lekarzom wydobycie dziecka z łona matki. Cesarka trwa zazwyczaj od 30 do 60 minut – od wkroczenia anestezjologa do zszycia rany. Dziecko szybko przychodzi na świat – nawet w kilka minut po rozpoczęciu zabiegu.
Wskazania do cesarskiego cięcia
Zazwyczaj najlepszym rozwiązaniem dla kobiety jest poród naturalny. Są jednak sytuacje, w których – z uwagi na stan dziecka lub matki – lekarze decydują się na wykonanie cesarki. Wskazania do cesarskiego cięcia określiło Polskie Towarzystwo Ginekologiczne. Dzielimy je na położnicze i pozapołożnicze.
Niektóre położnicze wskazania do cięcia cesarskiego:
- nieprawidłowe położenie płodu;
- wady anatomiczne miednicy ciężarnej;
- cienka blizna macicy – poniżej 2 mm;
- zaburzenia rozwierania się szyjki macicy;
- waga dziecka powyżej 4,5 kg;
- ciężki stan przedrzucawkowy;
- poród przedwczesny płodu, w sytuacji gdy poród naturalny poważnie zagraża zdrowiu lub życiu dziecka;
- zaburzenia akcji serca płodu oznaczające jego niedotlenienie;
- nieprawidłowy przebieg porodu naturalnego;
- wypadnięcie pępowiny;
- podejrzenie krwotoku wewnętrznego, spowodowanego pęknięciem macicy;
- zakażenie wewnątrzmaciczne;
- przedwczesne odklejenie łożyska;
- łożysko przodujące;
- wcześniejsze podłużne cesarskie cięcie;
- wcześniejsze operacje miednicy;
- patologie w obrębie miednicy i kanału.
Pozapołożnicze wskazania do cięcia cesarskiego:
- wskazania kardiologiczne – chodzi tutaj zwłaszcza o niewydolności krążenia;
- wskazania pulmonologiczne – niewydolności oddechowe objawiające się hiperwentylacją, schorzenia ograniczające pojemność życiową płuc;
- wskazania okulistyczne – obecnie za wskazanie do cesarki uznaje się tylko zaawansowane retinopatie i odwarstwienie rogówki;
- wskazania ortopedyczne – zmiany w kręgosłupie uniemożliwiające poród siłami natury, często pokrywają się z patologiami położniczymi okolic miednicy;
- wskazania neurologiczne.
Zobacz także: Poród naturalny czy cesarka - wskazania, przeciwwskazania i różnice
W Polsce, by cesarka mogła zostać przeprowadzona, ciężarna musi spełniać przynajmniej jedno z wymienionych wyżej wskazań. Cesarskie cięcie na życzenie nie jest więc możliwe, jednak według rekomendacji PTG, ostateczna decyzja o otwarciu jamy brzusznej kobiety powinna należeć do wykwalifikowanego lekarza ginekologa.
Brzuch po cesarce, ćwiczenia
Po operacji brzuch znacznie się spłaszczy, wciąż jednak będzie wymagał odpowiedniej pielęgnacji i ćwiczeń. Mimo że obecnie blizna po cesarce jest zazwyczaj bardzo mała, to jej wygląd wciąż jest bolączką wielu kobiet. Dbać o nią należy jednak nie tylko ze względów estetycznych. Świeża rana po cesarce wymaga częstego przemywania, dezynfekowania i wietrzenia. Inaczej może dojść do zakażenia. Przez rok bliznę po cesarskim cięciu należy chronić przed wszelkimi urazami i podrażnieniami.
Pierwsze bardzo lekkie ćwiczenia po cesarce można wykonywać już dwa dni po porodzie. Najlepiej zacząć od spacerów po szpitalnym korytarzu. Pozostałe ćwiczenia po cesarskim cięciu wymagają najczęściej pozycji leżącej. Polegają na ruchach nóg i napinaniu poszczególnych partii mięśni. O to jakie ćwiczenia można wykonywać, najlepiej zapytać swojego lekarza.
Połóg po cesarce
W pierwszych chwilach po porodzie kobieta odczuwa ból w miejscu wykonania cięcia. Jeżeli przy poprzednich porodach również było koniecznie cesarskie cięcie, możliwe, że ból będzie mniej dokuczliwy. Mimo że dziecko nie przyszło na świat w naturalny sposób, po cesarce również występuje krwawienie. Wynika to stąd, że macica wraca do swoich poprzednich rozmiarów, jednocześnie oczyszczając się ze wszystkich pozostałości po porodzie. Towarzyszyć mogą temu bóle brzucha. Podczas połogu mogą wystąpić problemy z oddawaniem moczu i stolca. Utrudnione może też być karmienie piersią. O pomoc w przystawieniu dziecka do piersi można poprosić wtedy personel szpitala. Połóg po cesarskim cięciu trwa od jednego do dwóch miesięcy – wszystko zależy od stanu indywidualnego. By szybciej wrócić do formy, warto pomyśleć o zakupie pasa poporodowego.
Zobacz także: Brzuch po cesarskim cięciu – ile się wchłania i co robić, aby łatwiej go zgubić?
Powikłania po cesarce
Kobiety poddające się cesarskiemu cięciu muszą, niestety, liczyć się z powikłaniami. Chodzi tu między innymi o uszkodzenia innych narządów wewnętrznych, takich jak moczowody lub jelita, co komplikuje przebieg zabiegu. Zdarzają się też zakażenia wewnętrzne i ogólnoustrojowe. Najczęstszym powikłaniem są jednak zrosty. Powinny one powstawać w miejscach gojenia się pooperacyjnych ran. Często jednak tworzą się tam, gdzie nie powinny, łącząc ze sobą tkanki, które naturalnie nie są połączone. W przypadku cesarskiego cięcia ich przyczyną jest stan zapalny błon surowiczych otrzewnej. Mogą one powodować ból i wzdęcia jamy brzusznej, ból miednicy, zapalenie pęcherza, ból podczas stosunku i zaburzenia owulacji. To ostatnie może prowadzić do bezpłodności. By im zapobiec, lekarze muszą wykazać się szczególną delikatnością podczas operacji.