CRP pojawia się we krwi, gdy w organizmie toczy się stan zapalny. Białko C-reaktywne, inaczej białko ostrej fazy, wytwarzane jest w wątrobie i stamtąd wędruje po całym ciele. CRP to wskaźnik dynamiczny. Wartość białka może znacznie zmienić się w ciągu doby. Dzięki temu badanie CRP służy m.in. do monitorowania leczenia stanów zapalnych, ciężkich infekcji, urazów i nowotworów.

CRP u noworodka – norma, interpretacja wyników, przyczyny podwyższonego CRP

CRP u noworodka nie powinno być wyższe niż 5 miligramów na litr krwi. Za prawidłowy wynik CRP u dziecka do 4. tygodnia życia uznaje się wartości od 0 do 10 mg/l. Dopiero po przekroczeniu górnej wartości tego zakresu należy podejrzewać, że w małym organizmie toczy się choroba.

Podwyższone CRP u noworodka może mieć bardziej lub mniej poważne przyczyny. Da się je określić na podstawie uzyskanego wyniku badań krwi – CRP, morfologii, biochemii, i obserwacji objawów. Podwyższone CRP u noworodka wynoszące nie więcej niż 50 mg/l może świadczyć o infekcji wirusowej. Natomiast CRP podwyższone u noworodka przekraczające 100 mg/l jest oznaką prawdopodobnie infekcji bakteryjnej. Im zakażenie cięższe, tym wynik CRP wyższy.

Wysokie CRP u noworodka, przekraczające 200 mg/l, a niekiedy nawet 500 mg/l, powinno skłonić do przeprowadzenia diagnostyki w kierunku poważnych infekcji bakteriami gramm-ujemnymi układu pokarmowego. Bardzo wysokie CRP noworodka może być skutkiem toczącego się procesu nowotworowego.

Dziecko może zarazić się bakteriami czy wirusami od matki, od personelu medycznego czy innych osób, z którymi ma styczność.

Zobacz także: Badanie CRP w ciąży wykrywa infekcje i zapalenie – interpretacja wyników CRP w ciąży

Norma CRP u niemowlaka, podwyższone i wysokie CRP u dziecka

CRP u niemowlaka bada się wtedy, gdy występują objawy sugerujące infekcję wirusową, bakteryjną, grzybiczą czy zakażenie pasożytami. Badanie CRP u dziecka może pomóc wykryć prawdopodobną przyczynę infekcji, ponieważ – tak jak u noworodków – u niemowląt wynik CRP różni się w zależności od źródła zakażenia.

Podwyższone CRP u niemowlaka może sugerować infekcję wirusową, jednak wymaga wykonania dodatkowych testów diagnostycznych oraz powtórzenia badania CRP po kilku dniach. Wzrost lub spadek CRP pozwala stwierdzić, czy choroba się rozwija, czy stan dziecka się poprawia.

Wysokie CRP u niemowlaka, przekraczające znacznie 200 mg/l powinno być impulsem do wykonania badań na obecność szkodliwych bakterii układu pokarmowego i chorób autoimmunologicznych. Bardzo wysokie CRP u dziecka, przekraczające 999 mg/l, z dużym prawdopodobieństwem wskazuje na nowotwór złośliwy, zwykle na białaczkę.

Wynik CRP u dziecka powinien być interpretowany przez lekarza, ponieważ samodzielnie nie może stanowić podstawy do postawienia diagnozy. Prawidłowe, niskie CRP u dziecka, nie powinno budzić niepokoju, natomiast wszystkie wartości przekraczające 10 mg/l są powodem do wykonania kolejnych badań.

Badanie CRP u dzieci jako narzędzie do monitorowania leczenia

Poziom białka C-reaktywnego w organizmie zmienia się bardzo dynamicznie, dlatego badanie CRP u dzieci jest użytecznym narzędziem do monitorowania skuteczności leczenia. Aby stwierdzić, czy infekcja narasta, czy wygasa, należy krew zbadać dwukrotnie w ciągu kilku dni – zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli utrzymuje się podwyższone CRP, oznacza to narastanie zakażenia (replikację wirusa bądź namnażanie bakterii) lub nieskuteczność leczenia. Spadające CRP świadczy o prawidłowym leczeniu i ustępowaniu infekcji. Badanie CRP należy wykonać także po zakończeniu kuracji – wówczas mimo zażegnania kryzysu białko C-reaktywne może być lekko podwyższone.

Białko CRP, czyli białko ostrej fazy, bada się także w przebiegu leczenia onkologicznego. Najbardziej przydatny ten test jest w monitorowaniu leczenia białaczki.

Cena badania CRP u dziecka, miejsca, w których można wykonać test

Badanie krwi CRP u dzieci to koszt od kilku do około 20 złotych, jeśli wykonuje się je prywatnie. W takim wypadku nie trzeba mieć skierowania i można przeprowadzić je w dowolnym laboratorium. Za darmo test można wykonać w laboratorium wyznaczonym przez lekarza kierującego na badanie, jeśli ten zawarł kontrakt na świadczenie usług medycznych z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Nie trzeba przygotowywać dziecka do badania, nie musi być ono na czczo. Test przeprowadza się na podstawie próbki pobranej z żyły przeważnie w dole łokciowym. Podczas pobierania krwi rodzic może trzymać dziecko na kolanach, jeśli to doda malcowi otuchy.