Arthrotec forte – działanie leku

W skład leku Arthrotec forte wchodzi diklofenak, który jest wskazany podczas choroby zwyrodnieniowej stawów lub reumatoidalnego zapalenia stawów. Drugim składnikiem leku jest mizoprostol stosowany u pacjentów z owrzodzeniami żołądka i dwunastnicy wywołanego stosowaniem leków NLPZ.

Arthrotec forte – skład leku

Arthrotec forte jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) w postaci białych i okrągłych tabletek oznaczonych „A” i „75” na jednej stronie oraz „Searle 1421” na odwrocie. 

Substancjami czynnymi leku są wspomniane już diklofenak i mizoprostol.

W jednej tabletce znajdziemy rdzeń odporny na działanie soku żołądkowego, zawierający 75 mg diklofenaku sodowego, osłoniętego zewnętrzną otoczką zawierającą 0,2 mg mizoprostolu (w postaci zawiesiny Mizoprostol : Hypromeloza 1:100).

Do pozostałych składników leku zaliczają się laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, powidon, magnezu stearynian, kwasu metakrylowego kopolimer (typ C), sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), trietylu cytrynian, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, olej rycynowy uwodorniony, talk.

Arthrotec forte – dawkowanie leku

Lek nie powinien być przyjmowany przez osoby poniżej 18. roku życia. Zalecana dawka to jedna tabletka przyjmowana w czasie posiłku jeden do dwóch razy na dobę.

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania leku u osób w wieku podeszłym, z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek, z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, jednak ci pacjenci powinni być dokładnie monitorowani.

W przypadku przedawkowania należy udać się do szpitala. 

Arthrotec forte – wskazania do stosowania leku

Wskazaniem do stosowania leku jest choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów oraz jednoczesne owrzodzenia żołądka i dwunastnicy wywołane stosowaniem leków z grupy NLPZ.

Czym jest reumatoidalne zapalenie stawów? Więcej dowiecie się z filmu:

Arthrotec forte – przeciwwskazania do stosowania leku

Lek nie powinien być stosowany jeśli pacjent ma uczulenie na diklofenak, kwas acetylosalicylowy, leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), mizoprostol, inne prostaglandyny lub którykolwiek z pozostałych składników. Ponadto przeciwwskazaniem do zażywania leku są czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, perforacja przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodu pokarmowego lub inne krwawienia - np. naczyniowo-mózgowe. 

Leku nie powinny zażywać kobiety w ciąży, a także te, które planują w ciążę zajść. 

Przeciwwskazaniem do stosowania leku są również napady astmy, ostry nieżyt nosa i pokrzywka powodowane przez leki z grupy NLPZ.

Lek nie może być stosowany w leczeniu bólu okołooperacyjnego w przypadku zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych oraz jeśli u pacjenta występują lub występowały zaburzenia krążenia (choroba naczyń obwodowych). Leku Arthrotec forte nie powinny zażywać także osoby z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby. 

Ponadto jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę serca i (lub) chorobę naczyń mózgowych np. umiarkowaną lub ciężką zastoinową niewydolność serca, przebyty zawał serca, udar, mini-udar lub zator naczyń krwionośnych serca, mózgu nie powinien on stosować leku.

Dodatkowo należy zachować szczególną ostrożność i dodatkowo monitorować pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby lub poważnymi zaburzeniami serca, a także osoby starsze.

Szczególną ostrożność powinni zachować także pacjenci stosujący diklofenak w dużych dawkach, a także przy leczeniu długotrwałym. Może ono bowiem zwiększać ryzyko ciężkich zdarzeń zakrzepowych dotyczących tętnic. 

Obowiązkiem lekarza jest poinformowanie pacjenta o objawach i oznakach ciężkiej toksyczności dotyczącej układu sercowo-naczyniowego oraz o działaniach, jakie należy podjąć w przypadku wystąpienia takich objawów. 

Pacjenci, którzy w przeszłości mieli objawy toksycznego wpływu na przewód pokarmowy lub chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy. Wszelkie nietypowe objawy brzuszne (szczególnie krwawienie z przewodu pokarmowego) powinny być zgłaszane lekarzowi. 

Ostrożni powinni być także pacjenci z zaburzeniami układu krwiotwórczego lub o zaburzonej krzepliwości, oraz pacjenci z krwawieniem naczyniowo-mózgowym, gdyż lek Arthrotec Forte może zmniejszać agregację płytek i wydłużać czas krwawienia.

Lek może także zaostrzać objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz choroby Leśniowskiego-Crohna, a także powodować skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobą alergiczną.

Ważne! Obserwowano przypadki zatrzymywania płynów i obrzęków związanych ze stosowaniem leków z grupy NLPZ u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) łagodną zastoinową niewydolnością serca.

Arthrotec forte – interakcje

Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać skuteczność działania diuretyków, czyli leków moczopędnych. Przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych oszczędzających potas może wystąpić zwiększenie stężenia potasu w osoczu.

Arthrotec forte może zwiększać nefrotoksyczność cyklosporyny (mają ją leki immunosupresyjne stosowane m.in. w leczeniu pacjentów po przeszczepach). W tym przypadku należy uważnie monitorować stan pacjenta. Zalecane jest rozpoczęcie stosowania od mniejszej dawki.

Lek może także zwiększać działanie nefrotoksyczne takrolimusu (leku immunosupresyjnego stosowanego m.in. w leczeniu atopowego zapalenia skóry).

Pacjenci stosujący preparaty litu, digoksyna, ketokonazol powinni zachować szczególną ostrożność bowiem lek Arthrotec Forte może powodować zwiększenie stężenia litu i digoksyny w osoczu w stanie stacjonarnym, oraz zmniejszać stężenie ketokonazolu.

Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych. Przy jednoczesnym stosowaniu może wystąpić ryzyko hipoglikemii lub hiperglikemii.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Arthrotec Forte z kwasem acetylosalicylowym (lekami hamującymi agregację płytek). Podobnie nie zaleca się stosowania leku w połączeniu z lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna.

Arthrotec Forte może także nasilać działanie inhibitorów selektywnego wychwytu zwrotnego serotoniny (niektóre leki stosowane w leczeniu depresji), tym samym zwiększając ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Leki z grupy NLPZ mogą nasilać toksyczność metotreksatu. W przypadku jednoczesnego stosowania leku Arthrotec Forte z innymi lekami NLPZ oraz kortykosteroidami wzrasta częstość występowania owrzodzeń lub krwawień z przewodu pokarmowego i innych działań niepożądanych.

Lek Arthrotec Forte może wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi, moczopędnymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE), antagonistami receptora angiotensyny II (AIIA) i ß-adrenolityki i zmniejszać ich skuteczność. 

Ważne! U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub leków z grupy AIIA i (lub) leków moczopędnych z inhibitorem cyklooksygenazy może prowadzić do zaburzenia czynności nerek, w tym do powstania ostrej niewydolności nerek.

Lek Arthrotec Forte w połączeniu z lekami neutralizującymi kwas solny może mieć opóźnione działanie oraz nasiloną biegunkę wywołaną przez mizoprostol, składnik leku.

Lek Arthrotec Forte może wchodzić także w reakcję z:

• chinoloną (zwiększa ryzyko drgawek),
• mifeprystonem (niedostępny w Polsce lek wczesnoporonny),
• worykonazolem (lek przeciwgrzybiczy),
• sulfinpirazonem (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej).

Arthrotec forte – skutki uboczne

Więcej niż 1 na 10 pacjentów odczuwają bóle brzucha, nudności i niestrawność. Bardzo często pojawić się może także biegunka. 

Często, czyli u więcej niż 1 na 100 i mniej niż 1 na 10 pacjentów pojawiają się bezsenność, bóle i zawroty głowy, owrzodzenia przewodu pokarmowego, zapalenie dwunastnicy, zapalenie żołądka, zapalenie przełyku, zapalenie przewodu pokarmowego, a także pojawiają się objawy takie jak wymioty, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej. Może pojawić się także wysypka i świąd skóry. Obserwuje się także zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, obniżenie wartości hematokrytu, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi

Niezbyt często (występujące u więcej niż 1 na 1000 i mniej niż 1 na 100 pacjentów) pojawiają się objawy takie jak zapalenie pochwy u kobiet, niedobór płytek krwi, udar, niewyraźne widzenie, zawał serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, duszności, krwotok z przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, pokrzywka, plamica. U kobiet może także wystąpić nieregularne lub śródcykliczne krwawienie menstruacyjne, nadmierne krwawienie miesiączkowe oraz krwotok z pochwy (w tym krwawienia pomenopauzalne), zaburzenia miesiączkowania.

Mogą pojawić się także gorączka, obrzęk, dreszcze oraz zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej.

Rzadko pojawiające się objawy niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) to reakcja anafilaktyczna, koszmary senne, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, pęcherzowe zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy, ból piersi, bolesne miesiączkowanie, wady wrodzone.

Z kolei z nieznaną częstotliwością zgłaszano pojawienie się objawów takich jak niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, zahamowanie agregacji płytek krwi, retencja płynów, zmiany nastroju, aseptyczne zapalenie opon mózgowych (charakteryzujące się objawami takimi jak: sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka lub zaburzenie świadomości), zapalenie naczyń, perforacje przewodu pokarmowego, niewydolność wątroby, żółtaczka, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze błony śluzowej jamy ustnej oraz narządów płciowych), rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, reakcje śluzówkowo-skórne, niewydolność nerek, zaburzenia czynności nerek, martwica brodawek nerkowych, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych błoniaste, zapalenie kłębuszków nerkowych submikroskopowe, zapalenie kłębuszków nerkowych, obumarcie płodu, zator płynem owodniowym, poronienie niepełne, poród przedwczesny, nieprawidłowe skurcze macicy, zatrzymanie łożyska lub błon płodowych, krwotok z macicy, skurcz macicy, niepłodność kobieca (obniżenie płodności u kobiet), pęknięcie macicy, perforacja macicy.